Alai

Jerz > Writing > General Creative Writing Tips

Jeśli piszesz wiersz, ponieważ chcesz uchwycić uczucie, którego doświadczyłeś, wtedy nie potrzebujesz tych wskazówek. Wystarczy napisać, co czuje się dobrze. Tylko ty doświadczyłeś uczucia, które chcesz wyrazić, więc tylko ty będziesz wiedział, czy twój wiersz się udał.

Jeśli jednak twoim celem jest komunikacja z czytelnikiem – czerpanie z ustalonych konwencji gatunku literackiego (konwencji, które będą znane doświadczonemu czytelnikowi), aby wywołać emocjonalną reakcję u czytelnika – wtedy samo pisanie tego, co wydaje ci się właściwe, nie wystarczy. (Zobacz również „Poezja jest dla ucha” i „Kiedy poeci Newbie wstecz piszą.”)

Te wskazówki pomogą ci dokonać ważnego przejścia:

• od pisania poezji, aby uczcić, upamiętnić lub uchwycić własne uczucia (w tym przypadku ty, poeta, jesteś centrum wszechświata wiersza)
• w kierunku pisania poezji w celu wygenerowania uczuć w czytelniku (w tym przypadku wiersz istnieje całkowicie, aby służyć czytelnikowi).

1. Know Your Goal
2. Avoid Clichés
3. Avoid Sentimentality
4. Use Images
5. Use Metaphor and Simile

.

6. Używaj konkretnych słów zamiast abstrakcyjnych
7. Przekazuj temat
8. Odwróć zwyczajność
9. Rymuj z najwyższą ostrożnością
10. Poprawiaj, Revise, Revise, Revise

Tip #1 Know Your Goal.

Jeśli nie wiesz, dokąd zmierzasz, jak możesz tam dotrzeć?

Musisz wiedzieć, co próbujesz osiągnąć, zanim zaczniesz jakikolwiek projekt. Pisanie wiersza nie jest wyjątkiem.

>

Zanim zaczniesz, zadaj sobie pytanie, co chcesz, aby Twój wiersz „zrobił”. Czy chcesz, aby Twój wiersz zgłębiał osobiste doświadczenie, protestował przeciwko niesprawiedliwości społecznej, opisywał piękno natury, czy bawił się językiem w określony sposób? Kiedy już znasz cel swojego wiersza, możesz dostosować swoje pisanie do tego celu. Weź każdy główny element w swoim wierszu i spraw, by służył głównemu celowi wiersza.

Porada #2 Unikaj klisz

Stephen Minot definiuje kliszę jako: „Metaforę lub symilię, która stała się tak znana z nadużywania, że nośnik … nie wnosi już żadnego znaczenia do tenoru. Nie zapewnia ani żywości świeżej metafory, ani siły pojedynczego, niezmodyfikowanego słowa….Słowo to jest również używane do opisania nadużywanych, ale niemetaforycznych wyrażeń, takich jak 'tried and true’ i 'each and every'”. (Three Genres: The Writing of Poetry, Fiction and Drama, 405).

Cliché opisuje również inne nadużywane elementy literackie. „Znane schematy fabuły i znaków towarowych są klisze na dużą skalę” (Minot 148). Klisze mogą być nadużywane tematy, typy postaci, lub działek. Na przykład, kowboj „Lone Ranger” jest kliszą, ponieważ został użyty tak wiele razy, że ludzie nie uważają go już za oryginalny.

Praca pełna klisz jest jak talerz starego jedzenia: nieapetyczna.

Klisze działają przeciwko oryginalnej komunikacji. Ludzie cenią sobie talent twórczy. Chcą zobaczyć pracę, która wznosi się ponad normę. Kiedy widzą pracę bez klisz, wiedzą, że pisarz pracował jego lub jej ogon off, robiąc wszystko, co trzeba, aby być oryginalnym. Kiedy widzą dzieło wypełnione po brzegi kliszami, czują, że pisarz nie pokazuje im nic ponad przeciętność. (W przypadku, gdy nie zauważyłeś, ten akapit jest pełen klisz… Założę się, że zanudziłeś się do łez.)

Klisze stępiają znaczenie. Ponieważ banały brzmią tak znajomo, ludzie mogą dokończyć całe linie, nawet ich nie czytając. Jeśli nie pofatygują się, by przeczytać twój wiersz, z pewnością nie zatrzymają się, by o nim pomyśleć. Jeśli nie przestaną myśleć o Twoim wierszu, nigdy nie natkną się na głębsze znaczenia, które cechują twórczość wybitnego poety.

