United States v. Lee Bentley Farkas
Court Docket Number: 1:10-cr-200 (E.D. Virginia)
Przydzielony sąd: Sprawa została przydzielona do sędziego Sądu Okręgowego Stanów Zjednoczonych Leonie M. Brinkema, przy Albert V. Bryan United States Courthouse, 401 Courthouse Square, Alexandria, Virginia 22314.
Kliknij tutaj, aby uzyskać najnowszą aktualizację.
Oskarżenia karne: W dniu 15 czerwca 2010 r. Lee Bentley Farkas, były prezes prywatnej firmy udzielającej kredytów hipotecznych, Taylor, Bean & Whitaker (TBW), został oskarżony w akcie oskarżenia składającym się z 16 zarzutów za jego domniemaną rolę w ponad $1.9 miliardów dolarów oszustwa, które przyczyniły się do upadku Colonial Bank, jednego z 50 największych banków w Stanach Zjednoczonych w 2009 roku, oraz TBW, jednej z największych prywatnych firm udzielających kredytów hipotecznych w Stanach Zjednoczonych w 2009 roku.
Oskarżenie zarzuca Farkasowi jeden zarzut spisku w celu popełnienia oszustwa bankowego, oszustwa przewodowego i oszustwa dotyczącego papierów wartościowych; sześć zarzutów oszustwa bankowego; sześć zarzutów oszustwa przewodowego; oraz trzy zarzuty oszustwa dotyczącego papierów wartościowych. Akt oskarżenia wnosi również o przepadek około 22 milionów dolarów od Farkasa
Zgodnie z aktem oskarżenia i wnioskiem o aresztowanie Farkasa złożonym w Sądzie Okręgowym Stanów Zjednoczonych dla Środkowego Okręgu Florydy, Farkas i jego wspólnicy rzekomo zaangażowali się w plan przywłaszczenia ponad 400 milionów dolarów z oddziału pożyczek hipotecznych Colonial Bank w Orlando, Fla…, oraz około 1,5 miliarda dolarów z Ocala Funding, instytucji udzielającej kredytów hipotecznych kontrolowanej przez TBW. Farkas i jego wspólnicy rzekomo sprzeniewierzyli te pieniądze, aby pokryć straty operacyjne TBW. Zgodnie z wnioskiem rządu o aresztowanie Farkasa, system oszustw przyczynił się do upadku Colonial Bank i TBW. W akcie oskarżenia zarzuca się również, że Farkas i jego wspólnicy dopuścili się oszustw w obrocie papierami wartościowymi w związku z próbą przekonania rządu Stanów Zjednoczonych do przekazania Colonial Bank około 553 milionów dolarów z funduszy TARP.
Dokumenty sądowe twierdzą, że schemat rozpoczął się w 2002 roku, kiedy to Farkas i jego wspólnicy dokonali debetu na rachunkach bankowych TBW w Colonial Bank w celu pokrycia braków gotówkowych TBW. Farkas i jego wspólnicy w TBW i Colonial Bank rzekomo przelewali pieniądze pomiędzy kontami w Colonial Bank, aby ukryć debety. Po tym, jak saldo debetowe wzrosło do dziesiątków milionów dolarów, Farkas i jego wspólnicy rzekomo zatuszowali saldo debetowe i straty operacyjne, powodując, że Colonial Bank nabył od TBW ponad 400 mln USD w postaci fałszywych aktywów związanych z kredytami hipotecznymi, w tym kredytów, które TBW sprzedał już innym inwestorom, oraz fałszywych udziałów w pulach kredytów. Farkas i jego wspólnicy rzekomo doprowadzili do tego, że Colonial Bank utrzymywał te rzekome aktywa w swoich księgach według ich wartości nominalnej, podczas gdy w rzeczywistości były one bezwartościowe.
Dokumenty sądowe stwierdzają również, że Farkas i jego wspólnicy doprowadzili do tego, że TBW ukryła kredyty hipoteczne o obniżonej wartości, których nie była w stanie sprzedać. Poprzez szereg fikcyjnych transakcji, spiskowcy rzekomo ukrywali kredyty o obniżonej wartości w księgach Colonial Bank przez okres kilku lat w niektórych przypadkach.
