Przewlekła biegunka jest częstą dolegliwością wśród pacjentów i może prowadzić do znacznego obniżenia jakości życia.1 Biegunkę definiuje się jako oddawanie 3 lub więcej nieuformowanych stolców dziennie i może ona powodować zarówno zaburzenia płynowe, jak i elektrolitowe. Niestety, ustalenie prawdziwej przyczyny przewlekłej biegunki jest nie tylko trudne, ale również kosztowne. Wielokrotne badania diagnostyczne są często wykorzystywane podczas leczenia pacjentów z przewlekłą biegunką, co jest kosztowne i może zwiększyć ryzyko dla pacjenta.
Jedną z przyczyn przewlekłej biegunki, która jest często pomijana przez świadczeniodawców, jest biegunka wywołana lekami (drug-induced diarrhea, DID).1 DID występuje wtedy, gdy objawy biegunkowe ustępują po odstawieniu znanego leku. Ponieważ ponad 700 leków zostało powiązanych z wywoływaniem biegunki, w tym artykule dokonano przeglądu często stosowanych leków wywołujących biegunkę i przedstawiono łatwo dostępne dane, z których klinicyści mogą korzystać, aby zapewnić najlepszą opiekę swoim pacjentom.
Właściwe rozpoznanie przewlekłej biegunki u pacjenta jest niezbędne, aby zapewnić mu doskonałą opiekę i zapobiec niepotrzebnemu zużyciu zasobów opieki zdrowotnej.1 Ważne jest, aby rozpoznanie zawsze obejmowało dokładny wywiad i przegląd zarówno leków wydawanych na receptę, jak i tych dostępnych bez recepty, które pacjent aktualnie przyjmuje. Ponieważ wielofarmacja często utrudnia zidentyfikowanie leku, który może być przyczyną objawów u pacjenta, kluczowe jest, aby klinicyści byli w stanie rozpoznać konkretne leki i klasy leków, o których wiadomo, że mogą wywoływać DID.
Istnieją cztery główne typy DID, w tym biegunka osmotyczna, wydzielnicza, ruchowa i zapalna.1 W tabeli 1 omówiono mechanizmy związane z różnymi typami DID, a także przykłady powszechnie stosowanych leków, o których wiadomo, że wywołują każdy typ. Oprócz tych leków zidentyfikowano również kilka klas leków, które mogą wywoływać biegunkę, a ich podsumowanie przedstawiono w tabeli 2.
Continue Reading
Jeśli określony lek zostanie rozpoznany jako środek, który prawdopodobnie wywołuje objawy biegunkowe u pacjenta, należy go odstawić.1 Po odstawieniu leku objawy mogą ustąpić w ciągu kilku dni lub mogą trwać dłużej, jeśli doszło do uszkodzenia błony śluzowej. Dodatkowe postępowanie u pacjentów z DID obejmuje korektę zaburzeń gospodarki płynami lub elektrolitami, wsparcie żywieniowe i omówienie z pacjentem planu ponownej oceny.
Diagnozowanie i leczenie przewlekłej biegunki jest nie tylko frustrujące dla pacjentów i klinicystów, ale także kosztowne i czasochłonne.1 DID jest często pomijany jako przyczyna przewlekłej biegunki i z tego powodu konieczne jest, aby świadczeniodawcy byli zaznajomieni z lekami, o których wiadomo, że mogą wywoływać objawy biegunki. Dokładne i skuteczne rozpoznanie i leczenie przewlekłej biegunki u pacjenta jest konieczne, aby poprawić jakość życia pacjenta i zmniejszyć ryzyko wyrządzenia mu szkody.
.