Ten obraz NASA pokazuje Ziemię z kosmosu. Obraz jest połączeniem danych z dwóch satelitów. Instrument Moderate Resolution Imaging Spectroradiometer (MODIS) na pokładzie NASA Terra zebrał dane o powierzchni ziemi w ciągu 16 dni, podczas gdy NOAA’s Geostationary Operational Environmental Satellite (GOES) wyprodukował migawkę chmur Ziemi.
Choć Ziemia wydaje się być okrągła, gdy patrzy się na nią z perspektywy kosmosu, w rzeczywistości jest bliższa elipsoidzie. Jednakże, nawet elipsoida nie opisuje odpowiednio unikalnego i ciągle zmieniającego się kształtu Ziemi.
Nasza planeta jest grubsza na równiku niż na biegunach o około 70 000 stóp. Jest to spowodowane siłą odśrodkową stworzoną przez stały ruch obrotowy Ziemi. Góry wznoszące się na prawie 30.000 stóp i rowy oceaniczne nurkujące na ponad 36.000 stóp (w porównaniu do poziomu morza) dodatkowo zniekształcają kształt Ziemi. Sam poziom morza jest nawet nieregularnie ukształtowany. Niewielkie zmiany w ziemskim polu grawitacyjnym powodują stałe wzniesienia i doliny w powierzchni oceanu o wysokości ponad 300 stóp w stosunku do elipsoidy.
Dodatkowo, kształt Ziemi zawsze się zmienia. Czasami ta zmiana jest okresowa, jak w przypadku codziennych pływów, które wpływają zarówno na ocean, jak i na skorupę ziemską; czasami zmiana jest powolna i stała, jak w przypadku dryfu płyt tektonicznych lub odbicia skorupy ziemskiej po stopieniu się ciężkiej warstwy lodu; a czasami kształt planety zmienia się w gwałtowny, epizodyczny sposób podczas takich wydarzeń, jak trzęsienia ziemi, wybuchy wulkanów lub uderzenia meteorytów.
Narodowa Służba Geodezyjna mierzy i monitoruje naszą ciągle zmieniającą się planetę. Geodezja to nauka o mierzeniu i monitorowaniu wielkości i kształtu Ziemi, w tym jej pola grawitacyjnego, oraz określaniu położenia punktów na powierzchni Ziemi.