Wielu punditów przewiduje, że zbliżające się wybory 2019 prawdopodobnie skupią się na polityce tożsamości przede wszystkim z powodu niezadowolenia ekonomicznego, co sprawi, że BJP zwróci się ku tożsamości i innym kwestiom pozaekonomicznym. Zanim zostaniemy pochłonięci przez retorykę wyborczą, może to być dobry moment, by zatrzymać się, usiąść i zapytać – kim w końcu jesteśmy my, Hindusi? Jakie jest nasze pochodzenie? To, co powinno być prostą kwestią dowodów rzeczowych, w ostatnich latach przerodziło się w kontrowersyjną debatę.
Do tej pory teorie na temat tego, jak powstawali Indianie, opierały się na analizie lingwistycznej i archeologii. Opierając się na podobieństwie języków europejskich i indyjskich, kolonialni indolodzy (i naziści) propagowali teorię inwazji aryjskiej, w której niebieskoocy sprawiedliwi ludzie wjechali na koniach na subkontynent indyjski, podbijając wszystkich po drodze. Prawica hinduistyczna odpowiedziała, twierdząc, że języki indoeuropejskie powstały w Indiach i rozprzestrzeniły się na zachód. Istnieją również teorie na temat ludzi Indus Valley: były one związane z Dravidians, którzy zostali popchnięci na południe przez Aryjczyków lub byli Aryjczycy, którzy przenieśli się na południe?
Niezwykłe odpowiedzi przyszły w ostatniej dekadzie, najnowsze z ostatniego roku badania współautorstwa 92 naukowców z całego świata, koordynowane przez Davida Reicha, który prowadzi laboratorium na Harvardzie, który analizuje starożytne DNA. Zmieniło to sposób, w jaki historycy myślą o naszej wczesnej historii. Jest ogromne podniecenie, nie podobne do tego, jakie panowało w latach 20. i 30. ubiegłego wieku, kiedy archeolodzy odkryli Harappę, Mohenjo-daro i cywilizację doliny Indusu. Tony Joseph, dziennikarz, napisał właśnie niezwykłą książkę Early Indians, opowiadającą tę historię. Jego wniosek jest taki, że wszyscy jesteśmy migrantami i wszyscy jesteśmy mieszani.
Wielu z nas wierzy, że zawsze żyliśmy na subkontynencie od początku czasu. To nie jest prawda. Nowa nauka genetyki populacyjnej, która wykorzystuje starożytne DNA ze szkieletów sprzed tysięcy lat, dokonała dramatycznych przełomów i my, Hindusi, możemy teraz prześledzić nasze pochodzenie z powrotem do około 65 000 lat temu, kiedy banda współczesnych ludzi, czyli homo sapiens, po raz pierwszy przedostała się z Afryki na subkontynent.
Przekroczyli oni Afrykę do Azji i szli wzdłuż wybrzeża południowej Azji i aż do Australii, podczas gdy inna grupa udała się w kierunku środkowej Azji i Europy. Genetyczny rodowód tych Pierwszych Indian stanowi 50-65% naszego DNA dzisiaj. Tak więc, „czyści Indianie” nigdy tak naprawdę nie istnieli. Wszystkie istoty ludzkie wywodzą się z Afryki.
Po tej pierwszej migracji, najwyraźniej były jeszcze trzy fale dużych migracji do Indii, a nowi migranci mieszali się z miejscową ludnością. Co ciekawe, już 20.000 lat temu subkontynent miał największą na świecie populację ludzką. Druga duża migracja nastąpiła 9000 do 5000 lat temu, kiedy rolnicy z irańskiego regionu Zagros przenieśli się do północno-zachodnich Indii i zmieszali się z pierwszymi Indianami, aby stworzyć prawdopodobnie lud Harappan, a później miejską cywilizację Indus Valley.
Ludzie Harappan przenieśli się na południe i zmieszali się z miejscową ludnością, aby wyprodukować to, co genetycy nazywają rodowodowymi południowymi Indianami z kulturą opartą na językach drawidyjskich. Trzecia migracja związana z rolnictwem miała miejsce około 2000 r. p.n.e., kiedy migranci z chińskiego serca zalali południowo-wschodnią Azję i dotarli do Indii, przynosząc rodzinę języków austroazjatyckich (takich jak Mundari i Khasi używane we wschodnich i środkowych Indiach). Czwarta migracja miała miejsce między 2000 a 1000 r. p.n.e., wkrótce po upadku cywilizacji doliny Indusu. Przyniosła ona środkowoazjatyckich pasterzy z kazachskiego stepu, którzy mówili językiem indoeuropejskim.
