Trypsyna rozszczepia specyficznie wiązania peptydowe po C-końcowej stronie reszt lizyny i argininy, z wyjątkiem wiązań -Arg-Pro- i -Lys-Pro-, które normalnie są oporne na proteolizę. Poniżej przedstawiamy dowody na występowanie rozszczepienia tryptycznego wiązania -Lys-Pro- w zmodyfikowanej pochodnej oligotuftyny, Ac-4-NH2) (1), wykorzystując spektrometrię mas o wysokiej rozdzielczości i HPLC jako podstawowe metody analizy reakcji proteolitycznych. Podatność wiązań -Lys-Pro- na proteolizę była silnie zależna od reszt flankujących, a elastyczność szkieletu peptydowego może być warunkiem koniecznym dla tego nietypowego rozszczepienia. Podczas gdy wiązania -Lys-Gly- w 1 ulegały szybkiemu rozszczepieniu, modyfikacja tych reszt Lys poprzez przyłączenie epitopu ß-amyloidu(4-10) w celu otrzymania pochodnych -Lys(X)-Gly zapobiegała rozszczepieniu tego wiązania i zapewniała trypsynowe rozszczepienie wiązań -Lys-Pro-, przy czym droga tej degradacji była niezależna od rodzaju łańcuchów Lys-Nε (grupa acetylowa, aminokwas, peptyd). Zastąpienie reszt Lys przez Ala w pozycjach P′2 zmniejszało stopień rozszczepienia tryptycznego, natomiast zastąpienie nieporęcznego łańcucha bocznego Thr w pozycjach P2 silnie zwiększało rozszczepienie wiązań -Lys-Pro-. Dane dichroizmu kołowego (CD) zmodyfikowanych pochodnych oligotuftyny świadczą o zwiększonej elastyczności szkieletu peptydowego, warunkującej zwiększoną podatność na rozszczepianie wiązań -Lys-Pro-. Wyniki uzyskane dla pochodnych oligotoftyny mogą mieć znaczenie dla proteolitycznej degradacji docelowych peptydów, które wymagają specyficznych warunków konformacyjnych. Copyright © 2007 European Peptide Society and John Wiley & Sons, Ltd.
.