Alai

Całościowa wymiana stawu biodrowego

Całościowa wymiana stawu biodrowego jest zabiegiem chirurgicznym, w którym uszkodzona chrząstka i kość są usuwane ze stawu biodrowego i zastępowane sztucznymi elementami. Staw biodrowy jest jednym z największych stawów przenoszących ciężar ciała, zlokalizowanym pomiędzy kością udową (udo) a miednicą (panewka). Jest to staw kulowo-panewkowy, w którym główka kości udowej jest kulą, a panewka miednicy tworzy panewkę. Powierzchnia stawowa pokryta jest gładką chrząstką stawową, która działa jak poduszka i umożliwia płynne ruchy stawu.

Kilka chorób i stanów może powodować uszkodzenie chrząstki stawowej. Całkowita wymiana stawu biodrowego jest rozwiązaniem pozwalającym na złagodzenie silnego bólu związanego z zapaleniem stawów, który ogranicza codzienną aktywność.

Przegląd chorób

Zapalenie stawów to stan zapalny stawów powodujący ból, obrzęk, sztywność i ograniczenie ruchów. Choroba zwyrodnieniowa stawów biodrowych jest częstą przyczyną przewlekłego bólu i niepełnosprawności. Trzy najczęstsze rodzaje zapalenia stawów, które dotyczą biodra to:

• Osteoarthritis: Charakteryzuje się postępującym zużywaniem się chrząstki stawowej. W miarę zużywania się chrząstki ochronnej końce kości ocierają się o siebie, co powoduje ból w biodrze. Reumatoidalne zapalenie stawów: Jest to choroba autoimmunologiczna, w której dochodzi do zapalenia tkanki wyściełającej staw (błony maziowej), co skutkuje wytwarzaniem nadmiernej ilości płynu stawowego (mazi stawowej). Prowadzi to do utraty chrząstki stawowej, powodując ból i sztywność.
• Urazowe zapalenie stawów: Jest to rodzaj zapalenia stawów wynikający z urazu lub złamania biodra. Takie urazy mogą uszkodzić chrząstkę stawową i spowodować ból i sztywność biodra w pewnym okresie.

Objawy

Najczęstszym objawem zapalenia stawu biodrowego jest ból i sztywność stawu, powodujące ograniczenie zakresu ruchu. Intensywna aktywność fizyczna może nasilić ból i sztywność, co może powodować utykanie podczas chodzenia.

Diagnoza

Diagnozę stawia się na podstawie wywiadu lekarskiego, badania fizykalnego i zdjęć rentgenowskich.

Postępowanie chirurgiczne

Zabieg chirurgiczny może być zalecany, jeżeli zachowawcze metody leczenia, takie jak leki przeciwzapalne i fizykoterapia, nie przynoszą złagodzenia objawów.

Zabieg chirurgiczny wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym. Podczas zabiegu wykonuje się cięcie chirurgiczne nad biodrem, aby odsłonić staw biodrowy, a kość udowa jest zwichnięta z panewki. Powierzchnia panewki jest oczyszczana, a uszkodzona lub zmieniona zwyrodnieniowo kość jest usuwana za pomocą rozwiertaka. Komponent panewki jest wprowadzany do panewki za pomocą śrub lub, w niektórych przypadkach, cementu kostnego. Wewnątrz elementu panewki umieszcza się wkładkę wykonaną z tworzywa sztucznego, ceramiki lub metalu. Kość udowa lub kość udowa jest następnie przygotowywana poprzez usunięcie kości stawowej za pomocą specjalnych instrumentów, aby dokładnie dopasować nowy metalowy komponent udowy. Komponent udowy jest następnie wprowadzany do kości udowej albo przez wciśnięcie, albo przy użyciu cementu kostnego. Następnie na trzpieniu kości udowej umieszcza się element głowy kości udowej wykonany z metalu lub ceramiki. Wszystkie nowe części są mocowane na miejscu za pomocą specjalnego cementu. Mięśnie i ścięgna wokół nowego stawu zostają naprawione, a nacięcie zostaje zamknięte.

