Alai

What Is It, Causes, Signs and Symptoms, Diagnosis, Treatment, and More

Author: Anna Hernández, MD

Edytorzy: Ahaana Singh, Lisa Miklush, PhD, RN, CNS

Ilustratorka: Aileen Lin

Co to jest zespół rdzenia tylnego?

Zespół rdzenia tylnego to rzadki rodzaj niepełnego uszkodzenia rdzenia kręgowego, który wpływa na kolumny grzbietowe rdzenia kręgowego (znajdujące się w tylnym-lub tylno-bocznym-regionie rdzenia kręgowego), odpowiedzialne za percepcję delikatnego dotyku, wibracji, poczucie samodzielnego poruszania się i pozycjonowanie ciała (propriocepcję).

Rdzeń kręgowy jest ważną częścią centralnego układu nerwowego, który służy jako autostrada dla informacji, aby podróżować między mózgiem i resztą ciała. Informacje te są przekazywane przez wysoce wyspecjalizowane drogi rdzeniowe lub kolumny, które przenoszą informacje sensoryczne i motoryczne w górę i w dół rdzenia kręgowego. Drogi wstępujące, takie jak tylne lub grzbietowe kolumny i drogi rdzeniowo-wzgórzowe, przenoszą informacje sensoryczne z różnych części ciała do mózgu. W szczególności, kolumny grzbietowe przenoszą delikatne wrażenia, takie jak wibracja, delikatny dotyk (znany również jako dotyk rozróżniający) i propriocepcja. Z kolei droga rdzeniowo-wzgórzowa przenosi informacje sensoryczne dotyczące bólu, temperatury i surowego dotyku (zwanego również dotykiem niedyskryminującym). Drogi zstępujące, takie jak droga korowo-rdzeniowa, przenoszą informacje motoryczne z mózgu w kierunku mięśni tułowia i kończyn.
Przerwanie tych dróg nerwowych – w wyniku urazu, zewnętrznego ucisku lub zwyrodnienia – może spowodować wystąpienie zespołu rdzenia kręgowego, który można sklasyfikować jako kompletny lub niekompletny. Całkowity zespół rdzenia kręgowego występuje, gdy uszkodzenie rdzenia kręgowego powoduje całkowitą utratę funkcji czuciowych i ruchowych poniżej miejsca urazu. Natomiast zespół niepełnego rdzenia kręgowego występuje, gdy uszkodzona jest tylko część rdzenia kręgowego, powodując różne objawy, które zależą od konkretnych dróg rdzeniowych, które zostały uszkodzone. Oprócz zespołu rdzenia tylnego, inne przykłady zespołów niepełnego rdzenia kręgowego obejmują zespół rdzenia środkowego, zespół rdzenia przedniego i zespół Browna-Séquarda.

Co powoduje zespół rdzenia tylnego?

Zespół rdzenia tylnego występuje w wyniku uszkodzenia tylnych kolumn rdzenia kręgowego. Takie uszkodzenie może być spowodowane przez uraz rdzenia kręgowego i uszkodzenie ochronnej osłonki mielinowej, która otacza włókna nerwowe (tj. zaburzenia demielinizacyjne). Przykłady zaburzeń demielinizacyjnych obejmują niedobór witaminy B12, stwardnienie rozsiane i późne zakażenie kiłą, znane również jako tabes dorsalis (neurosyphilis). Inne, rzadsze przyczyny to zewnętrzny ucisk tylnego odcinka rdzenia kręgowego przez guzy lub mechaniczne zwyrodnienie kręgosłupa szyjnego, a także dziedziczne zaburzenia neurodegeneracyjne, takie jak ataksja Friedricha. Wreszcie, zespół rdzenia tylnego może wystąpić w wyniku zablokowania tętnicy kręgowej tylnej, która dostarcza krew do tylnych kolumn rdzenia kręgowego. Ponieważ istnieją dwie tętnice kręgowe tylne, uszkodzenie jednej z tętnic będzie miało wpływ tylko na jedną stronę ciała.

Jakie są oznaki i objawy zespołu rdzenia tylnego?

Osoby z zespołem rdzenia tylnego zazwyczaj prezentują ataksję czuciową lub upośledzoną koordynację ruchów dobrowolnych spowodowaną brakiem propriocepcji. Ataksja czuciowa może powodować zaburzenia równowagi, słabą koordynację, niepewny chód i częste upadki. Objawy te zazwyczaj nasilają się w ciemnym otoczeniu lub gdy osoba zamyka oczy, ponieważ organizm nie może już polegać na wzroku, aby utrzymać równowagę. Ponadto, niektóre osoby mogą doświadczać utraty czucia, w tym upośledzenia czucia wibracji i delikatnego dotyku, podczas gdy ich czucie bólu i temperatury jest zachowane.

