The PT test is used to monitor patients taking certain medications as well as to help diagnose clotting disorders.
Próbkę krwi pacjenta uzyskuje się przez nakłucie żyły. Krew jest odwapniana (poprzez pobranie jej do probówki z jonami szczawianowymi lub cytrynianowymi), aby zapobiec rozpoczęciu procesu krzepnięcia przed wykonaniem badania. Krwinki są oddzielane od płynnej części krwi (osocza) przez odwirowanie. Test PT jest wykonywany poprzez dodanie osocza pacjenta do pewnego źródła czynnika tkankowego (np.: białka, tromboplastyny, z homogenizowanej tkanki mózgowej), który przekształca protrombinę w trombinę. Mieszanina jest następnie utrzymywana w ciepłej łaźni wodnej w temperaturze 37°C przez jedną do dwóch minut. Chlorek wapnia (nadmierna ilość zjonizowanego wapnia) jest dodawany do mieszaniny w celu przeciwdziałania cytrynianowi sodu i umożliwienia rozpoczęcia krzepnięcia. Test jest odmierzany w czasie od dodania chlorku wapnia do momentu zakrzepnięcia osocza. Czas ten nazywany jest czasem protrombinowym.
Test protrombinowy ocenia w szczególności obecność czynników VII, V, i X, protrombiny i fibrynogenu. Czas protrombinowy w zakresie 11-15 sekund (zależy od użytego źródła tromboplastyny) wskazuje, że u pacjenta występują prawidłowe ilości powyższych czynników krzepnięcia.
Przedłużony czas protrombinowy wskazuje na niedobór któregokolwiek z czynników VII, X, V, protrombiny lub fibrynogenu. Może to oznaczać, że u pacjenta występuje niedobór witaminy K (witamina K jest kofaktorem w syntezie czynników czynnościowych II (protrombiny), VII, IX i X) lub choroba wątroby (wątroba jest miejscem syntezy białkowych czynników osocza). Czas protrombinowy u pacjentów otrzymujących lek kumarynowy konkurujący z witaminą K, taki jak warfaryna (terapia przeciwzakrzepowa stosowana w zakrzepowym zapaleniu żył głębokich) również będzie wydłużony, zwykle w zakresie od półtora do dwóch razy większym niż prawidłowy czas PT.
.