Badania ilościowe
Badania ilościowe są ogólnie związane z paradygmatem pozytywistycznym/postpozytywistycznym. Zazwyczaj polegają na zbieraniu i przekształcaniu danych w formę liczbową, aby można było dokonać obliczeń statystycznych i wyciągnąć wnioski.
Proces
Badacze będą mieli jedną lub więcej hipotez. Są to pytania, którymi chcą się zająć, które obejmują przewidywania dotyczące możliwych związków między rzeczami, które chcą zbadać (zmiennymi). Aby znaleźć odpowiedzi na te pytania, badacze będą mieli również różne instrumenty i materiały (np. testy papierowe lub komputerowe, listy kontrolne obserwacji itp.) oraz jasno określony plan działania.
Dane są zbierane za pomocą różnych środków według ściśle określonej procedury i przygotowywane do analizy statystycznej. Obecnie przeprowadza się ją przy pomocy zaawansowanych statystycznych pakietów komputerowych. Analiza pozwala badaczom określić, w jakim stopniu istnieje związek między dwiema lub więcej zmiennymi. Może to być proste skojarzenie (np. osoby, które ćwiczą codziennie mają niższe ciśnienie krwi) lub związek przyczynowy (np. codzienne ćwiczenia faktycznie prowadzą do obniżenia ciśnienia krwi). Analiza statystyczna pozwala badaczom odkryć złożone związki przyczynowe i określić, w jakim stopniu jedna zmienna wpływa na drugą.
Wyniki analiz statystycznych są przedstawiane w czasopismach w standardowy sposób, a wynikiem końcowym jest wartość P. Dla osób, które nie znają żargonu naukowego, sekcje dyskusji na końcu artykułów w recenzowanych czasopismach zazwyczaj opisują wyniki badania i wyjaśniają implikacje ustaleń w prostych słowach
Zasady
Obiektywność jest bardzo ważna w badaniach ilościowych. W związku z tym badacze dokładają wszelkich starań, aby ich własna obecność, zachowanie lub postawa nie wpłynęły na wyniki (np. poprzez zmianę badanej sytuacji lub spowodowanie, że uczestnicy zachowają się inaczej). Krytycznie sprawdzają również swoje metody i wnioski pod kątem ewentualnej stronniczości.
Badacze zadają sobie wiele trudu, aby zapewnić, że naprawdę mierzą to, co twierdzą, że mierzą. Na przykład, jeśli badanie dotyczy tego, czy muzyka w tle ma pozytywny wpływ na niepokój u mieszkańców domu opieki, badacze muszą mieć jasność co do rodzaju muzyki, głośności muzyki, tego, co rozumieją przez niepokój, jak mierzyć niepokój i co jest uważane za pozytywny wpływ. To wszystko musi być przemyślane, przygotowane i kontrolowane z wyprzedzeniem.
Należy również kontrolować czynniki zewnętrzne, które mogą mieć wpływ na wyniki. W powyższym przykładzie, ważne byłoby upewnienie się, że wprowadzeniu muzyki nie towarzyszyły inne zmiany (np. osoba, która przynosi odtwarzacz CD rozmawia z mieszkańcami po sesji muzycznej), ponieważ może to być inny czynnik, który powoduje wyniki (tj. kontakt społeczny, a nie muzyka). Niektóre z możliwych czynników nie zawsze mogą być wykluczone, ale powinny być uwzględnione przez badaczy.
Główny nacisk w badaniach ilościowych kładzie się na rozumowanie dedukcyjne, które ma tendencję do przechodzenia od ogółu do szczegółu. Jest to czasami określane jako podejście top down. Ważność wniosków jest pokazana jako zależna od jednej lub więcej przesłanek (wcześniejszych stwierdzeń, ustaleń lub warunków), które są ważne. Słynnym przykładem rozumowania dedukcyjnego był przykład Arystotelesa: All men are mortal àSocrates is a man à Sokrates is mortal. Jeśli przesłanki argumentu są niedokładne, to argument jest niedokładny. Ten typ rozumowania często kojarzony jest również z fikcyjną postacią Sherlocka Holmesa. Jednak większość badań zawiera również element rozumowania indukcyjnego na pewnym etapie badania (więcej szczegółów w rozdziale poświęconym badaniom jakościowym).
Badacze rzadko mają dostęp do wszystkich członków danej grupy (np. wszystkich osób z demencją, opiekunów lub pracowników służby zdrowia). Zwykle jednak zależy im na tym, aby na podstawie przeprowadzonych badań móc wnioskować o tych większych grupach. Z tego powodu ważne jest, aby osoby biorące udział w badaniu stanowiły reprezentatywną próbę szerszej populacji/grupy. Jednak to, w jakim stopniu możliwe są uogólnienia, zależy w pewnym stopniu od liczby osób biorących udział w badaniu, sposobu ich doboru i tego, czy są one reprezentatywne dla szerszej grupy. Na przykład, uogólnienia dotyczące psychiatrów powinny być oparte na badaniu z udziałem psychiatrów, a nie studentów psychologii. W większości przypadków preferowane są próby losowe (aby każdy potencjalny uczestnik miał równe szanse udziału), ale czasami badacze mogą chcieć mieć pewność, że włączą do badania pewną liczbę osób o określonych cechach, co nie byłoby możliwe przy zastosowaniu metod losowych. Możliwość uogólniania wyników nie ogranicza się do grup ludzi, ale także do sytuacji. Zakłada się, że wyniki eksperymentu laboratoryjnego odzwierciedlają rzeczywistą sytuację życiową, którą badanie stara się wyjaśnić.