Przykłady klisz:

jedzący jak koń

jedzący jak ptak

Jak ulepszyć banał

Przyjmę banał „zajęty jak pszczoła” i pokażę, jak można wyrazić tę samą myśl bez banału.

1. Określ, co kliszowy zwrot próbuje powiedzieć.
   W tym przypadku widzę, że „zajęty jak pszczoła” jest sposobem na opisanie stanu bycia zajętym.
2. Pomyśl o oryginalnym sposobie opisania tego, co klisza próbuje opisać.
   W przypadku tej kliszy, zacząłem od myślenia o zajętości. Zadałem sobie pytanie: „Jakie rzeczy kojarzą mi się z byciem zajętym?”. Wymyśliłam: studia, moja przyjaciółka Jessica, szefowie korporacji, starsze panie robiące kołdry i przetwory, a także komputer, skrzypkowie grający na skrzypcach. Z tej listy wybrałam rzecz, która nie jest tak często używana w skojarzeniu z pracowitością: skrzypce.
3. Utwórz zdanie wykorzystujące nieklasyczny sposób opisu.
   Wzięłam mój przedmiot kojarzony z pracowitością i zamieniłam go w zdanie: „Czuję się jak smyczek grający irlandzki bębenek.” To zdanie przekazuje ideę „zajętości” znacznie lepiej niż zużyty, znany banał. Umysł czytelnika może wyobrazić sobie szaleńczą furię smyczka na skrzypcach i wie, że poeta mówi o bardzo szalonym rodzaju zajętości. W rzeczywistości ci czytelnicy, którzy wiedzą, jak brzmi irlandzki bębenek, mogą się nawet roześmiać z tego świeżego sposobu opisania „pracowitości”.”

Spróbuj! Weź jakiś banał i użyj tych kroków, aby go ulepszyć. Możesz nawet skończyć z linią, którą uważasz za wystarczająco dobrą, aby umieścić ją w wierszu!

Wskazówka #3 Unikaj sentymentalizmu.

Sentymentalność jest „zdominowana przez bezceremonialne odwoływanie się do emocji litości i miłości …. Popularne tematy są szczeniaki, dziadkowie, i młodych kochanków” (Minot 416). „Kiedy czytelnicy mają poczucie, że emocje, takie jak gniew lub oburzenie zostały popchnięte sztucznie dla ich własnej korzyści, nie będą traktować wiersz poważnie” (132).

Minot mówi, że problem z sentymentalnością jest to, że odbiera literacką jakość swojej pracy (416). Jeśli twoja poezja jest ckliwa lub łzawa, czytelnicy mogą otwarcie zbuntować się przeciwko twoim wysiłkom, by wywołać w nich emocjonalną reakcję. Jeśli tak się stanie, przestaną myśleć o kwestiach, które chcesz poruszyć, a zamiast tego poświęcą swoją energię na próby kontrolowania własnego odruchu wymiotnego.

Porada #4 Użyj obrazów.

„BĄDŹ MALARZEM W SŁOWACH”, mówi profesor UWEC English emerita, poetka i autorka tekstów Peg Lauber. Jej zdaniem poezja powinna stymulować sześć zmysłów:

• wzrok
• słuch
• zapach
• dotyk
• smak
• kinezjologia (ruch)

Przykłady.

• „Światło słoneczne lakieruje gałązki magnolii na kolor karmazynowy” (wzrok)
• „Warkot i szum odkurzacza zaskakuje moją fretkę” (słuch)
• „Pingwiny podążają do swoich gniazd” (kinezjologia)

Lauber radzi swoim studentom, aby tworzyli świeże, uderzające obrazy („pomysłowe”). Bądź kamerą. Spraw, by czytelnik był tam z poetą/mówcą/narratorem. (Zobacz także: „Show, Don’t (Just) Tell”)

Tip #5 Use Metaphor and Simile.

Use metaphor and simile to bring imagery and concrete words into your writing.

Metaphor

A metaphor is a statement that pretends one thing is really something else:

Examples: „Główny wokalista jest nieuchwytną salamandrą.”

