Alai

Radość, złość, strach, smutek, miłe zaskoczenie, czy wręcz obrzydzenie – wszyscy przechodzimy przez pełen zakres emocji każdego dnia. Są one niezbędne w wielu naszych procesach myślowych, takich jak podejmowanie decyzji, działania czy wycofywanie się z czegoś. Nawet gniew czy frustracja mogą być związane z samoobroną. Jednak osoby nadwrażliwe odczuwają te podstawowe emocje znacznie intensywniej. Jak przejawia się ich podwyższona wrażliwość? Jaki wpływ ma to na ich karierę i relacje zawodowe? Jak naprawdę wygląda ich codzienne życie? Dostajemy wewnętrzną perspektywę na tej cechy osobowości – zarówno bezcenne i osłabiające – z Margaux, oficer łączności, który został zdiagnozowany z nadwrażliwością.

Drażliwy problem

The rundown

Nadwrażliwość jest cechą osobowości, która charakteryzuje się zwiększoną emocjonalność i skrajną reaktywność na bodźce. Jeśli chodzi o ich otoczenie i emocje – i emocje innych – nadwrażliwi ludzie mają uczucia, które są bardziej intensywne niż większość. Innymi słowy, czy pozytywne lub negatywne, ich emocjonalna reakcja na każdą sytuację może być przesadzone.

To również ma swoje plusy i minusy. Na przykład nadwrażliwi ludzie są niezwykle empatyczni, intuicyjni, kreatywni, współczujący, troskliwi, skromni, delikatni i lojalni, ale są też łatwo obrażani, drażliwi, niespokojni, wycofani, spięci, z cienką skórą i często mają tendencję do odczuwania, że są atakowani. Wyczuwają emocje na horyzoncie, przewidując emocjonalne błękitne niebo lub burze warzące się na długo przed innymi ludźmi.

Margaux wyjaśnia, jak ona jest zwykle pierwsza, aby wyczuć, jak inni się czują: „Nie potrafię powiedzieć, ile razy pomyślałam: 'Ta osoba jest w złym nastroju. Nie wiem dlaczego, ale coś jest nie tak”. Zwykle odpowiada, że wszystko jest w porządku, ale potem okazuje się, że jest dokładnie tak, jak się spodziewałam, a moja intuicja po raz kolejny potwierdza swoją słuszność.”

Ten emocjonalny szósty zmysł jest charakterystyczny dla osób nadwrażliwych. Według trenerki sukcesu w miejscu pracy, Melody Wilding, są one tak bardzo wrażliwe, że reagują silniej na bodźce środowiskowe i zauważają więcej szczegółów niż inni ludzie.

Ekspresja

Wysoka wrażliwość może często prowadzić do poczucia społecznej nieadekwatności i niezręczności. Miejsce pracy jest regulowane przez racjonalne ramy określonych kodów, takich jak biurokracja, procedury, samokontrola i uczestnictwo społeczne. Jako takie, może być środowiskiem wywołującym niepokój u osób nadwrażliwych, ponieważ implicite zniechęca do emocjonalnego nadmiaru. Jednocześnie, praca ze swej natury naraża nas na stres, krytykę i często wygórowane wymagania innych.

Osoby nadwrażliwe szybko odczuwają presję i mogą doświadczać ciągłego zmęczenia psychicznego i fizycznego w wyniku ich zmiennych emocji.

Margaux wyjaśnia, w jaki sposób ta intensywność odgrywa się w jej codziennym życiu: „Przede wszystkim, moje ciało jest nadwrażliwe. Przez większość czasu jest mi albo za gorąco, albo za zimno i mam kilka problemów ze skórą. Moje ciało z trudem dostosowuje się do otoczenia. Jeśli chodzi o moje emocje, są one zmienne i zmienne – w ułamku sekundy mogę przejść od euforii do smutku. Trudno mi zaakceptować myśl o rozczarowaniu innych, nie radzę sobie, gdy współpracownicy lub przełożeni podnoszą głos. Jeśli ktoś skrytykuje mnie zbyt dosadnie, mogę po prostu wybuchnąć płaczem.”

Percepcja

Ta nadmierna reakcja emocjonalna oznacza, że osoby nadwrażliwe są narażone na ryzyko bycia emocjonalnymi gąbkami w miejscu pracy. Czasami mają trudności z odnalezieniem swojego miejsca w świecie zawodowym, ponieważ jest to w pewnym sensie gra.

Jak zauważa Margaux: „Moje życie zawodowe było dość chaotyczne. W wieku 29 lat pracowałam w kilkunastu biurach i miałam pięć miejsc pracy – wszystko było albo idealne, albo fatalne, ale nigdy nie było czegoś pomiędzy. Czasami znajdowałem wspierające się zespoły, które pracowały jak rodzina, co było niesamowite. Częściej jednak spotykałem się z zespołami, w których czułem się niezrozumiany i spychany na margines. Czułam się jak dziwoląg, ponieważ mały wszechświat wokół mnie działał bez zarzutu, a ja nie mogłam poradzić sobie z pewnymi sprawami lub blokadami psychicznymi.”

