Infekcja klostridialna, dowolny z kilku stanów zakaźnych u zwierząt i ludzi spowodowanych przez gatunki Clostridium, bakterie występujące w glebie, które dostają się do organizmu przez rany kłute lub skażoną żywność. Bakterie te syntetyzują i uwalniają trujące substancje zwane egzotoksynami. Istnieją dwa główne rodzaje egzotoksyn wytwarzanych przez Clostridium: enterotoksyny, które wywierają swoje działanie na komórki jelitowe przewodu pokarmowego, oraz neurotoksyny, które powodują dysfunkcję neuronów.
Enterotoksyny wytwarzane przez C. perfringens powodują kilka chorób przewodu pokarmowego u owiec, w tym czerwonkę jagnięcą, stłuczenie i miażdżycę nerek. Egzotoksyny wytwarzane przez C. perfringens powodują również choroby u ludzi, w tym zgorzel gazową, martwicze zapalenie jelit i zatrucia pokarmowe. Zatrucie jadem kiełbasianym, rodzaj zatrucia wynikający z niewłaściwej sterylizacji żywności lub z zakażenia rany, jest wywoływany przez neurotoksyny uwalniane przez C. botulinum. Tężec, czyli szczękościsk, jest spowodowany uwolnieniem neurotoksyn z C. tetani, które mogą zostać wprowadzone do organizmu przez ranę; podatne są owce, świnie, bydło, konie, ludzie i, rzadko, psy.
Seria ostrych, często gangrenowych, infekcji u zwierząt gospodarskich i ptactwa wodnego jest wywoływana przez inne gatunki Clostridium: braxy (C. septicum), blackleg (C. chauvoei), bacillary hemoglobinuria (C. haemolyticum) oraz black disease i bighead (C. novyi).
Immunizacja może być nadana przeciwko niektórym bakteriom Clostridium, a antytoksyny są dostępne w leczeniu zakażonych ludzi i zwierząt.