Background: Osteotomia chevronowa, powszechnie wykonywana procedura w leczeniu hallux valgus, powoduje osteonekrozę głowy pierwszego śródstopia w 0% do 20% przypadków. Celem pracy było określenie układu zaopatrzenia naczyniowego głowy pierwszej kości śródstopia i jego związku z kończynami po osteotomii szewronowej.
Metody: Dziesięć cadaveric kończyn dolnych wstrzyknięto mieszaninę tuszu indyjskiego i lateksu, a stopy zostały rozczłonkowane w celu oceny zaopatrzenia w krew do pierwszej głowy śródstopia. Dysekcję przeprowadzono, śledząc gałęzie naczyń grzbietowo-podeszwowych i piszczelowych tylnych. Wyznaczono dystalną osteotomię szewronową, której kończyny ustawiono pod kątem 60 stopni w stosunku do geometrycznego środka głowy pierwszego śródstopia. Zarejestrowano stosunek kończyn osteotomii do naczyń krwionośnych.
Wyniki: Stwierdzono, że głowa pierwszego śródstopia jest zaopatrywana przez gałęzie od pierwszej tętnicy grzbietowej śródstopia, pierwszej tętnicy podbarkowej śródstopia i tętnicy podbarkowej przyśrodkowej. U ośmiu okazów dominującym naczyniem wśród tych trzech tętnic była pierwsza tętnica grzbietowa śródstopia. Wszystkie naczynia tworzyły splot w części przyśrodkowo-bocznej szyjki kości śródstopia, tuż przy nasadzie torebki, z różną liczbą odgałęzień od splotu, które następnie wchodziły do głowy kości śródstopia. Plantarna część proponowanego cięcia szewronowego wychodziła przez ten splot naczyń u wszystkich okazów. W przeciwieństwie do powszechnie panującego poglądu, tylko niewielkie gałęzie naczyniowe wchodziły do grzbietowego aspektu szyjki.
Wnioski: Identyfikacja plantarno-bocznego rogu szyjki kości śródstopia jako głównego miejsca wnikania naczyń krwionośnych do głowy pierwszej kości śródstopia sugeruje, że wykonanie osteotomii szewronowej z długą kończyną plantarną wychodzącą daleko proksymalnie od przyczepu kapsularnego może zmniejszyć pooperacyjną częstość występowania osteonekrozy głowy pierwszej kości śródstopia.