Ferry i jej zespół oceniali zgłaszane przez pacjentów objawy wśród 1 941 pacjentów – 39% z nich stanowiły kobiety – z podejrzeniem ostrego zespołu wieńcowego, którzy zostali włączeni do podbadania prospektywnego badania. Znormalizowane kryteria definiowały typowe i nietypowe objawy na podstawie charakteru bólu pacjentów, lokalizacji bólu, promieniowania i innych objawów. Dla badania, nietypowy ból został sklasyfikowany jako ból nadbrzusza lub pleców lub ból, który był palący, kłujący lub odczuwany jako niestrawność.
Badacze orzekli diagnozę MI za pomocą wysokoczułego testu troponiny sercowej I, który używał progów specyficznych dla płci (16 ng/L u kobiet i 34 ng/L u mężczyzn). Pacjenci, którzy zostali pominięci przez współczesny test z jednolitym progiem 50 ng/L lub wyższym, zostali przeklasyfikowani przy użyciu podejścia wysokiej czułości.
Szesnaście procent mężczyzn i 12% kobiet w badaniu zdiagnozowano zawał mięśnia sercowego typu 1, z 5% mężczyzn i 30% kobiet przeklasyfikowanych przy użyciu wysokiej czułości troponiny sercowej I i progów specyficznych dla płci. Ból w klatce piersiowej był najczęstszym wskaźnikiem zawału zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet – był to główny objaw występujący odpowiednio w 91% i 92% grup.
W przeciwieństwie do międzynarodowych wytycznych, które obecnie stanowią, że kobiety z zawałem serca prawdopodobnie będą miały nietypowe objawy, Ferry i wsp. stwierdzili, że typowe objawy występowały częściej u kobiet, dotykając 77% pacjentek w porównaniu z 59% mężczyzn. Różnice były podobne u pacjentów, u których zmieniono klasyfikację na podstawie oznaczeń troponiny I o wysokiej czułości – 74% u kobiet w porównaniu z 44% u mężczyzn.
.