- Archeolodzy od dawna debatowali nad tym, kiedy i jak pierwsi ludzie dotarli do Ameryki Północnej z Azji.
- Badacze wcześniej myśleli, że pierwsi ludzie przekroczyli lądowy most Beringa z Syberii do Kanady 13 000 lat temu.
- Ale artefakty odkryte w meksykańskiej jaskini przesuwają linię czasu, ujawniając, że ludzie mogli być w Ameryce Północnej 30 000 lat temu.
- Most lądowy był w tym czasie nie do przejścia, więc badania sugerują, że pierwsi Amerykanie przybyli drogą morską.
Nowe dowody sugerują, że ludzie żyli w Ameryce Północnej dwa razy dłużej niż wcześniej sądzili archeolodzy.
Narzędzia kamienne i artefakty odkryte w odległej jaskini w Zacatecas, Meksyk, oferują dowody na to, że ludzie byli na kontynencie już 32,000 lat temu, podczas ostatniej epoki lodowcowej.
To podważa ideę, że pierwsi ludzie przybyli do Ameryki Północnej między 18,000 a 13,000 lat temu po continent-hopping z dzisiejszej Syberii przez Bering land bridge. Nowe odkrycie, opisane w badaniu w czasopiśmie Nature w środę, popycha tę linię czasu z powrotem co najmniej 15.000 lat. Burzy ono również nasze dotychczasowe rozumienie tego, jak ludzie przybyli do Ameryki Północnej: Ponieważ most lądowy został zablokowany podczas ostatniej epoki lodowcowej i otworzył się dopiero po tym, jak lód zaczął się cofać, nowa linia czasu oznacza, że pierwsi ludzie prawdopodobnie utorowali sobie drogę na oceanie.
„Mamy wystarczająco dużo dowodów, aby zakwestionować istniejący paradygmat”, powiedział Business Insiderowi Ciprian Ardelean, główny autor nowego badania.
Ochroniona jaskinia wysoko w górach
Jaskinia o szerokości 200 stóp, w której zespół Ardeleana znalazł starożytne narzędzia, zwana Jaskinią Chiquihuite, znajduje się prawie 9000 stóp wyżej w górach Astirello. Miejscowi z okolicy po raz pierwszy poprowadzili go do tego miejsca w 2012 roku, a tam znalazł kamienne narzędzia i ślady popiołu – dowody na istnienie wczesnych ludzi.
Ardelean wrócił z zespołem w 2016 i 2017 roku na dalsze wykopaliska, które przyniosły prawie 2000 artefaktów. Zostały one zakopane na głębokości 9 stóp w ścianach i podłodze jaskini.
Wiek tych artefaktów sugeruje, że pierwsi ludzie zajmowali Chiquihuite Cave na i poza 17,000 lat – okres od około 30,000 do 13,000 lat temu. Ardelean powiedział, że jest prawdopodobne, że ludzie używali tego miejsca jako powtarzającego się schronienia: pit stop podczas sezonowych migracji przecinających kontynent.
Model, który podważa to odkrycie – że pierwsi ludzie przybyli do Ameryki Północnej po przekroczeniu lądu z Syberii – był od lat 30. Ta linia myślenia sugeruje, że ludzie powoli przemieszczali się na południe, pozostawiając za sobą wyraźne, żłobione czubki włóczni, które stały się znane jako punkty Clovis.
Jest to znane jako model archeologii „Clovis-first”.
Ale począwszy od połowy lat 70. naukowcy zaczęli odkrywać stanowiska datowane na ponad 13 tys. lat wstecz. Odkrycia te mnożyły się w kolejnych dekadach. Naukowcy znaleźli skamieniałą ludzką kupę, która ma około 14 000 lat w jaskini w Oregonie. Artefakty z osady w południowym Chile datowano na 14,5 do 19,000 lat. Kość szczęki konia, która nosiła ludzkie znaki sugerowała, że ludzie zajmowali Bluefish Caves w Yukon, Kanada 24,000 lat temu.
Ale żadne z tych odkryć nie popchnęło linii czasu tak daleko wstecz, jak badanie Ardelean.
