Alai

Jeśli jestem szczery….. Wiele razy zrobiło mi się smutno z powodu tego, że jestem introwertykiem. Próbowałem być ekstrawertyczny…. ale to po prostu nie ja.

Nie jestem kimś, kto potrzebuje być wokół ludzi przez cały czas.

Nie jestem kimś, kto potrzebuje uwagi na mnie.

Jestem kimś, kto potrzebuje mojego samotnego czasu. Lubię być z moimi bliskimi przyjaciółmi, którzy dają mi energię… ale to również zajmuje dużo czasu dla ludzi, aby przełamać te mury wokół mnie, aby rzeczywiście stać się bliskim przyjacielem

Nie mówię, że wszyscy ekstrawertycy chcą uwagi lub zawsze być wokół ludzi. Każdy potrzebuje swojego samotnego czasu…. ja po prostu potrzebuję więcej niż inni.

Oczywiście jestem bardziej ambivert w ostatnich latach. Chcę być bardziej towarzyski, chcę spędzać więcej czasu z moimi bliskimi przyjaciółmi, chcę poznawać nowych ludzi i nie być zawsze sam. Nie potrzebuję już tyle czasu dla siebie, co kiedyś. W pewnym sensie, myślę, że większość ludzi jest ambiwalentna, tzn. zarówno introwertyczna jak i ekstrawertyczna… nawet jeśli niektórzy są po prostu albo jednym albo drugim.

Kiedy proszę ludzi o opisanie mnie… lub jakie jest/było ich pierwsze wrażenie o mnie, odpowiedź jest w 95% przypadków następująca:

Jesteś raczej cichy. Obserwujesz zanim zaczniesz mówić i dobierasz słowa. Nigdy nie jesteś kimś, kto osądza i czuję, że mogę powiedzieć ci wszystko bez bycia osądzonym. Jesteś niesamowity w słuchaniu.

Ale mam też… Jesteś zupełnie inny, kiedy naprawdę cię poznaję. Jesteś sarkastyczny, żartujesz i śmiejesz się dużo, kiedy czujesz się komfortowo wokół ludzi.

Oczywiście… dla mnie, aby dostać się do tego etapu, gdzie czuję się komfortowo po prostu będąc sobą, będąc sarkastycznym, otwartym i śmiejącym się… to zajmuje trochę czasu. Co oczywiście jest powodem, dla którego mogę być bardzo nieśmiały, w tle, słuchając…. nie zajmując dużo miejsca. Nie lubię small talk…. i wolę rozmawiać o innych rzeczach i znaczących rzeczy. Nawet jeśli kocham dowcipy, sarkazm i memy. Nie jestem kimś, kto czuje potrzebę mówienia… mogę iść obok ciebie w ciszy i nie czuć się niezręcznie lub czuć potrzebę powiedzenia czegokolwiek… ale oczywiście, jeśli osoba, obok której idę, daje niezręczną energię, ponieważ nie lubi być cicho… wtedy również zaczynam czuć się niezręcznie. Ale lubię spędzać czas z ludźmi, którzy są w porządku z byciem cicho czasami… nie czują potrzeby wypełnienia każdej sekundy dźwiękiem i rozmową.

Co to jest introwertyk i ekstrawertyk?

„Introwertyk jest często uważany za osobę cichą, powściągliwą i myślącą. Nie szukają szczególnej uwagi ani zaangażowania społecznego, ponieważ te wydarzenia mogą sprawić, że introwertycy poczują się wyczerpani i wyczerpani.

Introwertycy są przeciwieństwem ekstrawertyków. Ekstrawertycy są często opisywani jako życie na imprezie. Szukają interakcji i rozmów. Nie są jednym z tych, którzy przegapią spotkanie towarzyskie i rozwijają się w szaleństwie ruchliwego środowiska”. (Healthline)

Bycie introwertykiem, posiadanie moich strażników w górę robi to trudne dla mnie, aby zaprzyjaźnić się… lub atleast bardzo bliskich przyjaciół. Mam wielu przyjaciół, ale może nie takich, którzy są bardzo blisko, ponieważ nigdy naprawdę nie dostaję się do tego etapu, w którym pozwalam moim ścianom opaść.

I to mnie zasmuca…. Czasami czuję, że muszę się zmienić. Muszę zmienić to, kim jestem. Muszę zmienić swoją osobowość i spróbować być kimś innym… kimś bardziej ekstrawertycznym… kimś, kto ma wielu przyjaciół… kimś, kto jest towarzyski przez cały czas. Ale z drugiej strony, mówię sobie, że to jest właśnie to kim jestem i powinienem to zaakceptować….