Ta ekstremalna wrażliwość, nieznana większości, może często prowadzić do nieporozumień. Margaux może o tym zaświadczyć: „Potrzebuję więcej uznania niż przeciętna osoba. Z tego powodu ludzie myślą, że jestem podlizująca się lub popisuję się. Chyba trudno mnie odczytać. Jednocześnie osoby o nadwrażliwym temperamencie są niezwykle poszukiwane w świecie zawodowym; są głęboko zaangażowane, a ze względu na dużą dbałość o szczegóły i wrodzoną zdolność obserwacji w naturalny sposób wykraczają poza to, co jest napisane w opisie stanowiska pracy. Przynoszą szereg miękkich umiejętności do każdego zespołu, i pomóc wspierać lepszą komunikację, kreatywność i autentyczność.”

Identyfikacja nadwrażliwość

Diagnoza, która nie ma legitymacji

Nadwrażliwość nie jest ogólnie uznana za chorobę, mimo że cierpiący mogą uzyskać pomoc od psychiatry lub trenera życia. Więc skąd wiesz, czy cierpisz na nadwrażliwość?

Dla Margaux, to zajęło trochę czasu, aby zrozumieć: „Spust był wtedy, gdy zdałam sobie sprawę, że to, co wydawało mi się niesprawiedliwe i nie do przyjęcia, było całkowicie normalne i rutynowe dla innych. Pomyślałam sobie: 'Ale to jest szalone – dlaczego nikt nic nie mówi, skoro to, co się ze mną dzieje, jest tak bolesne?’ Zaczęłam więc rozmawiać o tym z bliskimi przyjaciółmi i rodziną – zwłaszcza z moim bratem, który zachęcił mnie do pójścia do psychiatry, żebym mogła zrozumieć, skąd biorą się te wszystkie emocjonalne blokady – i wszystko stało się jasne.

Różnica w uczuciach, która istnieje między osobą nadwrażliwą a tak zwanymi „normalnymi ludźmi” może zatem działać jako rodzaj kompasu dla osób cierpiących.

Wspólne cechy

Bez sporządzania wyczerpującej listy „objawów” i stawiania diagnozy, można jednak ocenić wrażliwość jednostki w świetle konkretnych cech osobowości regularnie obserwowanych u osób nadwrażliwych. The Huffington Post, z pomocą badaczki Elaine N. Aron, zidentyfikował kilka wspólnych cech.

Oto dziesięć kluczowych cech osób nadwrażliwych:

• Przejdą dodatkową milę, aby zrozumieć rzeczy wokół nich
• Są bardzo empatyczni i uważni na innych ludzi i ich otoczenie
• Wolą robić rzeczy w samotności, czy to w wolnym czasie, czy w życiu zawodowym, ponieważ czują się mniej obserwowani i mniej oceniani
• Podejmowanie decyzji zajmuje im więcej czasu, ponieważ są naturalnie bardziej świadomi zmiennych i często martwią się, że dokonają niewłaściwego wyboru
• Są niezwykle zorientowani na szczegóły
• Dobrze pracują w zespole: są precyzyjne, sumienne, uważne i dążą do perfekcji
• Są bardziej podatne na stany lękowe lub depresję
• Łatwiej płaczą
• Mają ponadprzeciętne maniery
• Są bardziej wrażliwe na krytykę i jako takie, mają skłonność do robienia jak najwięcej, aby zadowolić innych i często mogą wydawać się samodeprecjonujące i samokrytyczne

Czynniki pogarszające

Toksyczne środowisko pracy

Światło, zapachy, poziomy hałasu, przestrzeń osobista i cyrkulacja powietrza w miejscu pracy mogą być szkodliwe lub stanowić wyzwanie, jeśli jesteś bardzo wrażliwy. Z tego powodu osoby nadwrażliwe zazwyczaj wolą pracować w samotności, w cichym lub zamkniętym pomieszczeniu biurowym.

Poza tymi wymaganiami przestrzennymi, ten typ osobowości potrzebuje troskliwego, przyjaznego i wspierającego środowiska zawodowego, aby dobrze prosperować, takiego, w którym panuje wzajemne zrozumienie i unika się konfliktów, plotek i gier umysłowych.Jak wyjaśnia Margaux: „Potrzebuję ogromnego uznania, szczególnie jeśli chodzi o bycie w dobrych stosunkach ze współpracownikami”. Ponieważ są empatami, osobom nadwrażliwym trudno jest pracować z kimkolwiek i być zarządzanym przez byle kogo; mają głębokie pragnienie, aby czuć się związanymi z wartościami korporacyjnymi i zespołowymi. Kierunek, niuanse i dopasowanie wpływają na ich preferencje interpersonalne i pozwalają im rozwijać się zawodowo. Wreszcie, są one często bardziej komfortowe pracy w obsłudze klienta lub sektorów opieki, które ucieleśniają wartości humanistyczne.

