Więc, próbowałeś ukarać swoje dziecko, a ono po prostu zrzuciło to z siebie. Niektóre dzieci nie reagują na tradycyjną karę dla dzieci. Niektórzy rodzice mogą pokusić się o nazwanie takiego dziecka upartym lub po prostu złym. Reagują one na timeout z obojętnością. Praktycznie ziewają na podniesiony głos. Kiedy pojawia się ten rodzaj uporu, rodzice stają się sfrustrowani i stosują bardziej surowe kary ze złości lub przekory, co nie jest zbyt sprawiedliwe ani, szczerze mówiąc, skuteczne. A według Christi Campbell, analityka zachowania z certyfikatem, nakłanianie dziecka do reakcji skruchy na surową karę nie jest tym, co jest potrzebne.
„Kiedy dziecko wydaje się nie przejmować dyscypliną, oznacza to, że istnieje rozbieżność między powodem, dla którego dziecko jest karane, a karą, która została wymierzona”, mówi Campbell. „Często rodzice myślą, że odizolowanie dziecka poprzez wysłanie go do swojego pokoju będzie skuteczne. Zdarza się jednak, że wysłanie dziecka do jego pokoju służy jedynie jako ucieczka od chaosu panującego w gospodarstwie domowym, co nie zawsze jest karą.”
Rodzice lepiej zrobiliby, gdyby uświadomili sobie, dlaczego w ogóle doszło do niepożądanego, zasługującego na dyscyplinę zachowania, jeśli chcą znaleźć odpowiednią karę dla dzieci. Okazuje się również, że dowiedzenie się, dlaczego dziecko źle zachowuje się w danej sytuacji, pomaga uniknąć tego zachowania w przyszłości.
„Proaktywnie, układanie oczekiwań w konkretny sposób może być skuteczne, aby uniknąć potrzeby karania przy okazji”, sugeruje Campbell. „To również eliminuje rodzica jako 'złego faceta’, ponieważ oczekiwania są czarno-białe, a dziecko jest teraz odpowiedzialne za wybór, aby zrobić właściwą rzecz, a nie tylko dlatego, że rodzic jest 'policyjny’ je.”
Jak zdyscyplinować dzieci, które nie reagują na karę
- Spróbuj czegoś innego: Jeśli kara nie działa w zniechęcaniu do złego zachowania, nie ma powodu, aby nadal ją stosować.
- Bądź jasny w kwestii oczekiwań: Daj dzieciom szansę na sukces, przypominając im, czego się od nich oczekuje.
- Obejmuj naturalne konsekwencje: Kiedy kara jest ściśle związana z przewinieniem i logiczna, dzieci mają większe szanse na zmianę swojego zachowania.
- Chwal właściwe działania: Nie karz tylko za niewłaściwe zachowania. Wyrób sobie nawyk chwalenia dobrych decyzji.
- Unikaj walki o władzę: Trzymanie jej nad głową dzieci osłabi mentalność zespołową w waszej rodzinie.
Staranie się zminimalizować konflikty na linii rodzic-dziecko i poważne traktowanie obaw dziecka nie jest niańczeniem go. To podstawa wielu strategii „zero dyscypliny”, a czymże jest rodzicielstwo, jak nie próbą nauczenia dzieci podejmowania dobrych decyzji? Ale czasami wzorce niedopuszczalnego zachowania utrzymują się i dzieci muszą być zdyscyplinowane. Kluczem do znalezienia skutecznego sposobu postępowania jest oparcie go na konsekwencjach, które w naturalny sposób wynikają z ich działań.
„Kara powinna być związana z tym, co dziecko zrobiło i dlaczego to zrobiło, i musi być natychmiastowa, aby połączyło ją z 'przestępstwem’, zwłaszcza im jest młodsze” – radzi Campbell. „Czy dziecko nie posprzątało swojego pokoju? Może posprząta swój pokój i salon przez następny tydzień. Czy wróciło do domu późno, nie dzwoniąc? Muszą zadzwonić raz na godzinę, gdy następnym razem wyjdą.”
Jeśli zachowanie dziecka nie uległo poprawie, nowa kara nie trafia w sedno problemu, a rodzice powinni spróbować innego podejścia. Jeśli zachowanie się poprawi, to dobrze. Kara jest skuteczna, a rodzice powinni pamiętać, aby chwalić dzieci za ich ulepszone zachowanie.
Co ważne, nie ma wstydu w próbowaniu nowych rzeczy lub próbowaniu spotkać się z dzieckiem na ich poziomie, aby uniknąć zderzenia głów. Jest to prawdopodobnie mniejsze zagrożenie dla rodzicielskiego autorytetu niż irracjonalne kary.
„Unikaj walki o władzę. Wiesz, że to ty rządzisz”, mówi Campbell. „Bicie ich tym po głowie nie pomoże twojej sprawie. To tylko podważy zespołową mentalność twojej rodziny”.