Opieka pooperacyjna

Po poddaniu się zabiegowi całkowitej wymiany stawu biodrowego, musi Pan(i) zachować szczególną ostrożność, aby zapobiec zwichnięciu nowego stawu i zapewnić prawidłowe gojenie. Niektóre z typowych środków ostrożności, które należy podjąć obejmują:

• Unikanie wykonywania ruchów łączonych polegających na zginaniu biodra i obracaniu stopy do wewnątrz
• Utrzymywanie poduszki między nogami podczas snu przez 6 tygodni
• Nigdy nie należy krzyżować nóg i zginać bioder powyżej kąta prostego (90)
• Unikanie siadania na niskich krzesłach
• Unikanie schylania się w celu podniesienia przedmiotów, Zamiast tego można użyć chwytaka
• Używać podwyższonej deski klozetowej

Zagrożenia

Jak w przypadku każdego poważnego zabiegu chirurgicznego, istnieją pewne potencjalne zagrożenia i powikłania związane z operacją całkowitej wymiany stawu biodrowego. Możliwe powikłania po całkowitej wymianie stawu biodrowego obejmują:

• Zakażenie
• Zwichnięcie
• Złamanie kości udowej lub miednicy
• Uszkodzenie nerwów lub naczyń krwionośnych
• Powstawanie zakrzepów krwi w żyłach nogi
• Nierówność długości nogi
• Proteza biodra. proteza biodra może ulec zużyciu
• Bezskuteczność w uśmierzaniu bólu
• Tworzenie się blizn
• Odleżyny uciskowe

Totalna wymiana stawu biodrowego jest jedną z najskuteczniejszych procedur ortopedycznych wykonywanych u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawu biodrowego. Zabieg ten może złagodzić ból, przywrócić sprawność, usprawnić ruchy w pracy i zabawie oraz zapewnić lepszą jakość życia.

MAKOPlastyka Całkowita Wymiana Stawu Biodrowego

Zwyrodnieniowa Choroba Stawów (DJD), będąca częstą przyczyną bólu stawu biodrowego, jest przewlekłym schorzeniem obniżającym jakość życia dotkniętych nią osób. Istnieją różne rodzaje DJD, a najczęstsze z nich to choroba zwyrodnieniowa stawów (OA), pourazowe zapalenie stawów, reumatoidalne zapalenie stawów (RZS), martwica okołostawowa (AVN) i dysplazja stawu biodrowego.

MAKOPlastyka® Całkowita wymiana stawu biodrowego jest nową alternatywą chirurgiczną dla pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów (DJD). W tej procedurze interaktywne ramię robotyczne (RIO®) wspomaga chirurga w bardziej precyzyjnym ustawianiu i pozycjonowaniu implantów.

MAKOplastykę można rozważyć u pacjentów z bólem podczas obciążania chorego stawu, bólem lub sztywnością biodra podczas chodzenia lub wykonywania innych czynności, a także u pacjentów, u których nie uzyskano odpowiedzi na leczenie zachowawcze.

Zabieg MAKOPlastyki

Dokładne umieszczenie i wyrównanie implantu biodrowego jest kluczowe w chirurgii wymiany stawu biodrowego. Metoda MAKOplasty® Total Hip Replacement wykorzystuje tomografię komputerową biodra pacjenta w celu wygenerowania trójwymiarowego modelu miednicy i kości udowej. Pomaga to chirurgowi w planowaniu operacji.

Podczas operacji oprogramowanie RIO® dostarcza dynamicznych informacji w celu zwiększenia dokładności zabiegu. Takie informacje w czasie rzeczywistym pomagają chirurgowi w precyzyjnym umieszczeniu implantu, co może być trudne do osiągnięcia przy użyciu tradycyjnych technik chirurgicznych.