Na mojej ostatniej wycieczce, rozmawialiśmy o byciu ekstrawertycznym i introwertycznym, i każdy inny był całkiem dużo ekstrawertykiem, nawet jeśli niektórzy byli bardziej jak ja…. lekko powstrzymywani i może nie tak otwarci i energiczni na początku. Jednak powiedziano mi, że byłem bardzo introwertyczny…. i nawet jeśli jestem tego świadomy. Zasmuciło mnie to…. może dlatego, że czuję, że naprawdę się staram? I nie czułem się jakbym się powstrzymywał lub był nieśmiały, w rzeczywistości… to było najbardziej ekstrawertyczne, otwarte, przyjazne i energiczne jak byłem wokół innych. Pomyśleć, że spędzałem 12 godzin dziennie z grupą ludzi i ani razu nie czułem się zmęczony lub wyczerpany energią z bycia towarzyskim, zamiast tego czułem się komfortowo będąc sobą…., ale mimo to, wciąż byłem bardzo introwertyczny. Nie mieli tego na myśli w zły sposób, ale to sprawiło, że byłem smutny…. i to było to, co sprowokowało mnie do napisania tego postu.

Aby uświadomić mi, że jest ok być introwertykiem. Jest mi dobrze tak, jak jest. Nie muszę się zmieniać ani próbować być kimś innym. Ludzie lubią mnie taką, jaka jestem… nawet jeśli potrzeba czasu, aby naprawdę zobaczyć moją osobowość i prawdziwą siebie. Nadal jestem towarzyski, nadal mam przyjaciół, nadal lubię poznawać nowych ludzi i być towarzyski. Ale chcę też mieć swój własny czas…. nie zawsze muszę mówić to, co myślę, zamiast tego czasami mogę po prostu słuchać…. być kimś, z kim ludzie chcą rozmawiać lub czują, że mogą ze mną rozmawiać o wszystkim – co jest tym, co wielu ludzi mówi, że czują, kiedy ze mną rozmawiają.

Powtarzam sobie, że jestem w porządku taki, jaki jestem.

A jeśli jesteś introwertykiem, tak jak ja…. powiedz sobie to samo, że jest w porządku być introwertykiem. Oczywiście… staraj się być towarzyski, staraj się poznawać nowych ludzi. Kiedy znajdziesz ludzi, przy których czujesz się naprawdę komfortowo i sobą, wypełnią cię energią. Dla mnie osobiście, moi najbliżsi przyjaciele i rodzina zawsze dają mi energię i mogę spędzać z nimi godziny bez poczucia przesytu…. Znajdź ludzi, którzy kochają Cię za to kim jesteś i chcą spędzać z Tobą czas. Możesz czuć się samotny….

Nawet jeśli introwertycy, jak ja, kochają swój samotny czas… kochaj spędzać czas samotnie i po prostu robić to, co chcesz robić. To może stać się samotne, lub może się wydawać, że nikt naprawdę cię nie lubi, ponieważ masz małą grupę przyjaciół lub nigdy tak naprawdę nie otworzysz się na tyle, aby pozwolić ludziom poznać prawdziwego ciebie. Ale pamiętaj, staraj się po prostu być sobą… staraj się być tak otwarty i przyjazny, jak tylko możesz być z nowymi ludźmi. Ludzie polubią cię za to kim jesteś i nie musisz być kimś innym… to i tak nie potrwa długo. W przeszłości próbowałem być kimś innym… zakładałem osobowość i fasadę, która nie była prawdziwym mną, tylko dlatego, że myślałem, że muszę działać w określony sposób, aby zadowolić innych i sprawić, że mnie polubią. Faktem jest, że to nie działa w ten sposób. Bądź wierny sobie i zaakceptuj siebie takim, jakim jesteś….. nawet jeśli musisz być ze sobą szczery i zmienić nawyki lub cechy osobowości, które mogą być autodestrukcyjne lub szkodliwe dla innych. I.e po prostu mówiąc, że jesteś bithco r mają gorący temperament jako pretekst do bycia niegrzecznym do ludzi nie jest w porządku … i jest zamiast tego cechą osobowości, która może być zmieniona lub przynajmniej kontrolowana.

To jest w porządku być introwertykiem … potrzebujemy zarówno introwertyków jak i ekstrawertyków w społeczeństwie. Po prostu nie izoluj się, ponieważ czujesz się/jesteś introwertykiem…. nadal musisz popychać się do bycia społecznym i wychodzić poza swoją strefę komfortu.