Abstract
Nadczynność tarczycy ogólnie charakteryzuje się objawami niepokoju, zmęczenia, kołatania serca, drżenia, nietolerancji ciepła, zwiększonej potliwości i utraty masy ciała. Najczęstszą przyczyną endogennej nadczynności tarczycy jest choroba Gravesa-Basedowa. Jednak obecność egzogennej nadczynności tarczycy należy również brać pod uwagę w przypadku występowania objawów nadczynności tarczycy u pacjentów, u których stosuje się terapię zastępczą lewotyroksyną. Terminem „egzogenna nadczynność tarczycy” określa się nadczynność tarczycy spowodowaną przyjmowaniem nadmiernych ilości hormonów tarczycy. Zwykle jest to spowodowane stosowaniem dużych dawek lewotyroksyny w celu supresji TSH podczas leczenia raka tarczycy. Może jednak wystąpić również u pacjentów z zaburzeniami psychicznymi, gdy przyjmują oni nadmierne dawki hormonów tarczycy celowo, zwłaszcza w celu zwrócenia na siebie uwagi. Stan taki określany jest jako „thyrotoxicosis factitia”. Niniejszym przedstawiamy przypadek thyrotoxicosis factitia oraz wyzwania w procesie diagnostycznym.