Alai

„I Was A Kid Who Needed To Talk”

Kathleen Mary Griffin urodziła się w podmiejskim Oak Park, Illinois, 4 listopada 1960 roku. Najmłodsza z pięciorga dzieci i jedyna dziewczynka, Griffin powołuje się na swoje życie rodzinne w związku z jej wczesnymi ambicjami aktorskimi. „Byłam dzieckiem, które musiało mówić. Cały czas” – mówi. Młoda Kathy chodziła do sąsiedniego domu i robiła małe, jednoosobowe show dla sąsiadów. W ten sposób po raz pierwszy poznała „moc soczystego materiału”, wyrzucając z siebie wszystkie rodzinne plotki, jakie tylko pamiętała.

Rodzina również omówić bieżące wydarzenia i celebrytów razem. Griffin opisała swoją matkę jako „idealną publiczność dla hollywoodzkiego dania” i gadatliwy młody rudzielec chciałby być uzbrojony w coś do powiedzenia. „To było prawdopodobnie ważniejsze, aby być pełnym wiedzy i snappy comebacks niż jedzenie”, napisała później, „To był strach przed stołem obiadowym, który mnie wciągnął”.

Shooting To Lower Stardom

Griffin przeniosła się do Los Angeles po ukończeniu szkoły średniej, aby dążyć do większego światła reflektorów. Wkrótce zakochała się w komedii improwizowanej i dołączyła do obsady słynnej trupy The Groundlings u boku Phila Hartmana i innych. Szybko znalazła dom w ruchu komedii alternatywnej, prowadząc swój własny program w innej grupie Un-Cabaret.

Potem przyszły dziesiątki małych ról w filmie i telewizji. Griffin charakterystyczny wysoki, płaski głos i maniakalny styl mówienia wygrał jej wiele milage za mało czasu antenowego. Pojawiła się jako regularna postać w sitcomie Brooke Shields „Suddenly Susan”, ale wcześniej miała pamiętny wieloodcinkowy zwrot w „Seinfeldzie”. W dziwnie przewidującym castingu zagrała Sally Weaver, pominiętą aktorkę, która staje się sławna dzięki obrażaniu Jerry’ego na scenie.

Snipping From The D-List

Griffin nadal występowała gościnnie i robiła stand-up do 2005 roku, kiedy to rozpoczęła swój własny show na Bravo!, Kathy Griffin: My Life on the D-List. Nagrodzona Emmy seria reality podążała za nią przez jeden skandaliczny wybryk za drugim, gdy próbowała nieco żartobliwie wspinać się po drabinie sławy. Z kamerą stale w jej twarzy, Griffin znalazła dom w kontrowersji i biorąc strzały na innych celebrytów, niezdolnych lub niechętnych do stonowania i grać ładnie.

Skłonna do bluźnierczych, profanacyjnych i obraźliwych (choć zabawnych) uwag, twierdziła, że została wykluczona z Leno, Conan, Letterman, Regis i Kelly, The View i Apollo Theater. Ona, jednak, gospodarzem New Years Eve odliczanie na CNN i gospodarzem różnych nagród pokazuje z mieszanym sukcesem.

Po szóstym sezonie jej show zakończył się w 2010 roku (featuring, między innymi, televised pap-smear i barrage żartów o Bristol Palin), zdecydowała się nie kontynuować, koncentrując się zamiast tego na stand-up specjalne i inne możliwości telewizyjne. „Reality jest świetne, ale ja naprawdę nie chciałam być gwiazdą reality” – wyjaśniła. Ale to po prostu nie jest Kathy Griffin, żeby tak to zostawić. „Więc teraz nadszedł czas, aby rozwinąć skrzydła i pokazać, że jestem trochę inna niż Kate Gosselin.”

Definiujący cytat „Dałam swój numer komuś z magazynu People i za każdym razem, gdy chcieli zrobić skandaliczny kawałek o Brooke Shields, dzwonili do mnie.”