Zgodnie z dokumentami sądowymi, Farkas i jego wspólnicy w TBW sprzeniewierzyli również setki milionów dolarów z Ocala Funding. Ocala Funding sprzedawała papiery komercyjne zabezpieczone aktywami inwestorom z instytucji finansowych, w tym Deutsche Bank i BNP Paribas Bank. Z kolei Ocala Funding była zobowiązana do utrzymywania zabezpieczenia w postaci gotówki i/lub kredytów hipotecznych o wartości co najmniej równej wartości niespłaconych papierów komercyjnych.
Dokumenty sądowe zarzucają Farkasowi i jego wspólnikom, że przekierowali gotówkę z Ocala Funding do TBW, aby pokryć jej straty operacyjne, a w rezultacie stworzyli znaczny deficyt w kwocie zabezpieczenia, które Ocala Funding posiadała na pokrycie niespłaconych papierów komercyjnych. Aby zatuszować te przekierowania, konspiratorzy rzekomo wysyłali fałszywe informacje do Deutsche Bank, BNP Paribas Bank i innych instytucji finansowych w celu wywołania u inwestorów fałszywego przekonania, że posiadają oni wystarczające zabezpieczenie dla zakupionych przez nich papierów komercyjnych. Według dokumentów sądowych, w sierpniu 2009 r. lub około tej daty Deutsche Bank i BNP Paribas Bank posiadały papiery komercyjne Ocala Funding o wartości około 1,68 mld USD, które były zabezpieczone jedynie gotówką i kredytami hipotecznymi o wartości około 150 mln USD. Kiedy TBW upadło w sierpniu 2009 r., banki nie były w stanie wykupić swoich papierów komercyjnych za pełną wartość.
Jak wynika z aktu oskarżenia, jesienią 2008 r. spółka holdingowa Colonial Bank, Colonial BancGroup Inc. złożyła wniosek o dofinansowanie w wysokości 570 mln USD ze środków podatnika w ramach Programu Zakupu Kapitału (Capital Purchase Program, CPP), będącego podprogramem Programu Pomocy Kredytobiorcom (Troubled Asset Relief Program, TARP) Departamentu Skarbu USA. W związku z wnioskiem Colonial BancGroup przedłożyła dane finansowe i dokumenty, które zawierały materialnie fałszywe informacje dotyczące kredytów hipotecznych i papierów wartościowych będących w posiadaniu Colonial Bank w wyniku opisanego powyżej oszukańczego schematu.
Zgodnie z aktem oskarżenia Departament Skarbu warunkowo zatwierdził wniosek Colonial BancGroup o dofinansowanie w ramach programu TARP pod warunkiem zgromadzenia przez bank 300 milionów dolarów w kapitale prywatnym. Farkas i jego wspólnicy rzekomo kierowali działaniami mającymi na celu pozyskanie tych 300 milionów dolarów. W dniu 31 marca 2009 r. lub około tej daty konspiratorzy fałszywie poinformowali Colonial BancGroup, że znaleźli wystarczającą liczbę inwestorów, aby spełnić warunek TARP. Farkas i jego wspólnicy rzekomo spowodowali umieszczenie 30 milionów dolarów w depozycie, fałszywie twierdząc, że są to wpłaty inwestorów, podczas gdy w rzeczywistości Farkas i inny wspólnik przekierowali 25 milionów dolarów z kwoty depozytu od Ocala Funding. W akcie oskarżenia zarzuca się, że Farkas i jego wspólnicy dopuścili się oszustwa w związku z tymi fałszywymi oświadczeniami. Ostatecznie Colonial BancGroup nie otrzymała żadnych funduszy TARP.
W akcie oskarżenia zarzuca się również, że Farkas i jego wspólnicy spowodowali, że Colonial BancGroup złożyła w Komisji Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) materialnie fałszywe dane finansowe dotyczące swoich aktywów w sprawozdaniach rocznych zawartych w Formularzach 10-K i sprawozdaniach kwartalnych zawartych w Formularzach 10-Q. Istotnie fałszywe dane finansowe Colonial BancGroup rzekomo obejmowały zawyżone aktywa z tytułu kredytów hipotecznych o niewielkiej lub zerowej wartości, które Farkas i jego wspólnicy nakłonili Colonial Bank do zakupu. W akcie oskarżenia zarzuca się również, że Farkas i jego wspólnicy spowodowali, że TBW przedłożyło materialnie fałszywe dane finansowe Rządowemu Krajowemu Stowarzyszeniu Hipotecznemu (Ginnie Mae) w celu rozszerzenia uprawnień TBW do emisji papierów wartościowych zabezpieczonych hipoteką Ginnie Mae.
