Alai

Jeśli huragan Katrina podobny do huraganu uderzyłby dzisiaj w Nowy Orlean i Wybrzeże Zatoki Perskiej, prawdopodobnie spowodowałaby ponad 175 miliardów dolarów szkód w regionie, mimo że miasto jest dziś znacznie mniejsze, ma tylko 80% populacji z 2005 roku, i jest lepiej chronione, dzięki drastycznym ulepszeniom systemu levee przeciwhuraganowych.

Raport Swiss Re, drugiej co do wielkości firmy ubezpieczeniowej na świecie, opiera się na założeniu, że system levee się utrzyma. Swiss Re specjalizuje się w zapewnianiu wtórnego pokrycia, lub reasekuracji, firmom, które zapewniają ubezpieczenia bezpośrednio dla społeczeństwa.

Po skorygowaniu o inflację, całkowite szkody gospodarcze spowodowane przez Katrinę w 2005 roku wyniosły ponad 160 miliardów dolarów, z prywatnymi roszczeniami ubezpieczeniowymi, roszczeniami ze strony przybrzeżnych obiektów energetycznych i stratami z Narodowego Programu Ubezpieczeń Powodziowych wynoszącymi łącznie 86 miliardów dolarów w 2020 roku. Kolejne 74 miliardy dolarów w 2020 roku to straty nieubezpieczone lub niedoubezpieczone, stwierdza raport.

Katarzyna była zarówno najdroższym ubezpieczonym huraganem północnoatlantyckim w rejestrze, jak i najdroższą „katastrofą naturalną” dla globalnego przemysłu ubezpieczeniowego do tej pory.

Szanse na wystąpienie katastrofy gospodarczej wielkości Katriny wzrosły dramatycznie, ponieważ obszary poza Nowym Orleanem, zwłaszcza w innych stanach przybrzeżnych, odnotowały zarówno wzrost populacji, jak i wzrost inwestycji wzdłuż wybrzeża, które zwiększają ryzyko finansowe.

Większym problemem, powiedziała Marla Schwartz Pourrabbani, specjalista ds. katastrof naturalnych w Swiss Re i główny autor raportu, jest to, co nazywa „luką w ochronie przeciwpowodziowej” reprezentowaną przez ludzi mieszkających poza Nowym Orleanem, którzy są znacznie mniej skłonni do posiadania ubezpieczenia przeciwpowodziowego.

„Po Katrinie, a ostatnio nawet po Harvey, Sandy i Florence, zaobserwowaliśmy tę głęboką lukę w ochronie, gdzie średnio tylko jedna na sześć rezydencji w USA posiada polisę ubezpieczeniową od powodzi”, powiedziała.

Jak wie większość mieszkańców mieszkających za wałami w rejonie Nowego Orleanu, ubezpieczenie od powodzi rzadko jest zawarte w standardowej polisie ubezpieczeniowej właściciela domu. Zamiast tego, jest ono ogólnie dostępne poprzez federalny Narodowy Program Ubezpieczeń Powodziowych, lub rzadziej, jako oddzielna polisa poprzez prywatnych ubezpieczycieli.

Miasto jest blisko szczytu w pomiarach uczestnictwa w federalnym programie ubezpieczeniowym, w porównaniu do mieszkańców obszarów przybrzeżnych poza stanem.

Na zewnątrz Nowego Orleanu i większości nadmorskich parafii Luizjany, nowe rezydencje i inne budynki są mniej prawdopodobne, aby być zbudowane zgodnie z nowoczesnymi kodami budowlanymi. Luizjana przyjęła surowy krajowy kodeks budowlany po Katrinie.

Wciąż jednak raport stwierdza, że nawet w Nowym Orleanie — i zakładając, że system levee po Katrinie nie zawiedzie, a wewnętrzne przepompownie działają — nowy huragan Katrina, z wiatrami o prędkości 125 mil na godzinę i aż 12 calami deszczu, spowodowałby wylanie wody ponad nowy system levee.

Post-Katrina levees są zaprojektowane tak, aby wytrzymać fale sztormowe stworzone przez huragan z 1% szansą wystąpienia w każdym roku, tak zwany 100-letni sztorm.

Bardziej niepokojące, badanie powiedziało, są połączone efekty zmian klimatycznych i populacji na społecznościach przybrzeżnych, które nie mają nowych leveli sztormowych Nowego Orleanu lub innych środków ochrony przeciwpowodziowej.

Miami-Dade County, Fla., na przykład, widziało wzrost populacji o 8,8 procent między 2010 a 2019, podczas gdy Hillsborough County, Fla., który obejmuje Tampę, skoczył o 19,7 procent. Hrabstwo Harris w Teksasie, siedziba Houston, zobaczyło, że jego populacja skoczyła o 15,2 procent.

Żadna z tych lokalizacji nie posiada znaczącej ochrony w postaci wałów przeciwhuraganowych.

„Patrząc na lukę w ochronie przeciwpowodziowej i na to, co trzeba zrobić, aby ją zamknąć, nadal istnieje problem edukacji konsumentów i agentów ubezpieczeniowych w zakresie ryzyka, a czasami błędne przekonanie, że 'niskie ryzyko’ oznacza 'brak ryzyka'” – powiedziała Pourrabbani. W Nowym Orleanie, powiedziała, „Tam naprawdę jest jeszcze spore ryzyko, mimo tych wszystkich ulepszeń, i ważne jest, aby pamiętać, jak bardzo jesteśmy dziś przygotowani na podobne wydarzenie.”

Pourrabbani powiedział, że kluczowym celem raportu jest pokazanie zarówno opinii publicznej, jak i samej branży ubezpieczeniowej, że nowoczesne techniki modelowania są w stanie lepiej zidentyfikować ryzyko strat związane z katastrofami takimi jak huragany z wyprzedzeniem. Ułatwia to modelowanie kosztów ubezpieczenia, co powinno umożliwić firmom reasekuracyjnym, takim jak Swiss Re, wspieranie brokerów ubezpieczeniowych oferujących prywatne polisy przeciwpowodziowe obok polis finansowanych ze środków federalnych.

„Wielokrotnie udowodniono, że społeczności szybciej odzyskują siły dzięki ochronie finansowej, dzięki ubezpieczeniu” – powiedziała.