Przyglądając się wynikom, ważna jest wartość P. P oznacza prawdopodobieństwo. Mierzy ona prawdopodobieństwo, że dane odkrycie lub zaobserwowana różnica jest wynikiem przypadku. Wartość P mieści się w przedziale od 0 do 1. Im wynik jest bliższy 0, tym mniej prawdopodobne jest, że zaobserwowana różnica jest spowodowana przypadkiem. Im wynik jest bliższy 1, tym większe prawdopodobieństwo, że wynik jest przypadkowy (zmienność losowa) i że nie ma różnicy między grupami/zmiennymi.
Badania ilościowe
Badania ilościowe to podejście zwykle związane z paradygmatem konstruktywizmu społecznego, który podkreśla społecznie skonstruowaną naturę rzeczywistości. Polega na rejestrowaniu, analizowaniu i próbie odkrycia głębszego sensu i znaczenia ludzkich zachowań i doświadczeń, w tym sprzecznych przekonań, zachowań i emocji. Badacze są zainteresowani uzyskaniem bogatego i złożonego zrozumienia doświadczeń ludzi, a nie uzyskaniem informacji, które mogą być uogólnione na inne większe grupy.
Proces
Podejście przyjęte przez badaczy jakościowych ma tendencję do indukcji, co oznacza, że rozwijają oni teorię lub szukają wzorca znaczenia na podstawie danych, które zebrali. Wiąże się to z przejściem od konkretu do ogółu i jest czasami nazywane podejściem oddolnym. Jednak większość projektów badawczych obejmuje również pewien stopień rozumowania dedukcyjnego (więcej szczegółów znajduje się w części dotyczącej badań ilościowych).
Badacze ilościowi nie opierają swoich badań na wcześniej ustalonych hipotezach. Niemniej jednak jasno określają problem lub temat, który chcą zbadać, i mogą kierować się obiektywem teoretycznym – rodzajem nadrzędnej teorii, która zapewnia ramy dla ich badań.
Podejście do zbierania i analizy danych jest metodyczne, ale pozwala na większą elastyczność niż w badaniach ilościowych. Dane zbierane są w formie tekstowej na podstawie obserwacji i interakcji z uczestnikami, np. poprzez obserwację uczestniczącą, wywiady pogłębione i grupy fokusowe. Nie są one przekształcane w formę liczbową i nie są poddawane analizie statystycznej.
Zbieranie danych może być przeprowadzane w kilku etapach, a nie raz na zawsze. Badacze mogą nawet dostosować proces w połowie drogi, decydując się na zajęcie się dodatkowymi kwestiami lub rezygnując z pytań, które nie są odpowiednie, na podstawie tego, czego dowiedzieli się w trakcie procesu. W niektórych przypadkach badacze przeprowadzają wywiady lub obserwacje z określoną liczbą osób. W innych przypadkach proces zbierania i analizy danych może być kontynuowany do momentu, w którym badacze stwierdzą, że nie pojawiają się żadne nowe kwestie.
Zasady
Badacze będą mieli tendencję do stosowania metod, które dają uczestnikom pewien stopień swobody i pozwalają na spontaniczność, zamiast zmuszać ich do wybierania z zestawu wcześniej ustalonych odpowiedzi (z których żadna może nie być odpowiednia lub dokładnie opisywać myśli, uczucia, postawy lub zachowanie uczestnika) i próbować stworzyć odpowiednią atmosferę, aby umożliwić ludziom wyrażenie siebie. Może to oznaczać przyjęcie mniej formalnego i mniej sztywnego podejścia niż to stosowane w badaniach ilościowych.
Uważa się, że ludzie nieustannie próbują przypisać znaczenie swoim doświadczeniom. Dlatego nie miałoby sensu ograniczanie badania do poglądu lub rozumienia sytuacji przez badacza i oczekiwanie, że dowiemy się czegoś nowego o doświadczeniach uczestników. W związku z tym, stosowane metody mogą być bardziej otwarte, mniej wąskie i bardziej eksploracyjne (szczególnie, gdy niewiele wiadomo na dany temat). Badacze mogą swobodnie wyjść poza początkową odpowiedź uczestnika i zapytać dlaczego, jak, w jaki sposób itd. W ten sposób kolejne pytania mogą być dopasowane do właśnie udzielonych odpowiedzi.
