Indianie Olmec

Indianie Olmec są często uważani za kulturę macierzystą późniejszych cywilizacji Ameryki Środkowej. Indianie Olmec byli kulturą starożytnych ludzi, którzy żyli około 1300-400 lat p.n.e. na nizinach Wschodniego Meksyku.
Niektórzy badacze twierdzą, że pochodzili z Azji – inni twierdzą, że byli z Afryki. Olmekowie nazywali siebie Xi (wymawiane Shi).
Indianie Olmec rządzili terytorium, które rozciągało się od gór Tuxtlas na zachodzie do nizin Chontalpa na wschodzie, regionu o znacznych różnicach w geologii i ekologii. Ponad 170 zabytków olmeckich zostało znalezionych na tym terenie, a osiemdziesiąt procent z nich występuje w trzech największych ośrodkach olmeckich, La Venta, Tabasco (38%), San Lorenzo Tenochtitlan, Veracruz (30%) i Laguna de los Cerros, Veracruz (12%).Te trzy główne ośrodki olmeckie są rozmieszczone ze wschodu na zachód w całej domenie, tak aby każdy ośrodek mógł wykorzystywać, kontrolować i dostarczać odrębny zestaw zasobów naturalnych cennych dla całej gospodarki Olmeków. La Venta, wschodnie centrum, znajduje się w pobliżu bogatych estuariów na wybrzeżu, a także mogło dostarczać kakao, kauczuk i sól. Wielkie ośrodki Olmeków, które wkrótce rozwinęły się w La Venta, San Lorenzo i Laguna de los Cerros, a także mniejsze ośrodki, takie jak Tres Zapotes, nie były po prostu pustymi miejscami kultu religijnego, ale dynamicznymi osadami, które obejmowały rzemieślników i rolników, a także specjalistów religijnych i władców.
Olmecka architektura w San Lorenzo, na przykład, obejmuje zarówno publiczne-ceremonialne budynki, rezydencje elity, i domy zwykłych ludzi. Budynki publiczne-ceremonialne Olmeków były najczęściej ziemnymi kopcami platformowymi, z których niektóre miały większe, podobne do domów konstrukcje zbudowane na nich.
W La Venta widzimy, że po 900 r. p.n.e. takie kopce platformowe zostały rozmieszczone wokół dużych placów i zawierają nowy typ architektury, wysoki kopiec piramidalny.
Olmekowie byli społeczeństwem rolniczym. Ważną cechą w ośrodkach Olmeków była ich zakopana sieć kamiennych linii odwadniających – długie U-kształtne prostokątne bloki bazaltu ułożone od końca do końca i pokryte kamieniami węgielnymi. Nowe badania z San Lorenzo sugerują, że systemy te były w rzeczywistości akweduktami używanymi do dostarczania wody pitnej do różnych obszarów osady. Niektóre z kamieni akweduktowych, takie jak San Lorenzo Monument 52, były również pomnikami, co wskazuje, że system akweduktowy miał również charakter sakralny.
ARTYKUŁY POWIĄZANE: Sztuka Olmeków
Olmeccy Bogowie
Olmeckie Pismo
.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.