- Cyfrowe programowalne aparaty słuchowe mają wszystkie cechy analogowych aparatów programowalnych, ale używają cyfrowego przetwarzania dźwięku (DSP) do konwersji fal dźwiękowych na sygnały cyfrowe. Chip komputerowy w aparacie analizuje sygnały, aby określić, czy dźwięk jest szumem czy mową. Następnie wprowadza modyfikacje, aby zapewnić czysty, wzmocniony i wolny od zniekształceń sygnał.
Cyfrowe aparaty słuchowe są zazwyczaj samodostosowujące się. Przetwarzanie cyfrowe pozwala na większą elastyczność w programowaniu aparatu. W ten sposób transmitowany przez niego dźwięk jest dopasowany do konkretnego wzorca ubytku słuchu.
Ta technologia cyfrowa jest najdroższa, ale oferuje wiele korzyści. Główne korzyści to:
- Poprawa możliwości programowaniaWiększa precyzja dopasowaniaZarządzanie dyskomfortem związanym z głośnościąKontrola sprzężeń akustycznych (gwizdów)Redukcja hałasu
W niektórych aparatach można zapisać kilka programów. Gdy zmienia się środowisko akustyczne, można zmienić ustawienia aparatu słuchowego. Zwykle robi się to naciskając przycisk na aparacie lub używając pilota do przełączania kanałów. Aparat może być przeprogramowany przez audiologa, jeśli zmieni się Twój słuch lub potrzeby słuchowe.
Te aparaty są droższe niż konwencjonalne analogowe aparaty słuchowe. Jednak zazwyczaj mają dłuższą żywotność i zapewniają lepsze słyszenie w różnych sytuacjach akustycznych.
- Konwencjonalne analogowe aparaty słuchowe są projektowane z określoną charakterystyką częstotliwościową w oparciu o Twój audiogram. Protetyk mówi producentowi, jakie ustawienia należy zastosować. Mimo pewnych dostosowań, aparat zasadniczo wzmacnia wszystkie dźwięki (mowę i hałas) w ten sam sposób. Ta technologia jest najtańsza i może być odpowiednia dla wielu różnych typów ubytków słuchu.
- Analogowe programowalne aparaty słuchowe posiadają mikroprocesor, który pozwala audiologowi zaprogramować aparat dla różnych środowisk akustycznych. Przykładowe środowiska to cicha rozmowa w domu, głośne sytuacje, jak w restauracji, czy duże przestrzenie, jak w teatrze. Ustawienia programowania zależą od indywidualnego profilu ubytku słuchu, rozumienia mowy i zakresu tolerancji na głośniejsze dźwięki.