Ten opis przypadku opisuje infekcję dróg oddechowych Mycoplasma pneumoniae jako przyczynę uporczywego kaszlu, występującego w połączeniu z EAHR. EAHR zostało wykazane przez 39% spadek przepływu wdechowego podczas próby z solą hipertoniczną. Kaszel ustąpił wraz z ustąpieniem EAHR. Nadreaktywność czuciowa zewnątrzklatkowych dróg oddechowych może być ważnym mechanizmem wywołującym kaszel w niektórych jednostkach przewlekłego kaszlu (CC). Ten opis przypadku rozszerza te dane, aby pokazać, że przejściowa EAHR może wystąpić z kaszlem poinfekcyjnym.
Wcześniej zaproponowano, że niektórzy pacjenci z CC doznają uszkodzenia błędnika w wyniku infekcji dróg oddechowych i że nadreaktywność dróg oddechowych może utrzymywać się po ustąpieniu ostrej infekcji górnych dróg oddechowych (URTI). Ta nadreaktywność może obniżyć próg kaszlu na bodźce drażniące, co skutkuje większą podatnością na chemiczną lub mechaniczną stymulację odruchu kaszlowego. Przejściowa poinfekcyjna nadreaktywność oskrzeli (wewnątrzklatkowa) jest dobrze poznana. Opisany przypadek wskazuje na przejściową EAHR jako dodatkowy istotny mechanizm związany z kaszlem poinfekcyjnym.
Obserwacje te mają wpływ na leczenie kaszlu poinfekcyjnego. Hamowanie uwalniania neuropeptydów przez kromoglikan, nedokromil lub specyficznych antagonistów neuropeptydów może odgrywać pewną rolę w leczeniu kaszlu poinfekcyjnego. Fontana i wsp. oceniali wpływ podawania soli sodowej nedokromilu na próg kaszlu w kontrolowanym placebo badaniu z udziałem zdrowych osób. Stwierdzili oni istotne zwiększenie wartości progu kaszlowego po podaniu nedokromilu i brak wpływu po podaniu placebo, co sugeruje, że podawanie soli sodowej nedokromilu może być przydatne w leczeniu kaszlu, zwłaszcza gdy należy unikać stosowania leków przeciwkaszlowych działających ośrodkowo. Środki te są również korzystne w kaszlu związanym z przyjmowaniem inhibitorów ACE, który jest związany z EAHR. Ponadto, biorąc pod uwagę podobieństwo między PVCM i EAHR, adaptacja technik stosowanych przez logopedów, które zostały opracowane dla PVCM, może przynieść korzyści w przypadku kaszlu poinfekcyjnego z EAHR. W PVCM struny głosowe ulegają epizodycznemu i mimowolnemu przywiedzeniu podczas wdechu. Zjawisko to prowadzi do zmniejszenia wdechowego przepływu powietrza, co wiąże się z objawami stridoru i odczuwaniem duszności charakteryzującej się niemożnością zaczerpnięcia wystarczającej ilości powietrza. Uważa się, że EAHR jest podstawową patofizjologią leżącą u podłoża PVCM. Wykazano, że terapia językiem mowy jest skuteczną metodą leczenia przewlekłego uporczywego kaszlu. Vertigan i wsp. przeprowadzili randomizowane badanie kontrolowane placebo u 87 pacjentów z przewlekłym uporczywym kaszlem utrzymującym się pomimo leczenia farmakologicznego. Połowa z tych pacjentów miała EAHR i objawy PCM. Pacjenci zostali losowo przydzieleni do otrzymania specjalnie zaprojektowanej interwencji logopedycznej lub placebo. U uczestników w grupie leczonej stwierdzono znaczącą redukcję kaszlu – 88% z nich odniosło sukces w porównaniu z 14% w grupie placebo. W obszernym przeglądzie piśmiennictwa Gallivan i wsp. przedstawili przypadki epizodycznego napadowego laryngospazmu z ostatecznym rozpoznaniem za pomocą wideolaryngoskopii paradoksalnego przywiedzenia strun głosowych podczas wdechu i zewnątrzklatkowej niedrożności dróg oddechowych poprzez tłumienie wdechowej części krzywej objętości przepływu. Wcześniej Christopher i wsp. zidentyfikowali 5 pacjentów z zaburzeniami czynnościowymi strun głosowych, które imitowały ataki astmy oskrzelowej, czyli napadów świszczącego oddechu i duszności opornych na standardowe leczenie astmy. Podczas epizodów świszczącego oddechu maksymalny wydechowy i wdechowy przepływ-objętość odpowiadały zmiennej obturacji zewnątrzklatkowej. Laryngoskopia potwierdziła przywiedzenie strun głosowych prawdziwych i fałszywych. Podczas gdy w okresie bezobjawowym maksymalny przepływ-objętość i badanie laryngoskopowe były prawidłowe. Pacjenci nie zdawali sobie sprawy z dysfunkcji strun głosowych, jednak w sposób jednolity i zdecydowany zareagowali na terapię logopedyczną, podczas której nauczono ich koncentrować uwagę na krtani i fazie wdechowej oddechu podczas epizodów świszczącego oddechu i duszności. EAHR może być użyteczną obiektywną miarą oceny w celu scharakteryzowania dysfunkcji krtani w przewlekłym kaszlu.
EAHR może być oceniana podczas prowokacji wziewnej. Preferujemy użycie hipertonicznej soli fizjologicznej do oceny EAHR, ponieważ wiadomo, że prowokuje ona uwalnianie neuropeptydów z nerwów nieadrenergicznych i niecholinergicznych, które są dominujące w krtani. Wcześniej z powodzeniem stosowano wziewną histaminę do oceny EAHR, gdzie za odpowiedni próg EAHR przyjęto stężenie histaminy powodujące 25% spadek średniego przepływu wdechowego. Stwierdzono, że u pacjentów, u których jedynym objawem był kaszel, prawdopodobieństwo wystąpienia EAHR było istotnie większe. Histamina może jednak powodować obrzęk strun głosowych, dlatego preferujemy stymulację solą hipertoniczną. Wyzwanie metacholinowe wydaje się być mniej czułym bodźcem dla EAHR. Jest to prawdopodobnie spowodowane jej specyficznym działaniem na receptory cholinergiczne w mięśniach gładkich dróg oddechowych i nieudowodnionym działaniem na reakcje krtani. Ćwiczenia fizyczne mogą być również wykorzystywane do oceny EAHR, chociaż kwantyfikacja bodźca może być trudniejsza.
Nasz pacjent płci męskiej miał wcześniej istniejącą niedoczynność tarczycy, która była związana z idiopatycznym przewlekłym kaszlem i zapaleniem dróg oddechowych. Jest mało prawdopodobne, aby była to pierwotna przyczyna kaszlu u tego pacjenta, ponieważ kaszel rozwinął się po dobrze udokumentowanej infekcji dolnych dróg oddechowych wywołanej przez Mycoplasma pneumoniae, która wystąpiła około 5 lat po wystąpieniu niedoczynności tarczycy. Ponadto w przypadkach idiopatycznego CC i jego związku z łagodnym przewlekłym limfocytarnym zapaleniem dróg oddechowych przeważają kobiety. Jest jednak możliwe, że istniejące wcześniej autoimmunologiczne limfocytarne zapalenie oskrzeli miało wpływ na wystąpienie po-mikoplazmatycznego przewlekłego kaszlu. W ocenie tej możliwości pomocne byłyby badania prospektywne.