To zdanie nie oznacza, że główny wokalista jest dosłownie salamandrą. Raczej, bierze abstrakcyjną cechę salamandry (nieuchwytność) i rzutuje ją na osobę. Używając metafory do opisania głównego wokalisty, poeta tworzy o wiele bardziej żywy obraz jego/jej osoby, niż gdyby poeta po prostu powiedział: „Głos głównego wokalisty jest trudny do wyodrębnienia.”

Simile

Simile to stwierdzenie, w którym mówisz, że jeden obiekt jest podobny do innego obiektu. W symiliach używa się słów „like” lub „as.”

Przykład: „He was curious as a caterpillar” lub „He was curious, like a caterpillar”

This phrase takes one quality of a caterpillar and projects it onto a person. Jest to łatwy sposób, aby dołączyć konkretne obrazy do uczuć i cech charakteru, które zwykle mogą być opisane z abstrakcyjnych słów.

Uwaga: simile nie jest automatycznie bardziej lub mniej „poetyckie” niż metafora. Nie stworzysz nagle lepszych wierszy, jeśli zastąpisz wszystkie swoje simile metaforami, lub odwrotnie. Punktem do zapamiętania jest to, że porównanie, wnioskowanie i sugestia są wszystkimi ważnymi narzędziami poezji; porównania i metafory są narzędziami, które pomogą w tych obszarach.

Porada #6 Użyj Konkretnych Słów Zamiast Abstrakcyjnych Słów.

Konkretne słowa opisują rzeczy, których ludzie doświadczają swoimi zmysłami.

• pomarańczowy
• ciepły
• kot

Osoba może zobaczyć pomarańczowy, poczuć ciepło lub usłyszeć kota.

Słowa konkretne poety pomagają czytelnikowi uzyskać „obraz” tego, o czym mówi wiersz. Kiedy czytelnik ma „obraz” tego, o czym mówi wiersz, może lepiej zrozumieć, o czym mówi poeta.

Słowa abstrakcyjne odnoszą się do pojęć lub uczuć.

• wolność
• szczęśliwy
• miłość

„Wolność” jest pojęciem, „szczęśliwy” jest uczuciem, i nikt nie może się zgodzić, czy „miłość” jest uczuciem, pojęciem lub działaniem.

Człowiek nie może zobaczyć, dotknąć ani posmakować żadnej z tych rzeczy. W rezultacie, kiedy używa się ich w poezji, słowa te mogą po prostu przelecieć nad głową czytelnika, nie wywołując żadnej sensorycznej reakcji. Co więcej, „wolność”, „szczęśliwy” i „miłość” mogą oznaczać różne rzeczy dla różnych ludzi. Dlatego, jeśli poeta używa takiego słowa, czytelnik może wziąć z niego inne znaczenie niż poeta zamierzał.

Zmień Abstract Words Into Concrete Words

Aby uniknąć problemów spowodowanych używaniem abstrakcyjnych słów, używaj konkretnych słów.

Przykład: „She felt happy.”

Ta linia używa abstrakcyjnego słowa „happy”. Aby poprawić tę linię, zmień abstrakcyjne słowo na konkretny obraz. Jednym ze sposobów, aby to osiągnąć jest myśleć o obiekcie lub sceny, która wywołuje uczucia szczęścia, aby reprezentować szczęśliwy feeling.

Poprawa: „Her smile spread like red tint on ripening tomatoes.”

Ta linia używa dwóch konkretnych obrazów: uśmiechu i dojrzewającego pomidora. Opisując uśmiech pokazuje czytelnikowi coś o szczęściu, a nie po prostu wychodzi i nazywając emocję. Również symbolika pomidora jeszcze bardziej wzmacnia szczęśliwe uczucia. Czerwony kolor często kojarzy się z miłością; dojrzewanie to pozytywny proces naturalny; jedzenie kojarzy się z zadowoleniem.

Tip #7 Communicate Theme.

Poezja zawsze ma temat. Temat to nie tylko temat, ale idea wraz z opinią.

Temat = Idea + Opinia

Temat: „Wojna w Wietnamie”

To nie jest temat. To jest tylko temat. To jest tylko wydarzenie. W tym zdaniu nie ma żadnych idei, opinii czy stwierdzeń na temat życia lub mądrości

Temat: „Historia pokazuje, że pomimo naszych roszczeń do bycia miłującymi pokój, niestety każdy człowiek skrycie marzy o zdobyciu chwały poprzez konflikt.”

