Background: Rosnące koszty opieki zdrowotnej i zwiększona kontrola wydatków skłoniły świadczeniodawców i szpitale do identyfikacji zbędnych procedur i marnotrawstwa. Zakładanie obwodowych linii dożylnych (pIV) jest jedną z najczęstszych wykonywanych procedur medycznych. Ostatnie badania wykazały, że 50% linii dożylnych zakładanych na oddziale ratunkowym (ED) nie jest wykorzystywanych. Jeśli połowa wszystkich linii dożylnych zakładanych w ED jest niewykorzystywana, koszty i powikłania związane z zakładaniem linii dożylnych są niedopuszczalnie wysokie.
Cele: Celem naszego badania jest określenie częstości zakładania i stosowania pIV w miejskiej ED.
Metody: Był to retrospektywny przegląd dokumentacji medycznej kolejnych pacjentów widzianych w akademickim ED w czerwcu 2014 roku. Zarejestrowano następujące dane: wiek, płeć, główne dolegliwości, poziom ostrości przy przyjęciu, umieszczenie pIV zarówno przedszpitalnie, jak i w ED oraz wykorzystanie pIV (do podawania płynów, leków lub kontrastu).
Wyniki: Dokonano przeglądu 509 kart, mediana wieku pacjenta wynosiła 40 lat. Najczęstsze kategorie głównych dolegliwości obejmowały schorzenia neurologiczne, kardiologiczne oraz skóry/tkanek miękkich. Ostrość triage’u była zróżnicowana, średnio 3,3. PIV założono u 55% badanych. Dostawcy przedszpitalni założyli 19%. Spośród wszystkich założonych pIV, 72% było używanych do podawania leków, 19% do podawania kontrastu, a 67% do podawania płynów. Osiemdziesiąt pięć procent pIV zostało wykorzystanych; 51% pacjentów z pIV zostało przyjętych z ED.
Wnioski: W ED objętym tym badaniem 85% pIV zostało wykorzystanych przed wypisem. Strategie mające na celu zmniejszenie częstości zakładania pIV powinny koncentrować się na alternatywnych drogach podawania leków i płynów.