Choć czasami używamy słów „kuloodporne” i „kuloodporne”, terminem branżowym jest szkło kuloodporne, ponieważ trudno byłoby stworzyć kawałek szkła o grubości potrzebnej do uczynienia go naprawdę kuloodpornym, a jednocześnie zachować widoczność i komunikację.

Są dwa rodzaje szkła kuloodpornego – akryl lity i laminowany poliwęglan. Akryl lity to, jak sama nazwa wskazuje, lita tafla akrylu o grubości 1-1/4″ lub 1-3/8″, w zależności od wymaganego poziomu ochrony. Laminowany poliwęglan powstaje poprzez ułożenie poliwęglanu, wytrzymałego przezroczystego tworzywa sztucznego, pomiędzy dwoma arkuszami szkła i zalaminowanie ich razem. Może mieć grubość ¾”, 1″ lub 1-1/4″ w zależności od poziomu ochrony. Podczas gdy pocisk przebije zewnętrzną warstwę szkła z laminowanego poliwęglanu, warstwy wewnętrzne pochłaniają energię pocisku, powstrzymując go przed przeniknięciem przez cały kawałek szkła.

Najnowszą formą szkła kuloodpornego jest jednokierunkowe szkło kuloodporne, powszechnie stosowane w pojazdach opancerzonych. Szkło kuloodporne jednokierunkowe składa się z dwóch warstw. Warstwa zewnętrzna – od strony zagrożenia – wykonana jest z kruchego szkła, a warstwa wewnętrzna to elastyczny poliwęglan. Pocisk, który uderzy w kruchą warstwę zewnętrzną, powoduje najpierw pęknięcie szkła do wewnątrz w kierunku warstwy poliwęglanu. Szkło pękając pochłania część energii pocisku rozkładając siłę na większy obszar, a elastyczny poliwęglan zatrzymuje pocisk.

Pociski wystrzelone z wnętrza samochodu opancerzonego są w stanie przebić szkło kuloodporne, ponieważ uderzają najpierw w warstwę poliwęglanu z bardziej skoncentrowaną energią. Krucha warstwa szkła pęka wtedy na zewnątrz, pozwalając pociskowi przejść przez nią z niewielką stratą energii.

Osiem poziomów odporności na pociski

.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.