Podczas uwalniania noradrenaliny, wywołanego nadejściem impulsu nerwowego, neuroprzekaźnik ten oddziałuje ze specyficznymi receptorami (alfa1-, beta1-, beta2-adrenoreceptory) zlokalizowanymi w błonie komórki postsynaptycznej, wywołując odpowiedź narządu efektorowego. Jeszcze kilka lat temu sądzono, że rola noradrenergicznych zakończeń nerwowych w neurotransmisji dotyczy wyłącznie syntezy, magazynowania, uwalniania i inaktywacji noradrenaliny i nic nie wskazywało na to, że receptory mogą być obecne również w błonie presynaptycznej. W ostatniej dekadzie zgromadzono dowody na rzecz tezy, że oprócz klasycznych postsynaptycznych adrenoceptorów, które pośredniczą w odpowiedzi narządu efektorowego, istnieją również receptory zlokalizowane na noradrenergicznych zakończeniach nerwowych. Te presynaptyczne receptory biorą udział w modulacji zależnego od wapnia, wywołanego potencjałem czynnościowym, uwalniania noradrenaliny zarówno w obwodowym, jak i w ośrodkowym układzie nerwowym. Presynaptyczne hamujące alfa-adrenoceptory biorą udział w regulacji uwalniania noradrenaliny poprzez mechanizm ujemnego sprzężenia zwrotnego, w którym pośredniczy własny przekaźnik neuronu. Agoniści alfa-adrenoreceptorów hamują uwalnianie noradrenaliny podczas stymulacji nerwu, natomiast środki blokujące alfa-adrenoreceptory zwiększają uwalnianie neuroprzekaźnika wywołane stymulacją. Wyniki te uzyskano zarówno w warunkach in vitro, jak i in vivo. Istnieją różnice farmakologiczne pomiędzy postsynaptycznymi alfa-adrenoreceptorami, które pośredniczą w odpowiedzi narządu efektorowego, a presynaptycznymi hamującymi alfa-adrenoreceptorami, które modulują uwalnianie noradrenaliny podczas stymulacji nerwowej. Podział alfa-adrenoreceptorów na alfa1- i alfa2-typ opiera się na różnicach we względnym powinowactwie do szeregu agoinstów i antagonistów alfa-adrenoreceptorów. Termin alfa1-adrenoreceptor jest używany dla receptora, który jest preferencyjnie stymulowany przez fenylefrynę i blokowany przez prazosynę, podczas gdy alfa2-adrenoreceptor jest zarezerwowany dla tych, które są preferencyjnie stymulowane przez guanabenzę lub klonidynę i blokowane przez rauwolscine lub johimbine. Presynaptyczne hamujące alfa-adrenoreceptory w obwodowym i ośrodkowym układzie nerwowym mają właściwości farmakologiczne alfa2-adrenoreceptorów. Presynaptyczne autoreceptory hamujące wydają się być zaangażowane w modulację uwalniania dopaminy i epinefryny w ośrodkowym układzie nerwowym. Krótki mechanizm ujemnego sprzężenia zwrotnego, podobny do tego dla noradrenaliny, wydaje się regulować wywołane przez stymulację uwalnianie dopaminy i epinefryny w neuronach ośrodkowych. Oprócz presynaptycznych autoreceptorów, poprzez które przekaźnik może modulować swoje własne uwalnianie, na zakończeniach nerwów noradrenergicznych obecna jest prawdziwa mozaika receptorów…