W niektórych przypadkach, duże uszkodzenia rdzenia kręgowego mogą również wpływać na okoliczne drogi rdzeniowe, takie jak te odpowiedzialne za funkcje motoryczne i mimowolne funkcje ciała (np. ciśnienie krwi, trawienie, oddychanie). Zajęcie tych dróg może następnie prowadzić do różnych objawów klinicznych, w tym osłabienia mięśni i spastyczności, zmniejszenia odruchów ścięgnistych, nietrzymania moczu lub stolca lub niskiego ciśnienia krwi, w zależności od ciężkości zmiany.

Czy można chodzić z zespołem rdzenia tylnego?

Ponieważ funkcje motoryczne są przenoszone przez drogi korowo-rdzeniowe (tj. zstępujące drogi motoryczne) przedniego odcinka rdzenia kręgowego, większość osób z zespołem rdzenia tylnego jest w stanie chodzić. Jednakże, niektóre osoby mogą doświadczać zwiększonej utraty równowagi i niepewnego chodu z powodu zmniejszonej percepcji informacji sensorycznych (tj. propriocepcji), które pomagają utrzymać równowagę i postawę.

Jak diagnozuje się zespół rdzenia tylnego?

Zespół rdzenia tylnego może być zdiagnozowany za pomocą testów klinicznych oceniających funkcje neurologiczne. Problemy sensoryczne można ocenić prosząc osobę o zidentyfikowanie różnych doznań (np. temperatury, bólu, wibracji) podczas dotykania skóry określonymi narzędziami (np. tępą igłą, widelcem do strojenia, wacikami itp.).

Dodatkowo, test Romberga może być użyty do zademonstrowania ataksji sensorycznej. Ten test jest wykonywany przez poproszenie osoby o zamknięcie oczu i stanie prosto ze stopami razem, podczas gdy egzaminator szuka oznak utraty równowagi. Jeśli osoba nie jest w stanie stać prosto bez otwierania oczu lub kołysania się na boki, wynik jest uznawany za pozytywny dla ataksji czuciowej.

Gdy zespół rdzenia tylnego został zdiagnozowany, dalsze testy są często wymagane w celu zidentyfikowania przyczyny urazu kręgosłupa. Mogą one obejmować wykonanie badań krwi w celu sprawdzenia niedoborów witamin lub markerów zakażenia kiłą, a także wykonanie badań obrazowych w celu poszukiwania oznak demielinizacji, zewnętrznego ucisku rdzenia kręgowego lub zaburzeń zwyrodnieniowych.

Jak leczy się zespół rdzenia tylnego?

Leczenie zespołu rdzenia tylnego będzie zależało od przyczyny uszkodzenia rdzenia i ciężkości stanu. Na przykład, osoby z niedoborem witaminy B12 mogą być leczone suplementami witaminy B12, natomiast osoby z późnym zakażeniem kiłą mogą być leczone antybiotykami, takimi jak penicylina. W przypadkach zewnętrznego ucisku rdzenia kręgowego może być konieczna operacja, aby zapobiec dalszemu uszkodzeniu. Niezależnie od tego, większość osób z zespołem rdzenia tylnego może odnieść korzyści z terapii fizycznej i zajęciowej w celu poprawy równowagi i dobrowolnej koordynacji ruchowej.

Jakie są najważniejsze fakty, które należy wiedzieć o zespole rdzenia tylnego?

Zespół rdzenia tylnego jest rzadkim rodzajem niekompletnego uszkodzenia rdzenia kręgowego, który wpływa na grzbietowe lub tylne kolumny rdzenia kręgowego, które są odpowiedzialne za percepcję wibracji, delikatnego dotyku i pozycji ciała (tj. propriocepcję). Osoby z zespołem rdzenia tylnego mogą mieć problemy z utrzymaniem równowagi, niepewnym chodem i częstymi upadkami, które zazwyczaj nasilają się w ciemnym otoczeniu. Zespół ten może wystąpić między innymi u osób z niedoborem witaminy B12, późnym zakażeniem kiłą, stwardnieniem rozsianym i zaburzeniami neurodegeneracyjnymi. Uszkodzenie tylnych kolumn rdzenia kręgowego można wykazać za pomocą testów klinicznych oceniających funkcje czuciowe i równowagę. Leczenie zależy od konkretnej przyczyny uszkodzenia rdzenia kręgowego i ciężkości stanu, chociaż terapia fizyczna i zajęciowa może być zalecana w celu poprawy jakości życia u większości osób.

Dowiedz się więcej

.