1. W przypadku próby męskiej procenty nie sumują się do 100%, ponieważ w dwóch przypadkach przyporządkowanie do grupy ról płciowych było niemożliwe z powodu zbyt wielu brakujących wartości w kwestionariuszu BSRI.
2. Oprócz wspomnianego w wynikach istotnego wpływu płci na kategorię A Prawdziwi przyjaciele (p = 0,001), wystąpił również podobny wpływ płci na powiązaną kategorię drugorzędną A2 Przyjaźń (Fisher’s Exact Test, p = 0.02), ale był on istotny na niższym poziomie niż przyjęty w tym badaniu.
3. Gdy oddzielnie analizowano podpróbę mężczyzn, różnica była w tym samym kierunku, ale nie była istotna (p = 0,07).
4. Wyniki te wydają się być zgodne z teorią schematu Ja, ale nie z teorią schematu płci Bema. Teoria Bema stwierdza, że dla schematów płciowych „konotacje płciowe bodźców zarówno męskich, jak i kobiecych będą szczególnie wyraźne” (Bem 1982 Bem, S.L. 1982. Gender schema theory and self-schema theory compared: a comment on Markus, Crane, Bernstein, and Siladi’s 'Self-schemas and gender’. Journal of personality and social psychology, 43: 1192-1194. , , s. 1193), jednak w obecnym badaniu osoby płci męskiej nie wykazywały podobnych wzorców reakcji na schematy kobiece.