• Precyzyjne umieszczenie implantu biodrowego przy użyciu sterowanego przez chirurga systemu ramienia robotycznego ze spadkiem możliwego ryzyka zwichnięcia biodra
• Ujednolicenie długości nogi, zmniejszające wymóg podniesienia buta
• Większa trwałość implantu dzięki zmniejszeniu nieprawidłowego tarcia między implantem a kością
  Robotic Arm Interactive Orthopedic System (RIO®)

Cechy RIO®:

• Dokładne planowanie rozmiaru implantu, orientacji i wyrównania z wykorzystaniem modelowania 3-D pochodzącego z tomografii komputerowej
• Umożliwienie przedresekcyjnego przechwytywania kinematycznego śledzenia specyficznych dla pacjenta ruchów poprzez pełne zgięcie i wyprost
• Środowiskowe korekty w czasie rzeczywistym w celu uzyskania prawidłowej kinematyki biodra i równowagi tkanek miękkich
• Minimalnie inwazyjny i oszczędzający kość, with minimal tissue trauma for faster recovery

Direct Anterior Approach Total Hip Replacement

by Amir Jamali, MD

Last updated 4/29/2017

Total Hip Replacement

Total hip arthroplasty is one of the most successful medical procedures ever invented. Rocznie w Stanach Zjednoczonych wykonuje się około 300 000 takich zabiegów. Procedura ta może leczyć szeroką gamę zaburzeń, które ostatecznie prowadzą do poważnego zapalenia stawu biodrowego. Choroba zwyrodnieniowa stawów charakteryzuje się zniszczeniem chrząstki stawowej i bezpośrednim kontaktem powierzchni kostnych panewki stawu biodrowego i głowy kości udowej. Może to prowadzić do bólu, sztywności, niezdolności do chodzenia, trudności w siedzeniu i innych dolegliwości. Głównym celem całkowitej wymiany stawu biodrowego jest złagodzenie bólu. Jednak wielu pacjentów ma możliwość chodzenia dalej po zabiegu i często nie wymagają już pomocy przy chodzeniu po operacji.

Zabieg jest zwykle wykonywany w znieczuleniu ogólnym lub rdzeniowym. Procedura może być wykonywana z pacjentem leżącym na boku lub na plecach. Do biodra można podejść z przodu, z tyłu lub z boku. Po odsłonięciu biodra, szyjka kości udowej jest nacinana pod określonym kątem, a głowa kości udowej jest usuwana. Umożliwia to dobry wgląd w panewkę stawu biodrowego. W artretycznej panewce stawu biodrowego często dochodzi do utraty chrząstki i powstania wielu ostróg kostnych. Urządzenie znane jako rozwiertak jest używane do przygotowania panewki stawu biodrowego dla metalowej panewki poprzez jej obróbkę do półkulistego kształtu i odsłonięcie krwawiącej powierzchni kości, aby umożliwić wrastanie kości na komponent panewki stawu biodrowego (komponent panewkowy). Następnie komponent ten jest osadzany na miejscu. Po założeniu komponentu panewkowego, drugi komponent lub proteza jest umieszczana w trzonie kości udowej. Komponent udowy jest zwykle wykonany z tytanu lub stopu kobaltowo-chromowego. W zależności od konkretnej konstrukcji może być wszczepiony z użyciem cementu kostnego lub z bezpośrednim kontaktem z kością (press-fit).

TOTALNA ZMIANA STAWU biodrowego (PODEJŚCIE ZEWNĘTRZNE)

Następujący przypadek ilustruje etapy całkowitej wymiany stawu biodrowego u 29-letniej kobiety z ciężką martwicą awaskularną głowy kości udowej i wtórnym zapaleniem stawów.

1.Zdjęcie radiologiczne biodra tej pacjentki (po lewej) pokazuje zaawansowaną martwicę awaskularną głowy kości udowej. Jest to widoczne jako spłaszczenie i fragmentacja górnego aspektu głowy kości udowej. W momencie wykonywania zdjęcia radiologicznego zauważalne jest również spłaszczenie na krawędzi panewki stawu biodrowego (strzałka). Prawidłowy radiogram stawu biodrowego jest przedstawiony bezpośrednio poniżej radiogramu stawu biodrowego pacjentki.