Szybkie fakty Kathy Griffin:

• Kathy Griffin urodziła się i wychowała w Oak Park, Illinois, na przedmieściach Chicago.
• Na początku lat 80. została performerką w The Groundlings w Los Angeles.
• W 1996 roku Griffin została członkiem obsady sitcomu NBC Suddenly Susan, w którym główną rolę grała Brooke Shields.
• Jej pierwszy godzinny stand-up specjalny HBO, Hot Cup of Talk, miał premierę w 1998 roku.
• W 2005 roku została gwiazdą własnego reality show w sieci kablowej Bravo, o nazwie My Life on the D-List. Program został nominowany do trzech nagród Emmy i wygrał dwa razy.
• Griffin wydała swój pierwszy album stand-up, For Your Consideration, w 2008 roku. Wydała swój drugi, Suckin’ It for the Holidays, w 2009 roku. Oba otrzymały nominacje do nagrody Grammy w kategorii Outstanding Comedy Album.
• W 2009 roku wydała również swoją pierwszą książkę, autobiografię zatytułowaną Official Book Club Selection.

Kathy Griffin Stand-up Specials and Discography:

• HBO Comedy Half-Hour (1996)
• Hot Cup of Talk (1998)
• The D-List (2004)
• Allegedly (2004)
• Kathy Griffin to…Not Nicole Kidman (2005)
• Strong Black Woman (2006)
• Everybody Can Suck It (2007)
• Straight to Hell (2007)
• For Your Consideration (Stand-up Album) (2008)
• She’ll Cut a Bitch (2009)
• Suckin’ It for the Holidays (Stand-up Album) (2009)
• Balls of Steel (2009)
• Kathy Griffin Does the Bible Belt (2010)
• 50 and Not Pregnant (2011)
• Gurrl Down! (2011)
• Pants Off (2011)
• Tired Hooker (2011)
• Seamen 1st Class (2012)

Kathy Griffin on the D-List:

W 2005 roku Griffin została gwiazdą własnej serii reality w sieci kablowej Bravo, o nazwie My Life on the D-List. Seria wykresy Griffin próbuje stać się wielkim celebrytą i dostać się w łaski elity Hollywood (ironiczne, biorąc pod uwagę Griffin jest już dość udany i jest regularnie nominowany do nagród). Pierwszy sezon serii zdobył nominację do nagrody Emmy za wybitną serię reality – nagrodę, którą wygrałby w 2007 i 2008 roku.

Sukces D-List doprowadził do nawiązania współpracy z Bravo, które zaczęło emitować stand-upy Griffin.

Dodatkowe fakty dotyczące Kathy Griffin:

• Na początku lat 90-tych Griffin była podstawą alternatywnej sceny komediowej w Los Angeles, ze swoim własnym show w klubie Un-Cabaret.
• Oprócz kariery komediowej i reality TV, Griffin regularnie działa od lat 90-tych, z pamiętną rolą drugoplanową w Seinfeld z Jerrym Seinfeldem, jak również występami w Pulp Fiction, The X-Files, The Cable Guy, Dirty Love i więcej.
• W 2009 roku, Griffin służył jako Roastmaster dla Comedy Central Roast of Joan Rivers.
• Griffin był regularnym gospodarzem gości dla ABC dzień talk show The View, działając jako nieoficjalny współgospodarz na kilka miesięcy w 2007 roku.
• She stworzył kontrowersje w 2007 roku po zażartował, że Jezus może „ssać go” po wygraniu Creative Arts Emmy dla My Life on the D-List. Kilka grup, w tym Liga Katolicka, potępiło jej żart.
• Jej 2012 stand-up special Tired Hooker otrzymał nominację do nagrody Emmy za Outstanding Variety Program.
• Griffin przyznała się do kilku operacji kosmetycznych i jest zdecydowaną przeciwniczką operacji oczu LASIK, twierdząc, że procedura pogorszyła jej wzrok w jednym oku.