Deksfenfluramina, sprzedawana jako chlorowodorek deksfenfluraminy pod nazwą Redux, jest serotoninergicznym lekiem anorektycznym: zmniejsza apetyt poprzez zwiększenie ilości zewnątrzkomórkowej serotoniny w mózgu. Jest to d-enancjomer fenfluraminy i jest strukturalnie podobny do amfetaminy, ale nie ma żadnych psychologicznie stymulujących efektów.
a682088
- A08AA04 (WHO)
- US: Schedule IV
- Wycofany z rynku
36%
17-20 godzin
-
(S)-N-etylo-1–propan-2-amina
- 3239-44-9
- DB01191
- . 59646
- D07805
- CHEBI:439329
- ChEMBL248702
C12H16F3N
231.262 g-mol-1
-
FC(F)(F)c1cccc(c1)C(NCC)C
-
InChI=1S/C12H16F3N/c1-.3-16-9(2)7-10-5-4-6-11(8-10)12(13,14)15/h4-6,8-9,16H,3,7H2,1-2H3/t9-/m0/s1
-
Key:DBGIVFWFUFKIQN-VIFPVBQESA-N
(zweryfikować)
Dexfenfluramina była, przez kilka lat w połowie lat 90-tych, zatwierdzona przez United States Food and Drug Administration do celów utraty wagi. Jednak po wielu obaw o skutki uboczne układu sercowo-naczyniowego leku, FDA wycofała zatwierdzenie w 1997 roku. Po tym jak został usunięty w USA, deksfenfluramina została również wycofana na innych światowych rynkach. Został on później zastąpiony przez sibutraminę, która, choć początkowo uważana za bezpieczniejszą alternatywę zarówno dla deksfenfluraminy, jak i fenfluraminy, została podobnie usunięta z rynku amerykańskiego w 2010 r.
Lek został opracowany przez Interneuron Pharmaceuticals, firmę współzałożoną przez Richarda Wurtmana, mającą na celu wprowadzenie do obrotu odkryć naukowców z Massachusetts Institute of Technology. Interneuron udzielił licencji na patent firmie Wyeth-Ayerst Laboratories. Chociaż w czasie jego wydania, pewien optymizm panował, że może zwiastować nowe podejście, pozostały pewne zastrzeżenia wśród neurologów, z których dwadzieścia dwa złożyły petycję do FDA, aby opóźnić zatwierdzenie. Ich obawy opierały się na pracy George’a A. Ricaurte, którego techniki i wnioski zostały później zakwestionowane.
.