To jest temat. Nie jest to tylko wydarzenie, ale wypowiedź o wydarzeniu. Pokazuje, co poeta myśli o tym wydarzeniu. Poeta stara się pokazać czytelnikowi swój temat podczas całego wiersza, wykorzystując techniki literackie.

Tip #8 Subvert the Ordinary.

Siła poetów jest zdolność do zobaczenia tego, co inni ludzie widzą codziennie w nowy sposób. Nie musisz być wyjątkowy ani nie musisz być literackim geniuszem, aby pisać dobre wiersze – wystarczy, że weźmiesz zwykły przedmiot, miejsce, osobę lub ideę i wymyślisz nowy sposób ich postrzegania.

Przykład: Ludzie codziennie jeżdżą autobusem.

Interpretacja poetów: Poeta patrzy na ludzi w autobusie i wyobraża sobie sceny z ich życia. Poeta widzi sześćdziesięcioletnią kobietę i wyobraża sobie babcię, która biega w maratonach. Poeta widzi dwuletniego chłopca i wyobraża go sobie malującego rubinowym lakierem do paznokci na desce klozetowej, a jego matkę walczącą o to, by nie zareagować gniewem.

Wziąć to, co zwyczajne i obrócić to na nice. (Słowo „subvert” dosłownie oznacza „odwrócić do góry nogami”.)

Tip #9 Rhyme with Extreme Caution.

Rym i metrum (wzór podkreślonych i nie podkreślonych słów) mogą być niebezpieczne, jeśli są używane w niewłaściwy sposób. Pamiętasz śpiewane rymowanki dla przedszkolaków? Jeśli wybierzesz schemat rymów, który sprawia, że wiersz brzmi śpiewająco, będzie to negatywnie wpływać na jakość twojego wiersza.

Zalecam, że początkujący poeci trzymają się wolnego wiersza. Jest to wystarczająco trudne, aby skomponować wiersz bez czynienia z zawiłościami rymu i metrum. (Uwaga: zobacz odpowiedź Jerza na ten punkt, w „Poezja jest dla ucha.”)

Jeśli czujesz się gotowy do stworzenia wiersza rymowanego, odnieś się do rozdziałów 6-10 książki Stephena MinotaThree Genres: The Writing of Poetry, Fiction, and Drama. 6th ed., for more help.

Tip #10 Revise, Revise, Revise.

Pierwszy ukończony szkic twojego wiersza to dopiero początek. Poeci często przechodzą przez kilka szkiców wiersza, zanim uznają pracę za „skończoną”.”

Do poprawiania:

• Odłóż swój wiersz na kilka dni, a potem wróć do niego. Kiedy czytasz go ponownie, czy coś wydaje się zagmatwane? Trudne do naśladowania? Czy widzisz coś, co wymaga poprawy, a co przeoczyłeś za pierwszym razem? Często, kiedy jesteś w trakcie pisania, możesz pominąć ważne szczegóły, ponieważ jesteś tak dobrze zaznajomiony z tematem. Ponowne przeczytanie wiersza pomaga zobaczyć go z „perspektywy osoby postronnej” czytelnika.
• Pokaż swój wiersz innym i poproś o krytykę. Nie zadowalaj się odpowiedzią typu: „To ładny wiersz”. Z takiej odpowiedzi niczego się nie nauczysz. Zamiast tego znajdź ludzi, którzy powiedzą ci konkretne rzeczy, które musisz poprawić w swoim wierszu.

26 maja 2000 – pierwotnie złożone przez Karę Ziehl, jako zadanie na zajęcia z pisania technicznego prof. Jerza
01 sierpnia 2000 – zmodyfikowane i zamieszczone przez Jerza
30 listopada 2001 – drobne edycje przez Jerza
21 lipca 2011 – drobne odświeżenie
22 maja 2013 – dodane intro przed wskazówkami.
24 Dec 2017 – minor formatting tweaks
09 Apr 2019 – corrected a 1000-year error caused by a literpo in the above line

See Also:

Handouts > Creative Writing > Poetry Tips

About This Page

Kara Ziehl, major kreatywnego pisania na UWEC, zebrała te wskazówki, aby pomóc studentom na moich zajęciach z języka angielskiego 110 („Wprowadzenie do pisania na studia”). Dopracowałem i rozszerzyłem nieco jej tekst, ale uważam, że wykonała świetną robotę – jest to teraz lektura obowiązkowa dla początkujących poetów studenckich na moich zajęciach. -DGJ

.