Drugi papier opublikowany w środę rzuca jeszcze więcej zimnej wody na model „Clovis-first”. W ramach tych badań dwóch archeologów przyjrzało się artefaktom i śladom ludzkiej okupacji z 42 stanowisk w całej Ameryce Północnej. Datując te znaleziska, badacze modelowali, jak i kiedy ludzie rozproszyli się po kontynencie. Doszli do wniosku, że ludzie byli „prawdopodobnie obecni przed, podczas i zaraz po Ostatnim Maksimum Lodowcowym” – czyli szczycie ostatniej epoki lodowcowej, która miała miejsce między 26 500 a 19 000 lat temu.
„Gdy liczba tych starszych niż Clovis stanowisk wzrosła, większość archeologów zaczęła odrzucać model Clovis-first” – powiedziała Business Insiderowi za pośrednictwem poczty elektronicznej Ruth Gruhn, archeolog, która nie brała udziału w badaniu. „Te dwie prace w Nature w końcu położą temu kres”.
Dodała, że „dowody wskazują teraz, że ludzie byli na zachodniej półkuli co najmniej dwa razy dłużej niż wierzyli archeolodzy i genetycy”.”
Pierwsi ludzie w obu Amerykach nie przekroczyli Bering Land Bridge
Jeśli ludzie byli na kontynencie przed lub podczas szczytu ostatniej epoki lodowcowej, nie mogli przybyć przez Bering Land Bridge, ponieważ byłby on częściowo zatopiony lub zablokowany przez nieprzeniknione pokrywy lodowe.
„Tylko dlatego, że most jest uważany za standardowe wejście, nie oznacza, że jest jedynym” – powiedział Ardelean, dodając, że „panorama ludzkich przyjazdów podczas Ostatniego Maksimum Lodowcowego jest o wiele bardziej złożona niż myśleliśmy”.
Lorena Becerra-Valdivia, archeolog z Uniwersytetów w Oksfordzie i Nowej Południowej Walii i główny autor drugiego papieru, powiedział Business Insiderowi, że „nowe ustalenia sugerują, że ludzie prawdopodobnie wzięli przybrzeżną trasę.”
To oznacza, że prawdopodobnie byli marynarzami, którzy przybyli łodzią, być może z dzisiejszej Rosji lub Japonii. Następnie rozszerzyli się na południe, żeglując w dół wybrzeża Pacyfiku.
Ludzie wędrowni, którzy polowali na zwierzęta lądowe do wyginięcia
Bez względu na drogę wczesnych ludzi do Ameryki Północnej, zarówno Ardelean jak i Becerra-Valdivia uważają, że byli anatomicznie nowoczesnymi ludźmi.
„Neandertalczycy już zniknęli z zapisu kopalnego w czasie, gdy jaskinia Chiquihuite była zajęta”, powiedziała Becerra-Valdivia.
Własne doświadczenia archeologów w jaskini sugerują, że jej osłonięta lokalizacja pomogła tym wczesnym łowcom-zbieraczom przetrwać podczas epoki lodowcowej. Ardelean powiedział, że lata w tym rejonie były zbyt wilgotne, aby wykonać prace polowe, więc prowadzili badania zimą. Na zewnątrz, powiedział, temperatury byłyby poniżej zera i spadłby śnieg.
„Ale sama jaskinia jest dobrze izolowana, więc bez względu na to, co dzieje się na zewnątrz, możesz być w środku tylko w koszulce. To mówi o potencjale jaskini jako schronienia”, powiedział.
Około 14 000 lat temu, kiedy klimat zaczął się dalej ocieplać, pierwsi ludzie byli w końcu w stanie prosperować i rozszerzyć się po obu Amerykach. Byli oni prawdopodobnie przerażającymi drapieżnikami, Becerra-Valdivia powiedział, polując na ssaki lądowe, takie jak konie, wielbłądy i mamuty na wyginięcie.
„Ta ekspansja prawdopodobnie odegrała główną rolę w dramatycznym spadku megafauny w regionie”, powiedziała.
Niektóre badania sugerują, że pierwsi ludzie w Ameryce Południowej mogli nawet zarżnąć gigantyczne leniwce lądowe.