Przytłaczająca działalność

Warunki pracy, lub charakter samej pracy, może nasilić nadwrażliwość. Margaux została zmuszona do zmiany kierunku kariery, aby uciec od pracy, która jej nie odpowiadała. Mówi: „Uważam, że działalność gospodarcza powinna być dla każdego inna. Ja ze swojej strony odkryłam, że moją słabą stroną była sprzedaż. Miałam wiele zadań związanych ze sprzedażą, a ten sektor jest bardzo wymagający dla osoby nadwrażliwej, takiej jak ja, ponieważ jest się w stałym kontakcie z ludźmi przez cały dzień, każdego dnia. Byłam w euforii, kiedy uszczęśliwiałam swój zespół i klientów. Ale ludzie są bardziej skłonni do mówienia, co jest nie tak. Każdego dnia uwewnętrzniałam krytykę i pozwalałam, aby to na mnie ciążyło. To było nie do zniesienia i dlatego zdecydowałem się zmienić kurs.”

Ten dogłębny artykuł zaleca również uwzględnienie innych czynników, zaczynając od zidentyfikowania swoich konkretnych potrzeb i możliwości. Od tego momentu o wiele łatwiej jest zapewnić, że Twoje miejsce pracy jest środowiskiem wspierającym, w którym możesz być świadomy swoich różnic, komunikować je innym i w ten sposób lepiej radzić sobie z sytuacjami i zadaniami, które nie pasują do intuicyjnych, perfekcjonistycznych, kreatywnych lub introwertycznych temperamentów.

Era hiperłączności

Nadwrażliwość nie jest obca nadmiernym wymaganiom. Jest to znacznie wzmocnione przez powiadomienia, wiadomości, obrazy i inne bodźce, które otrzymujemy stale przez e-maile, SMS-y, media społecznościowe, aplikacje i naszych rówieśników. Jest to trudniejsze niż kiedykolwiek, aby uciec od naszego otoczenia; z naszych limitów rozpiętości uwagi i poziomów tolerancji tak szybko i nieodwołalnie naruszone, emocje są związane stać się przytłaczające.

Nauka życia z nadwrażliwością

’Know thyself’

Nadwrażliwość, zwłaszcza w miejscu pracy, może utrudniać lub nawet paraliżować cierpiących, ale ignorowanie go jest najgorszą rzeczą, jaką można zrobić. Margaux wspomina całkowity brak zrozumienia w tym temacie i nieczułość swoich współpracowników: „Kiedy mówię ludziom o mojej nadwrażliwości, przeważająca reakcja brzmi: 'A tak, więc to oznacza, że płaczesz oglądając komedie romantyczne’. Ale to dalekie od prawdy. Nie jest to też słabość, bo zdaję sobie sprawę, że w pewnych trudnych sytuacjach jestem bardziej odporna niż większość. Trudno jest zaakceptować myśl, że jest się innym, że jest się traktowanym inaczej, kiedy na pierwszy rzut oka wygląda się jak wszyscy inni. Często zakłada się, że przesadzamy lub robimy to celowo – że świadczy to o słabości charakteru lub braku pewności siebie, ale to nieprawda. Urodziłam się nadwrażliwa.”

Akceptacja i życie z podwyższoną wrażliwością wydaje się najlepszym sposobem na przekształcenie tej cechy w siłę. Dla Margaux akceptacja i introspekcja stały się jej zbawienną łaską: „To, co pomogło mi poradzić sobie z moją nadwrażliwością, to przede wszystkim zrozumienie jej i poznanie samej siebie. Wierzę, że wiele wyzwań, przed którymi teraz stoimy, może zniknąć lub stać się bardziej znośnymi, jeśli zadamy sobie trud, by je zrozumieć. Dziś staram się uprzedzać sytuacje, które mogłyby mieć na mnie negatywny wpływ, po prostu ich unikając lub znajdując odpowiedni sposób na ich obejście.”

Istnieje kilka kluczy do rozwoju osobistego, które pomagają ludziom radzić sobie z nadmierną stymulacją emocjonalną:

• Znajdź spokojną przestrzeń dla siebie lub weź przerwę w pracy, aby nabrać dystansu do incydentu lub sytuacji
• Obejmij swoje emocje i naucz się wyrażać swoje potrzeby i uczucia
• Naucz się odpuszczać i nie skupiaj się tylko na tym, co negatywne

Wiedza o sobie polega na byciu w zgodzie ze swoimi upodobaniami i niechęciami, zrozumieniu swoich ograniczeń i upewnieniu się, że jesteś przygotowany na wiele życiowych wyzwań.

