Perpigmentacja okołoustna (POH) jest częstym schorzeniem dermatologicznym, które objawia się jako ciemny obszar okołoustny poniżej dolnych powiek i jest powszechnie spotykana u kobiet należących do grupy wiekowej od 16 do 45 lat. Dane przedstawione w tym przeglądzie obejmują badania przeprowadzone na pacjentach z kliniczno-histologicznym rozpoznaniem POH lub melazmy. Wiele różnorodnych środków do miejscowej depigmentacji zawiera szereg naturalnie pozyskiwanych substancji czynnych, takich jak arabinoksylany, α-arbutyna, asiatikozyd, kwas azelainowy, beta-karoten, kwas bosweliowy, kofeina, chryzyna, kurkumina, cyjanidyno-3-glukozyd, kwas d-glukoronowy, dihydrochalkon, dipalmitoilo-hydroksyprolena, fukoksantyna, genisteina, glabrydyna, b-glukogalina, kwas hialuronowy, kwas mlekowy, likopen, niacynamid, piknogenol, retinol, salidrozyd i kwas ksymeninowy wykazały znaczące korzyści w leczeniu POH. Wyczerpująca kwerenda piśmiennictwa wykazała, że inne techniki, takie jak blefaroplastyka, karboksyterapia, wypełniacze hydroksyapatytu wapnia, implanty rynny łzowej, laser rubinowy Q-switched, tatuaż medyczny, transfer tłuszczu, mikroigłowanie, peelingi chemiczne, regeneracja skóry za pomocą plazmy azotowej, intensywne światło pulsacyjne i radiofrekwencja zostały ocenione i wykazały korzyści w leczeniu POH. Stosowanie miejscowych środków depigmentujących jest najczęściej opisywaną metodą w klinicznym leczeniu POH. Spośród nich znaczne korzyści wykazują α-arbutyna, kofeina, cyjanidyno-3-glukozyd i dihydrochalkon. Produkty łączone zawierające mieszankę substancji czynnych okazują się lepsze niż produkty zawierające pojedynczą substancję czynną. Celem niniejszego przeglądu jest przedstawienie kompleksowego spojrzenia na rolę kilku substancji czynnych stosowanych miejscowo w modulacji szlaku biosyntezy melaniny i tyrozynazy, biorących udział w złożonej patofizjologii POH. Przedstawiono również zalety preparatów łączonych i innych alternatywnych terapii stosowanych w leczeniu POH.
.