Wojna domowa
Buckingham miał skomplikowane wczesne życie. Stojąc po stronie rojalistów podczas drugiej angielskiej wojny domowej (1648-1649), Buckingham dołączył do dworu emigracyjnego Karola II we Francji, jednak w 1651 r. doszło między nim a królem do konfliktu.
Relacje pozostały niezręczne i Buckingham wrócił do Anglii w 1657 r., jednak poparł przywrócenie monarchii w 1660 r. i zabiegał o względy króla, z powodzeniem zdobywając urzędy, takie jak porucznik West Riding.
Ich stosunki nadal miały swoje wzloty i upadki, a Buckingham spędzał krótkie okresy w Tower of London.
Polityczny szczyt
Gdy główny minister króla, długo cierpiący hrabia Clarendon, został zdymisjonowany w 1667 roku, Buckingham wzniósł się na szczyt. Stał się wpływowym doradcą zajmującym stanowiska w ważnych komitetach.
The Cabal Ministry
Buckingham był jednym z kluczowych ministrów spośród kilku, którzy stali się znani jako Cabal Ministry. Był to nie tylko akronim ich nazwisk (Clifford, Arlington, Buckingham, Ashley-Cooper i Lauderdale), ale także, szczególnie w rękach satyryków politycznych, przywoływał mroczne intrygi polityczne.
Termin ten sugeruje, że tych pięciu mężczyzn pracowało razem, jednak tak nie było.
Skandal i tajemnica
Tajny traktat z Dover podpisany w 1670 roku między Anglią a Francją zawierał klauzulę, w której Karol II zobowiązywał się do przejścia na katolicyzm. Trzej członkowie Cabal, w tym Buckingham, nie wiedzieli o tym traktacie i nie byli zadowoleni, gdy się o tym dowiedzieli.
Do stycznia 1674 roku coraz bardziej pogrążający się w skandalach Buckingham został zdymisjonowany i zepchnięty do politycznej opozycji.
Buckingham i Cliveden
Buckingham spędził znaczną część reszty życia, sprawiając kłopoty i został ponownie wysłany do Tower w 1677 roku. W pewnym momencie podczas tego uwięzienia został upoważniony do opuszczenia Tower, aby kierować pracą w Cliveden, gdzie budował nowy dom.
Został on ukończony wkrótce potem i opisany przez Johna Evelyna jako „budynek o niezwykłych wydatkach” w 1679 roku. Buckingham zmarł w 1687 roku bez dziedzica, a Cliveden zostało sprzedane earlowi Orkney w 1696 roku.
.