Wyłącz swoje emocje

Innym sposobem podejścia do trudnego zadania lub sytuacji jest pozbycie się całego ładunku emocjonalnego. Zamiast intelektualizować i nadmiernie myśleć o zadaniu, spróbuj użyć podejścia „głębokiej pracy”. Zachowanie koncentracji i pozbycie się czynników rozpraszających pomaga nam jak najlepiej wykorzystać nasz czas. Pozbycie się z sytuacji jej negatywnej, pozytywnej, bolesnej, niepokojącej, irytującej lub wymagającej energii poprzez ustalenie limitu czasowego może pomóc nam pozostać na właściwym torze i zwiększyć produktywność.

Przetrwanie w dżungli

Świat zawodowy może być szczególnie surowy dla każdego, kto ma ostrą wrażliwość. Oto wybór najlepszych praktyk, które możesz włączyć do swojego codziennego życia zawodowego, aby znaleźć idealną równowagę między uczuciami, emocjami, sytuacjami i zachowaniami:

• Weź udział w rekreacyjnym lub twórczym zajęciu, które daje ci wytchnienie i wycisza twojego wewnętrznego krytyka
• Przygotuj się do snu przed snem za pomocą rytuału relaksacyjnego, takiego jak branie kąpieli, wykonywanie ćwiczeń oddechowych, medytacja lub czytanie, a także upewniając się, że jesteś w cichym otoczeniu z przyciemnionym oświetleniem
• Rób regularne przerwy, aby mieć trochę czasu dla siebie, uciec od chaosu i naładować baterie
• Opanuj sztukę mówienia „nie”, aby nie być przytłoczonym przez żądania innych

Umieść rzeczy w perspektywie – nawet swoją nadwrażliwość

Ogólnie rzecz biorąc, okoliczności, w których żyjemy, są neutralne. To myśli, które rzutujemy na te sytuacje, generują pozytywne lub negatywne emocje, jak słusznie wyjaśniła profesor psychologii Lisa Feldman Barrett w swoim wykładzie TED z 2017 r.

Według profesor Barrett możemy kontrolować emocje, które odczuwamy, ucząc się kierować naszymi myślami. Postrzegając swoją nadwrażliwość jako atut, Margaux wprowadziła tę teorię w życie: „Dziś lubię swoją nadwrażliwość. Myślę, że jestem szczęściarą, że mogę odczuwać wszystko na 3000%. Nawet jeśli czasami jest to bardzo bolesne, to właśnie to sprawia, że jestem niezwykle wrażliwa na otoczenie i współczująca, co skłoniło mnie do założenia mojej organizacji charytatywnej. Często odnoszę wrażenie, że ludzie zakładają klapki na oczy, aby uczynić życie bardziej znośnym. Ja ich nie zakładam i nigdy nie chcę.”

W ten sposób wszystko jest względne, a my jesteśmy odpowiedzialni za umieszczenie rzeczy w perspektywie, aby złagodzić, spowolnić lub zmienić nasze myślenie o tym, co kiedyś wydawało się problematyczne. Margaux zastosowała tę strategię, by zmierzyć się ze swoją nadwrażliwością: „Staję się obojętna na to, co czują do mnie inni ludzie – jeśli ktoś mnie lubi, to świetnie, ale jeśli ktoś mnie nie lubi, to nic wielkiego. W końcu zrozumiałam, że mam prawo, jak każdy inny człowiek, do afirmacji swojego stanowiska i swoich emocji, a przede wszystkim do mówienia „nie”.”

Podczas gdy społeczeństwo w ogóle – a miejsce pracy w szczególności – często ceni ekstrawertyczne cechy osobowości, takie jak towarzyskość, pewność siebie i nieustraszoność, nadwrażliwość jest bez wątpienia atutem zawodowym. Bycie emocjonalną gąbką jest wymagające, ale pozwala też spojrzeć na świat inaczej, z wyostrzoną świadomością innych i środowiska oraz czujnym, rozważnym, empatycznym, intuicyjnym i analitycznym umysłem. Ogromny sukces książek o nadwrażliwości jest dowodem, w tym Introvert Power: Why Your Inner Life Is Your Hidden Strength autorstwa Laurie Hawkes czy Quiet: The Power of Introverts in a World That Can’t Stop Talking autorstwa Susan Cain. Wydaje się, że wrażliwość wreszcie zyskuje pozytywne uznanie, na jakie zasługuje.

Ilustracja autorstwa Antonio Uve

Tłumaczenie: Andrea Schwam

Śledź Welcome to the Jungle na Facebooku i zapisz się do naszego newslettera, aby otrzymywać nasze artykuły co tydzień