Badania ilościowe często obejmują mniejszą liczbę uczestników. Może to wynikać z faktu, że stosowane metody, takie jak wywiady pogłębione, są czaso- i pracochłonne, ale także z tego, że duża liczba osób nie jest potrzebna do celów analizy statystycznej lub do dokonywania uogólnień na podstawie wyników.
Mniejsza liczba osób zazwyczaj zaangażowanych w badania jakościowe i większy stopień elastyczności nie czyni badania w żaden sposób „mniej naukowym” niż typowe badanie ilościowe obejmujące większą liczbę osób i prowadzone w znacznie bardziej sztywny sposób. Cele tych dwóch rodzajów badań i leżące u ich podstaw założenia filozoficzne są po prostu inne. Jednak, jak omówiono w rozdziale „filozofie kierujące badaniami”, nie oznacza to, że te dwa podejścia nie mogą być stosowane w tym samym badaniu.
Pragmatyczne podejście do badań (metody mieszane)
Pragmatyczne podejście do nauki polega na stosowaniu metody, która wydaje się najlepiej dostosowana do problemu badawczego i nie wikłaniu się w filozoficzne debaty na temat tego, które podejście jest najlepsze. Badacze pragmatyczni przyznają sobie zatem swobodę w stosowaniu wszelkich metod, technik i procedur typowo związanych z badaniami ilościowymi lub jakościowymi. Uznają, że każda metoda ma swoje ograniczenia i że różne podejścia mogą się wzajemnie uzupełniać.
Mogą oni również stosować różne techniki w tym samym czasie lub jedna po drugiej. Na przykład, mogą zacząć od wywiadów bezpośrednich z kilkoma osobami lub mieć grupę fokusową, a następnie wykorzystać wyniki do skonstruowania kwestionariusza mierzącego postawy w dużej próbie w celu przeprowadzenia analizy statystycznej.
Zależnie od tego, jakie środki zostały użyte, zebrane dane są analizowane w odpowiedni sposób. Jednakże czasami możliwe jest przekształcenie danych jakościowych w dane ilościowe i odwrotnie, chociaż przekształcanie danych ilościowych w dane jakościowe nie jest zbyt powszechne.
Możliwość łączenia różnych podejść ma tę zaletę, że umożliwia triangulację. Triangulacja jest wspólną cechą badań z zastosowaniem metod mieszanych. Obejmuje ona, na przykład:
- wykorzystanie różnych źródeł danych (triangulacja danych)
- wykorzystanie kilku różnych badaczy (triangulacja badaczy)
- wykorzystanie wielu perspektyw do interpretacji wyników (triangulacja teorii)
- wykorzystanie wielu metod do zbadania problemu badawczego (triangulacja metodologiczna)
W niektórych badaniach metody jakościowe i ilościowe są wykorzystywane jednocześnie. W innych najpierw stosuje się jedno podejście, a następnie kolejne, przy czym druga część badania może być rozwinięciem wyników pierwszej. Na przykład badanie jakościowe obejmujące wywiady pogłębione lub dyskusje w grupach fokusowych może służyć uzyskaniu informacji, które następnie zostaną wykorzystane do opracowania eksperymentalnej miary lub skali postaw, których wyniki zostaną poddane analizie statystycznej.
Podejście rzecznicze/partycypacyjne do badań (emancypacyjne)
Do pewnego stopnia badacze przyjmujący podejście rzecznicze/partycypacyjne uważają, że opisane do tej pory podejścia do badań nie odpowiadają potrzebom lub sytuacji osób z grup zmarginalizowanych lub wrażliwych. Ponieważ ich celem jest wywołanie pozytywnej zmiany w życiu badanych, ich podejście określa się czasem jako emancypacyjne. Nie jest to postawa neutralna. Badacze mogą mieć program polityczny i starać się dać głos badanym grupom. Ponieważ chcą, aby ich badania bezpośrednio lub pośrednio doprowadziły do jakiejś reformy, ważne jest, aby zaangażowali badaną grupę w badania, najlepiej na wszystkich etapach, aby uniknąć dalszej jej marginalizacji.
Badacze mogą przyjąć mniej neutralną pozycję niż ta, która jest zwykle wymagana w badaniach naukowych. Może to obejmować nieformalne interakcje lub nawet zamieszkanie wśród uczestników badań (którzy są czasami nazywani współbadaczami w uznaniu, że badanie nie jest po prostu o nich, ale także przez nich). Wyniki badań mogą być relacjonowane w sposób bardziej osobisty, często przy użyciu precyzyjnych słów uczestników badań. Chociaż ten rodzaj badań może być krytykowany za brak obiektywizmu, należy zauważyć, że w przypadku niektórych grup ludzi lub pewnych sytuacji jest to konieczne, ponieważ w przeciwnym razie nie można uzyskać dostępu do myśli, uczuć lub zachowań różnych członków grupy lub nie można ich w pełni zrozumieć.
Grupy wrażliwe rzadko znajdują się w pozycji władzy w społeczeństwie. Z tego powodu badacze są czasami członkami grupy, którą badają lub mają coś wspólnego z jej członkami.
.