W sierpniu 2009 roku Departament Bankowości Stanu Alabama, organ regulacyjny Colonial Bank, zajął bank i wyznaczył FDIC jako syndyka masy upadłościowej. Colonial BancGroup również złożył wniosek o ogłoszenie upadłości w sierpniu 2009 roku.
Więcej informacji na temat zarzutów można znaleźć poniżej:
Komunikat prasowy – 16 czerwca 2010
Komunikat prasowy – 19 kwietnia 2011
Komunikat prasowy – 30 czerwca 2011
Oskarżenie
Powiadomienie o przesłuchaniu w dniu 9 sierpnia
Złożenie przez rząd wniosku o przywrócenie stanu poprzedniego
Wstępny nakaz przepadku z dnia 30 czerwca, 2011
Order Rescheduling the Trial Date
Order of Release
Informacje na tej stronie internetowej będą aktualizowane w miarę pojawiania się nowych wydarzeń w sprawie. Jeśli masz jakiekolwiek pytania, zadzwoń na bezpłatną linię pomocy dla ofiar pod numer (888) 549-3945 lub napisz do nas na adres [email protected].
Powiązane sprawy:
Presumption of Innocence: Ważne jest, aby pamiętać, że oskarżeni są uważani za niewinnych, dopóki nie udowodni się im winy i to domniemanie wymaga zarówno od sądu jak i naszego biura podjęcia pewnych kroków w celu zapewnienia, że sprawiedliwość jest wymierzona.
Ustawa o prawach ofiar przestępstw i prawo do posiadania obrońcy: Ustawa o prawach ofiar przestępstw (18 U.S.C. § 3771) dotyczy tylko ofiar przestępstw, o które oskarżono w sądzie federalnym, a zatem osoby mogą nie być w stanie skorzystać z wszystkich tych praw, jeśli przestępstwo, którego ofiarą jest dana osoba, nie zostało oskarżone. Paragraf 377I(c)(2) tej ustawy wymaga, abyśmy poinformowali Cię, że masz prawo do wynajęcia obrońcy. Mimo że ustawa wyraźnie określa Twoje prawo do zasięgnięcia porady adwokata w odniesieniu do Twoich praw wynikających z ustawy, nie ma wymogu, abyś wynajął adwokata. Rząd nie może polecić żadnego konkretnego obrońcy, ani też Rząd (lub Sąd) nie może zapłacić za obrońcę, który będzie Cię reprezentował. Adwokaci rządowi reprezentują Stany Zjednoczone.
Jeśli zdecydujesz się na uzyskanie obrońcy, który będzie reprezentował Twoje interesy, poproś swojego adwokata o pisemne powiadomienie tego biura na adres: U.S. Department of Justice, Criminal Division, Fraud Section, 10th & Constitution Avenue, NW, Bond Building, 4th Floor, Washington, DC 20530, Attention: Victim Witness Unit; fax: (202) 514-3708; lub e-mail: [email protected]. Jeśli zdecydujesz się nie zatrudniać adwokata do reprezentowania swoich interesów, nie musisz nic robić.
Plea Agreements: Proszę pamiętać, że wiele spraw karnych jest rozstrzyganych w drodze ugody pomiędzy Departamentem Sprawiedliwości a oskarżonym. Należy również wiedzieć, że nie jest niczym niezwykłym, że oskarżony stara się wynegocjować porozumienie w sprawie przyznania się do winy na krótko przed planowanym rozpoczęciem procesu. Porozumienia w sprawie przyznania się do winy mogą być zawierane w dowolnym czasie i nawet rano w dniu rozprawy, co daje niewielką lub żadną możliwość powiadomienia Cię o dacie i godzinie rozprawy. Jeżeli sąd wyznaczy rozprawę w tej sprawie, dołożymy wszelkich starań, aby powiadomić Cię o dostępnych informacjach tak szybko, jak to będzie możliwe. Jeśli chce Pani poinformować prokuratora o swoich poglądach dotyczących potencjalnych porozumień w sprawie przyznania się do winy lub innych aspektów tej sprawy, prosimy o kontakt z bezpłatną linią pomocy ofiarom pod numerem (888) 549-3945 lub pocztą elektroniczną na adres [email protected], a my skontaktujemy Panią z prokuratorem.
.