Badanie starożytnego DNA jest nową, rozwijającą się nauką i oczekuje się kolejnych ustaleń. Ale do tej pory, genetyczny dowód potwierdza starą kolonialną hipotezę, że Indoeuropejscy użytkownicy języka, którzy nazywali siebie Aryjczykami, migrowali do Indii, kiedy cywilizacja Doliny Indusu dobiegła końca, przynosząc ze sobą wczesną wersję sanskrytu i mieszali się z Harappanami, aby stworzyć przodków północnej populacji Indii. Ono być the odwrotny sposób wokoło gdy the Hinduistyczny Prawica twierdzić. Co być zaskakujący być że the Harappans móc także obcy związek, chociaż dużo zanim ich miejski civilisation przychodzić o.
Dla niektóre powód the energiczny mieszanie ludzie przychodzić do końca wokoło 100 REKLAMA w India (ale nie w the reszta the świat.) Tak, różnica między ludzie wzrastać w the ostatni 2000 rok w India. Jedynym wyjaśnieniem wydaje się być to, że po 100 r. n.e. system kastowy stał się sztywny. Ponieważ małżeństwo było ograniczone w obrębie grupy jati, różnice genetyczne wzrosły, nawet jeśli ludzie żyli obok siebie w tej samej wiosce. W przeciwieństwie do tego, Chińczycy nadal mieszali się swobodnie i są dziś homogenicznym ludem Han, podczas gdy Hindusi są zróżnicowani i „składają się z dużej liczby małych populacji”, pisze Reich.
Zainteresowani czytelnicy tego artykułu mogą zamówić zestaw DNA z różnych stron internetowych, takich jak Mapmygenome lub 23andMe i potwierdzić swoją tożsamość. Znajdą połowę ich DNA pochodzi od Pierwszych Indian, którzy wyszli z Afryki z różnymi proporcjami Harappan, Aryan, i inne DNA. Wszyscy jesteśmy mieszane i wszyscy pochodzimy od jednej kobiety w Afryce, pozostawiając przodków w Etiopii, na Bliskim Wschodzie, w Azji Środkowej i innych miejscach.
Jest daremne obsesji na punkcie czystości i zanieczyszczeń, ponieważ jesteśmy produktem tego, co Rushdie nazwał „chutnification” przez fale migracji i minglings w prehistorii. Wspaniałe jest to, jak nauka potwierdziła stwierdzenie Maha Upanishad: Vasudhaiva kutumbakam, „cały świat jest rodziną”, które jest również wyryte w holu wejściowym naszego Parlamentu. Ale jedność rasy ludzkiej to zła wiadomość dla polityki tożsamości i różnic.
Top Comment
Shrikant Talageri
762 dni temu
Napisałem pełną recenzję niedorzecznej i bardzo rozpowszechnionej książki Tony’ego Josepha, która ukaże się wkrótce. Ale ta kwestia wydaje się nie mieć żadnego związku z tym, co pisarz próbuje powiedzieć. Jeśli religie ukształtowane w ciągu ostatnich dwóch tysięcy lat, a kasty, społeczności, narody, państwa i inne byty powstałe w ciągu ostatnich kilkuset lat mogą stanowić solidne spoiwo dla polityki tożsamości, to dlaczego czysto teoretyczna migracja, która – nawet jeśli przyjąć ją za prawdziwą – miała mieć miejsce 3500 lat temu, miałaby stanowić przeszkodę dla samej tylko hinduskiej polityki tożsamości, o której wspomina autor? Nie chodzi tu o obronę cynicznych i najemnych polityków wykorzystujących kwestie hinduskie do celów wyborczych, ale o pokazanie lustra tym fałszywym intelektualistom, którzy wydają się akceptować i wspierać każdy rodzaj polityki tożsamości z wyjątkiem hinduskiej…. Read More
Zrzeczenie się odpowiedzialności
Poglądy wyrażone powyżej są własnymi poglądami autora.