2.Do ułożenia nogi w celu ułatwienia ekspozycji chirurgicznej używany jest specjalny stół na sali operacyjnej. Stół pozwala na zgięcie nogi w kierunku podłogi, aby umożliwić bezpośredni dostęp do górnej części kości udowej przez nacięcie z przodu.

3.Do stołu przymocowany jest specjalistyczny hak, który pomaga utrzymać kość udową w górze, podczas gdy tytanowy trzpień jest umieszczany w górnej części kości udowej. Na tym zdjęciu proteza lub metalowy trzpień (długa strzałka) został całkowicie osadzony w kości udowej z szyjką protezy wychodzącą w kierunku kamery (krótka strzałka).

4.Ceramiczny element głowy kości udowej został zamontowany na metalowym elemencie udowym. Ceramiczny element głowy ma kształt kulisty i w tym przypadku mierzy 36 mm. Głowa kości udowej pasuje do precyzyjnie dopasowanej wkładki ceramicznej, która blokuje się w komponencie panewki stawu biodrowego (komponent panewkowy). Połączenie głowy kości udowej i wkładki tworzy „powierzchnię nośną”, która w tym przypadku jest ceramiczna na ceramice.

5.W tym momencie głowa kości udowej została umieszczona w komponencie panewki stawu biodrowego. Biodro jest teraz „zredukowane” (włożone z powrotem na miejsce). Przeprowadzana jest ostateczna kontrola pozycji implantów biodrowych. Noga jest poruszana w skrajnych pozycjach, aby upewnić się, że implanty biodrowe nie rozejdą się z powodu zwichnięcia. Potencjalne przyczyny zwichnięcia biodra to nieprawidłowy kontakt między implantami, niedokładne ustawienie implantów lub nieodpowiednie napięcie tkanek miękkich (mięśni).

6.Na końcowym zdjęciu radiologicznym widać, że implanty znajdują się w odpowiednim położeniu.

FAQ Całkowita wymiana stawu biodrowego

Z czego wykonane są obecne protezy stawu biodrowego?

Większość współczesnych metalowych protez stawu biodrowego wykonana jest ze stopów tytanu lub stopów kobaltowo-chromowych. Najlepszym sposobem na zrozumienie implantów stosowanych w obecnych protezach jest podzielenie ich na dwie części. Pierwsza to elementy metalowe, które są bezpośrednio mocowane do kości. Mogą być one mocowane za pomocą cementu (głównie w kości udowej) lub bezcementowo, albo poprzez proces wrastania, w którym kość zrasta się z metalem. Druga część endoprotezy stawu biodrowego składa się z części, które faktycznie poruszają się względem siebie (łożyska). Łożyska te mogą być wykonane z metalu na plastiku polietylenowym (najczęściej spotykane) lub z innych łożysk, takich jak ceramiczne na ceramice lub metal na metalu.

Jak długo będę przebywać w szpitalu?

W większości przypadków pacjenci pozostają w szpitalu w naszej placówce przez minimum 2 dni, a zazwyczaj 3-4 dni.

Czy po operacji wrócę do domu, czy udam się do ośrodka opieki?

To zależy od tego, jak dużą pomoc uzyska Pan w domu. Celem terapii ruchowej zarówno w szpitalu, jak i w domu jest doprowadzenie do tego, abyś był niezależny. Jeżeli nie jest to możliwe do osiągnięcia podczas pobytu w szpitalu, najlepszym rozwiązaniem jest intensywna terapia w ośrodku opieki nad chorymi, która pozwoli na dalsze dążenie do niezależności.

Czy mogę w pełni obciążać nogę po wymianie stawu biodrowego?

W większości przypadków w przypadku protez zrostowych ograniczamy obciążanie nogi przez 4 do 6 tygodni. Wykazano, że prowadzi to do zmniejszenia ryzyka zapadnięcia się trzpienia w kości udowej

Co oznacza termin „powierzchnia nośna”?

