Benign lymphoid aggregates are seen in only a minority of bone marrow specimens, but their distinction from non-Hodgkin lymphoma, particularly B-cell lymphomas, can represent a diagnostic challenge. Chociaż zaproponowano kryteria pozwalające na odróżnienie łagodnych i złośliwych agregatów, nie zbadano szczegółowo rozmieszczenia limfocytów B i T w łagodnych agregatach limfoidalnych. Sto trzydzieści siedem przypadków próbek szpiku kostnego zawierających łagodne agregaty zostało przebadanych przy użyciu panelu immunostaz. Podzbiór tych przypadków był również badany pod kątem rearanżacji genów immunoglobulinowych za pomocą łańcuchowej reakcji polimerazy. Agregaty zostały skategoryzowane na podstawie rozmiaru, lokalizacji (paratrabecular lub random), obecności naciekających brzegów i dystrybucji populacji komórek limfoidalnych. Dodatkowo, w celach porównawczych, przeanalizowaliśmy 40 przypadków biopsji szpiku kostnego z udokumentowanymi złośliwymi agregatami limfoidalnymi. Stwierdzono, że rozmieszczenie limfocytów B i T w obrębie agregatów limfoidalnych może służyć jako użyteczne kryterium pomocne w odróżnieniu agregatów łagodnych od złośliwych. Jeśli agregaty wykazują przewagę komórek T, składają się z centralnego rdzenia komórek T otoczonego obrzeżem komórek B lub mają mieszaną dystrybucję komórek B i T, są bardziej prawdopodobne, że są łagodne. Z drugiej strony, zwiększone prawdopodobieństwo złośliwości występuje, gdy agregaty wykazują przewagę komórek B lub składają się z centralnego rdzenia komórek B otoczonego obrzeżem komórek T (z wyłączeniem tworzenia centrów zarodkowych), a ocena innych cech niepokojących złośliwość (duży rozmiar agregatu, obecność brzegów naciekających, atypia komórkowa i lokalizacja paratrabecularna, między innymi) jest uzasadniona.
.