Czy słyszeliście powiedzenie: „Miłość jest w oku patrzącego”? Być może to powiedzenie trafnie odnosi się do kukicha, czyli herbaty z gałązek. Na pierwszy rzut oka herbata z gałązek wydaje się być właśnie tym – stosem nieapetycznych, zwykłych, pozbawionych wyrazu, brązowych gałązek. Jednak pierwsze pozory mogą mylić. Teraz załóżcie swoje „Magiczne okulary Ohsawy” i przyjrzyjcie się tym skromnym gałązkom z szerszej perspektywy. Czy wiecie, że pijąc herbatę, pijecie tak naprawdę liście kamelii? Poniżej znajdują się dwa zdjęcia porównawcze kamelii. Kwiaty kamelii odmiany sinensis, z której produkuje się herbatę, nie są zbyt krzykliwe w porównaniu z wieloma odmianami kamelii odmiany japonica, która jest uprawiana ze względu na uderzająco piękne kwiaty.
George Ohsawa był całkiem mądrym facetem, zalecając kukichę jako codzienny napój w praktyce makrobiotycznej. Częściowo ten osąd był oparty na historii, ale przede wszystkim był oparty na zasadach makrobiotyki.
Historycznie, herbata była spożywana w Chinach przez 5,000 tysięcy plus lat. Na początku herbata była spożywana jako napój leczniczy. Według jednej z legend, spożycie herbaty zostało wyniesione na pierwszy plan przez chińskiego cesarza Shen Nunga w 2737 r. przed Chrystusem. Początkowo zalecano picie herbaty zamiast wina. W latach 600-800 n.e. podróżujący mnisi wprowadzili herbatę do Japonii i Korei. W ciągu tych tysięcy lat produkcja i spożywanie herbaty stały się sztuką, a nawet są celebrowane w rytuałach, takich jak słynna japońska ceremonia picia herbaty.
Zmiany w metodach uprawy, zbiorów, dojrzewania i przetwarzania przyczyniły się do powstania unikalnych smaków, jakości i rodzajów herbaty. Najwyższy gatunek zielonej herbaty pochodzi z uszczykiwania pierwszych nowych pąków i delikatnych liści pojawiających się po okresie zimowego spoczynku. Zrywane są tylko końcówki pąków liściowych z dwoma nowymi listkami. Pierwotnie herbata ta była zarezerwowana dla cesarzy. Te zewnętrzne końcówki reprezentują bardziej jin część rośliny ze względu na ich peryferyjne położenie na krzewie herbacianym. (Położenie peryferyjne jest uważane za bardziej jin, czyli rozszerzoną ekspresję energii.) Szybki wzrost jest kolejną cechą jin. Te nowe pąki i liście są bogate w witaminę C i kofeinę, które są składnikami jakości yin.
Kolejne liście i pędy wzrostu są zbierane, przetwarzane i sprzedawane. Herbaciarze często nie mogli sobie pozwolić na utratę zysków przez spożywanie cennych liści herbaty dla siebie, dlatego po zebraniu liści zaczęli przycinać małe gałązki, z których przygotowywali herbatę na własny użytek. Gałązki parzyli, suszyli, starzeli i prażyli. Stąd herbata z gałązek, czyli kukicha, zyskała przydomek „herbaty chłopskiej” i ogólnie była lekceważona jako herbata dla ubogich.
Ale to właśnie tę herbatę George Ohsawa wybrał jako zdrowy, codzienny napój do konsumpcji makrobiotycznej. Dlaczego wybrał on kukichę zamiast niezliczonych innych dostępnych herbat? Załóżmy nasze „magiczne okulary” i przyjrzyjmy się herbacie gałązkowej z makrobiotycznego punktu widzenia.
Herbata gałązkowa jest bardziej zrównoważona pod względem jin i jang, ponieważ gałązki są mniej jin niż liście. Ohsawa zauważył, że codzienne spożywanie skoncentrowanego yin może być szkodliwe dla zdrowia. Kukicha znana jest również jako „herbata trzyletnia”. Oznacza to, że tradycyjnie ścinki gałązek pochodzą z trzyletniego wzrostu krzewu herbacianego. Ten starszy wzrost zmniejsza również zawartość kofeiny w gałązkach. Niewielka ilość kofeiny w gałązkach jest dodatkowo redukowana przez powolne prażenie. Ponadto gałązki zbierane są jesienią, kiedy w nadziemnej części rośliny jest mniej kofeiny. Dlatego herbatę z gałązek można pić o każdej porze dnia, nawet przed snem, lub podawać małym dzieciom. Jeśli niemowlęta potrzebują nawodnienia poza mlekiem matki, można im podawać rozcieńczoną, bardzo lekką herbatę z gałązek.
Gałązki zawierają mniej taniny niż liście. Niektóre taniny, które mają działanie ściągające, mogą być korzystne, ale duże ilości tanin w zwykłych herbatach mogą być wysuszające i zbyt ostre dla osób o wrażliwym żołądku
W starym stylu uprawy krzewy herbaciane były zacienione przez 21 dni przed zbiorami. To skłaniało krzewy herbaciane do zwiększenia produkcji chlorofilu poprzez zmniejszenie fotosyntezy liści. Brak fotosyntezy zwiększa produkcję aminokwasu teaniny, składnika, który wywołuje relaks i jednocześnie poprawia koncentrację poznawczą. Teanina może również naprawiać uszkodzenia wątroby, leczyć stany lękowe, wysokie ciśnienie krwi i może być przydatna w zapobieganiu chorobie Alzheimera. Herbata jest jedynym naturalnym, roślinnym źródłem teaniny i jest wysoce rozpuszczalna w wodzie.
Herbata z gałązek oferuje również właściwości alkalizujące, dzięki obfitym minerałom zawartym w gałązkach. Minerały te sprawiają, że picie kukichi ma właściwości alkalizujące i przynosi wszystkie alkaliczne korzyści zdrowotne. Oto lista minerałów zawartych w herbacie z gałązek: