Dnia 6. listopada. 1965 roku pięciu mężczyzn (Thomas Cornell, Marc Paul Edelman, Roy Lisker, David McReynolds i James Wilson) spaliło swoje karty poborowe w Union Square Pavilion w Nowym Jorku.
Thomas Cornell, Marc Paul Edelman (obecnie Marco Polo), Roy Lisker, David McReynolds i James Wilson. Po prawej 80-letni pacyfista A. J. Muste, którego praca łączyła ruch robotniczy, antywojenny i ruch praw obywatelskich. Zdjęcie autorstwa Neila Hawortha. Źródło: War Resisters League.
To był akt solidarności z katolickim pacyfistą Davidem Millerem, który stał się pierwszym amerykańskim protestującym przeciwko wojnie, który publicznie spalił swoją kartę poborową 15 października 1965 roku, w bezpośrednim pogwałceniu niedawno uchwalonego prawa federalnego zabraniającego takich czynów. Agenci FBI później aresztowali Millera; został on osądzony, uznany za winnego i skazany na dwa lata więzienia.
W filmie dokumentalnym PBS, The Draft, McReynolds powiedział: „Mówili, że nielegalne jest spalenie karty poborowej. Uczynili to przestępstwem federalnym, jeśli spalisz swoją kartę powołania. I w zasadzie powiedzieliśmy, ’ to. Wojna jest głębokim złem, które toczy się dzień po dniu.”
Po prawej stronie na zdjęciu powyżej jest 80-letni pacyfista A. J. Muste, którego praca połączyła ruchy robotnicze, antywojenne i ruchy praw obywatelskich.
Oto lekcje nauczania o wojnie w Wietnamie.