Globalna pandemia spowodowała prawdopodobnie największą i najszybszą mobilizację globalnej społeczności naukowej, jaką kiedykolwiek widzieliśmy. Naukowcy pracują na okrągło, aby znaleźć rozwiązanie, próby są rozpoczynane w rekordowym tempie, a firmy oferują swoje zasoby, aby pomóc w każdy możliwy sposób. Była to zbiorowa reakcja obejmująca rządy, środowiska akademickie, organizacje charytatywne, przemysł farmaceutyczny i społeczności lokalne. Ale przy tych wszystkich wysiłkach, jak blisko jesteśmy opracowania leku do leczenia lub zapobiegania COVID-19?
Jeśli chodzi o nowe opcje leczenia, istnieją trzy drogi, które mogą mieć znaczenie dla pacjentów zarówno w bliskiej, jak i średniej perspektywie: opracowanie nowej szczepionki; replikacja przeciwciał, które zwalczają wirusa; zmiana przeznaczenia istniejących leków, które mogą być skuteczne.
Powodem podążania wszystkimi tymi ścieżkami jest to, że ich osiągnięcie zajmuje różną ilość czasu. Opracowanie leku od podstaw może zająć lata, podczas gdy odkrycie, że istniejący zatwierdzony lek jest skuteczny, może być kwestią tygodni. A to ma kluczowe znaczenie dla jak najszybszego udzielenia pomocy ciężko chorym pacjentom.
Repurposing Existing Drugs
Timeline: Dostępne już teraz, ale badania skuteczności i bezpieczeństwa mogą potrwać do lata
Naukowcy przyglądają się ponownemu wykorzystaniu istniejących leków, które mogą albo bezpośrednio zwalczać wirusa, albo pomóc w zmniejszeniu nadmiernej reakcji układu odpornościowego, która może wystąpić, gdy organizm walczy z wirusem i może prowadzić do hospitalizacji pacjentów. Zaletą badania istniejących zatwierdzonych leków jest to, że wiemy, iż mają one dobrze opisany profil korzyści do ryzyka we wskazaniach, dla których zostały zatwierdzone, i zostały już wyprodukowane na skalę przemysłową. Oznacza to, że – jeśli okaże się, że są one skuteczne w innych wskazaniach – mogą być szybko ponownie wykorzystane, aby pomóc dużej liczbie osób.
Aby zidentyfikować, które leki będą działać, naukowcy zmapowali interakcję między wirusem a ludzkimi białkami, aby zrozumieć, które komórki były celem. To dało punkt wyjścia do zrozumienia, jak wirus zwalcza układ odpornościowy i które z istniejących leków mogą być skuteczne.
Przygląda się wielu lekom, od leków przeciwwirusowych do środków przeciwmalarycznych do środków immunomodulacyjnych, które mogłyby pomóc w zmniejszeniu poważnych nadreakcji immunologicznych. W marcu Światowa Organizacja Zdrowia rozpoczęła międzynarodowe badanie kliniczne o nazwie Solidarność, aby przyspieszyć proces znalezienia skutecznego leczenia COVID-19. W badaniu Solidarność porównywane są cztery opcje leczenia: Chlorochina – którą firma Bayer sprzedaje w Pakistanie pod marką Resochin® – i Hydroksychlorochina (stosowane odpowiednio w leczeniu malarii i schorzeń reumatologicznych); Remdesivir (opracowany jako lek na Ebolę); Lopinavir/Ritonavir (licencjonowany lek na HIV); Interferon beta-1a (sed w leczeniu stwardnienia rozsianego).
Kluczem teraz jest dla rygorystycznych prób klinicznych, które odbędą się w ciągu najbliższych kilku tygodni, aby zobaczyć, czy te leki są bezpieczne i skuteczne dla pacjentów, z wynikami należnymi w ciągu następnych kilku miesięcy. Na przykład, Bayer współpracuje z Population Health Research Institute (PHRI) w rozpoczęciu dużego programu badań klinicznych, którego celem jest zidentyfikowanie potencjalnych metod leczenia COVID-19. Dwa badania będą oceniać bezpieczeństwo i skuteczność różnych terapii skojarzonych, w tym chlorochiny i interferonu beta-1b firmy Bayer.
