Różne badania przyjrzały się wpływowi testosteronu na oddychanie podczas snu, z naciskiem na bezdech senny. Został on powiązany ze zwiększoną zapadalnością dróg oddechowych i większą niestabilnością oddychania, choć dokładny mechanizm jest wciąż niepewny.
Podwyższony testosteron u kobiet jest powiązany z zaburzonym oddychaniem podczas snu. Kobiety z zespołem policystycznych jajników, stanem, w którym poziom testosteronu jest wyższy niż powinien być u kobiet, mają większe ryzyko rozwoju obturacyjnego bezdechu sennego .
Kobiece hormony chronią przed chrapaniem
Podczas gdy męskie hormony płciowe zwiększają szansę na chrapanie, kobiece hormony płciowe mają działanie ochronne.
Stała wentylacja
Progesteron, hormon szczególnie wysoki podczas ciąży, promuje stałą wentylację. Powoduje to mniej wyraźny spadek przepływu powietrza podczas snu i sprawia, że miękkie drogi oddechowe są mniej podatne na zapadanie się .
Mniej rozluźniony język
Progesteron, wraz z innym kluczowym hormonem żeńskim, estrogenem, zwiększa zdolność kluczowego mięśnia języka do skurczu, zmniejszając prawdopodobieństwo jego opadania i powodowania blokady .
Menopauza zwiększa prawdopodobieństwo chrapania
Jak żeńskie hormony płciowe gwałtownie spadają w okresie menopauzy, zwiększa się prawdopodobieństwo rozwoju chrapania lub bezdechu sennego.
Występowanie chrapania wzrasta wraz z wiekiem u obu płci, ale u kobiet początek menopauzy jest momentem przełomowym, jeśli chodzi o chrapanie i bezdech senny.
Sztuczne ponowne wprowadzenie żeńskich hormonów płciowych poprzez hormonalną terapię zastępczą (HRT) okazało się zmniejszać występowanie bezdechu sennego.
Obturacyjny bezdech senny różni się u mężczyzn i kobiet
Bezdech senny jest mniej powszechny niż nawykowe chrapanie, ale względne proporcje mężczyzn i kobiet są mniej więcej takie same, z dwukrotnie większą liczbą mężczyzn cierpiących na ten stan niż kobiet. Jednak osiem razy więcej mężczyzn jest diagnozowanych.
Jakiś czas temu uważano, że stosunek bezdechu sennego mężczyzn do kobiet jest jak 60:1. Obecnie dowiadujemy się, że jest to spowodowane częstymi błędnymi diagnozami oraz faktem, że kobiety często wykazują nietypową formę tego stanu.
Ciężkość bezdechu sennego jest mierzona poprzez policzenie liczby przypadków, w których oddychanie zatrzymuje się (bezdech) lub jest poważnie ograniczone (hipopnea). Pomiar ten nazywany jest wskaźnikiem bezdechu-hipopnezy (AHI). Ponieważ kobiety rzadziej doświadczają całkowitego zapadnięcia się dróg oddechowych, mają one tendencję do uzyskiwania niższego wyniku AHI.
Co ważne, kobiety te niekoniecznie doświadczają mniejszej obturacji. Kobiety wykazują częstsze epizody dłuższej, częściowej obturacji, która nadal powoduje zmęczenie, senność i problemy zdrowotne związane z OSA.
Wnioski
Z chrapaniem, jak z wieloma dysfunkcjami w organizmie, są rzeczy, które są poza naszą kontrolą. Główną z nich jest oczywiście nasza płeć. Zobaczenie, gdzie pasujesz do profilu 2 miliardów ludzi na całym świecie, którzy chrapią, może pomóc Ci lepiej zrozumieć swoje chrapanie i być gotowym do podjęcia kolejnych kroków.
Czy ten post był pomocny?
.