Nazwany po greckim słowie oznaczającym niestabilność (astatos), astat jest naturalnie występującym półmetalem, który powstaje w wyniku rozpadu uranu i toru. W swojej najbardziej stabilnej postaci – astatyny-210 – ma okres połowicznego rozpadu wynoszący zaledwie 8,1 godziny, co oznacza, że nawet gdybyś się na nią natknął, połowa z niej zniknęłaby do końca dnia pracy. W zależności od tego, jak się rozpadnie, zamieni się w izotopy bizmutu-206 lub polonu-210.
Ta niestabilność, w połączeniu z jego rzeczywistą rzadkością, oznacza, że w każdej chwili w skorupie ziemskiej znajduje się mniej niż 30 gramów tego pierwiastka. Jeśli naukowcy potrzebują jej użyć, muszą ją wyprodukować od zera, to znaczy, że do tej pory wyprodukowano tylko 0,05 mikrograma (0,00000005 grama) astatyny. Nikt nigdy nie widział go w stanie elementarnym, ponieważ gdybyś miał go wystarczająco dużo, aby zobaczyć go gołym okiem, zostałby już odparowany przez ciepło własnej radioaktywności.To powiedziawszy, naukowcy zakładają, że przybrałby ciemny lub metaliczny wygląd, gdybyś mógł go zobaczyć.
Według facetów z From Quarks to Quasars, którzy zrobili niesamowitą infografikę powyżej, astatine jest najrzadszym naturalnie występującym elementem, który nie jest elementem transuranicznym. Te dziwne pierwiastki to wszystkie te w układzie okresowym, które mają liczbę atomową większą niż uran – 92 – i są bardzo niestabilne, rozpadając się na wiele innych pierwiastków.
Jak więc astatyn może być najrzadszym naturalnie występującym pierwiastkiem, skoro pierwiastki transuranowe są technicznie jeszcze rzadsze? „Ponieważ pierwiastki transuranowe mają okresy półtrwania znacznie krótsze niż wiek naszej planety,” mówi From Quarks to Quasars. „W rezultacie, jeśli którykolwiek z tych pierwiastków kiedykolwiek był obecny na Ziemi, dawno już zniknął, rozpadając się na inne rzeczy.”
Wiesz, że musisz odejść od komputera i złapać trochę słońca, kiedy wszystko, o czym możesz myśleć, to jak przejmująco to brzmi.
.