Używanie przeciwciał przeciwko wirusowi
Termin realizacji: Potencjalnie wczesna jesień
Gdy atakuje nas wirus, nasz układ odpornościowy wytwarza białka przeciwciał w kształcie litery Y, aby przyczepić się do wirusa i zneutralizować go. W przypadku COVID-19 oznacza to, że ludzie, którzy pomyślnie wyleczyli się z choroby, wytworzyli przeciwciała, które zatrzymały koronawirusa na jego drodze. Naukowcy pracują nad zidentyfikowaniem i odtworzeniem tych przeciwciał jako metody leczenia.
Testy na małą skalę przeprowadzone w Chinach wykazały, że krytycznie chorzy pacjenci mogą odnieść korzyści z infuzji osocza krwi pobranego od osób, które wyzdrowiały. Jednak ludzie różnią się w swoich reakcjach immunologicznych i będą produkować różne poziomy przeciwciał. Dlatego też opracowuje się kilka rodzajów terapii przeciwciałami, wykraczających poza wykorzystanie odzyskanego osocza krwi pacjentów.
Jedną z koncepcji jest genetyczne zmodyfikowanie myszy laboratoryjnych w celu naśladowania ludzkiego układu odpornościowego, wystawienie ich na działanie koronawirusa i zebranie przeciwciał blokujących wirusa od odzyskanych zwierząt. Robiąc to w kontrolowanym środowisku, naukowcy mogą lepiej zrozumieć i zaprojektować ten proces.
Inną metodą jest stworzenie syntetycznych przeciwciał. Odbywa się to poprzez izolowanie białych krwinek produkujących przeciwciała z krwi odzyskanych pacjentów, kopiowanie ich DNA i reprodukowanie go. Przeciwciała, które są najbardziej skuteczne przeciwko wirusowi mogą być następnie zidentyfikowane i masowo produkowane. Inne firmy biotechnologiczne wykorzystują komputery i sztuczną inteligencję do przeprojektowania i optymalizacji przeciwciał, o których wiadomo, że są ukierunkowane na koronawirusa stojącego za wybuchem epidemii SARS w 2003 roku,
SARS-CoV-1.
Innym podejściem jest niewykorzystywanie przeciwciał bezpośrednio, ale stymulowanie ich produkcji w komórkach pacjenta. W tym celu opracowano by aktywny składnik z posłańczego RNA (cząsteczka, która przenosi kod genetyczny danego białka), aby promować wytwarzanie przeciwciał przez organizm.
Kilka z tych projektów znajduje się obecnie w fazie badań klinicznych z nadzieją, że będą one dostępne jesienią.
Znalezienie szczepionki
Termin: Potencjalnie pierwsza połowa 2021 roku
Ostatnim celem jest stworzenie szczepionki, abyśmy mogli nie tylko leczyć, ale i zapobiegać powrotowi COVID-19 w przyszłości. Jednak opracowanie skutecznej szczepionki tradycyjnie zajmuje lata. Skrócenie tego czasu do miesięcy wymagało globalnej współpracy i znacznych inwestycji.
Zgodnie z danymi Milken Institute tracker, obecnie w fazie rozwoju znajduje się ponad 240 szczepionek, a wiele szczepionek kandydujących zmierza w kierunku badań klinicznych lub już się w nich znajduje. Jeśli okaże się skuteczna, każda z tych szczepionek prawdopodobnie stanie się powszechnie dostępna do 2021 r.
Pomimo że poczyniono wielkie postępy w opracowywaniu eksperymentalnych szczepionek, nadal istnieje mnóstwo przeszkód. Aby potwierdzić, że dany lek jest bezpieczny i skuteczny, musimy przeprowadzić duże, kontrolowane badania na różnych populacjach pacjentów. Oznacza to, że każda nowa szczepionka będzie musiała przejść przez trzy fazy kliniczne, zanim zostanie dopuszczona do obrotu.
Gdy już będziemy mieli działającą szczepionkę, firmy będą musiały zacząć produkować miliony – a może nawet miliardy – dawek, oprócz milionów dawek szczepionek, które są już produkowane każdego roku na świnkę, odrę i inne choroby. Będziemy musieli znaleźć nowe sposoby na szybkie zwiększenie skali produkcji na całym świecie.
.