Powierzchnia nośna odnosi się do powierzchni, które faktycznie stykają się ze sobą w całkowitej protezie stawu biodrowego. Idealną powierzchnią nośną dla stawu jest chrząstka. Wynika to z jej właściwości elektrycznych, zawartości wody i budowy. W rezultacie, tarcie chrząstki o chrząstkę jest mniejsze niż tarcie lodu o lód. W przypadku całkowitej wymiany stawu celem jest uzyskanie stawu o niskim współczynniku tarcia z wytworzeniem jak najmniejszej ilości odłamków, zapewniającego długotrwałą wytrzymałość przez całe życie pacjenta. Obecnie dostępne są różne warianty powierzchni nośnych w protezach stawów: metal na polietylenie, ceramika na ceramice oraz metal na metalu.

Kiedy stosuje się cement kostny?

Cement kostny ma długą historię zastosowania w całkowitej protezie stawu biodrowego. W ciągu ostatnich 15 lat jego zastosowanie zmniejszyło się z powodu ryzyka związanego z obluzowaniem zacementowanych protez stawu biodrowego. W dążeniu do poprawy wyników leczenia protez cementowych, opracowano szereg implantów bezcementowych. Implanty bezcementowe polegają na wrastaniu lub narastaniu kości na ich powierzchnię. Różne powierzchnie mogą być wykonane z chropowatej powierzchni, powierzchni z małymi kulkami lub z włóknistej metalowej siatki. Implanty bezcementowe od strony panewki mają bardzo dobre wyniki. Wiele wcześniejszych implantów bezcementowych od strony kości udowej nie funkcjonowało tak dobrze jak cementowane elementy udowe. Jednakże, wyciągnęliśmy ważne wnioski na temat czynników, które wiążą się z sukcesem bezcementowych elementów udowych. Obecnie w wielu opublikowanych doniesieniach wykazano, że niektóre konstrukcje bezcementowych elementów udowych i panewek mają 98 do 100% wskaźnik powodzenia po 10 latach. Są one równe lub lepsze od wielu konstrukcji cementowych w tych samych przedziałach czasowych. Obecnie stosujemy głównie konstrukcje bezcementowe, chyba że mamy obawy co do umocowania takich implantów. W takich przypadkach implanty cementowe zapewniają natychmiastowe mocowanie do kości i umożliwiają natychmiastowe noszenie ciężaru ciała przez pacjenta.

Czy biodra ulegają zużyciu?

Całkowite protezy stawu biodrowego mogą ulec zużyciu. Wiąże się to z większą aktywnością, polietylenami o słabych właściwościach mechanicznych oraz głowami udowymi o większej średnicy. Obecnie, dzięki zastosowaniu powierzchni łożysk, takich jak polietyleny o wysokim stopniu usieciowania, metal na metalu i ceramika na ceramice, można ostatecznie kontrolować stopień zużycia protez stawu biodrowego.

Czy mogę uprawiać jogging po wymianie stawu biodrowego?

Żadne z opublikowanych badań nie udokumentowało wyników klinicznych wymiany stawu biodrowego u pacjentów, którzy są biegaczami. Jednak powiązanie wyższego wskaźnika niepowodzeń z młodszymi, bardziej aktywnymi pacjentami sugeruje, że taka aktywność może prowadzić do wcześniejszej konieczności przeprowadzenia operacji rewizyjnej.

Czy po operacji muszę przestrzegać innych środków ostrożności?

W zależności od metody operacyjnej istnieją pewne środki ostrożności/pozycje, których należy unikać po wymianie stawu biodrowego. W przypadku większości podejść tylnych pacjent proszony jest o unikanie zginania biodra pod kątem większym niż 90 stopni, unikanie obracania kolana do wewnątrz (rotacja wewnętrzna) podczas wykonywania czynności takich jak podnoszenie przedmiotu z podłogi oraz unikanie głębokich, wyściełanych kanap. Podejście przednie lub boczne do biodra często wymaga zastosowania środków ostrożności dotyczących biodra przedniego (zakaz obracania stopy podczas stania lub leżenia płasko).

Czy po operacji moje nogi będą równej długości?

Pani chirurg dołoży starań, aby po operacji uzyskać równą długość nóg. Najważniejszym czynnikiem decydującym o sukcesie po całkowitej wymianie stawu biodrowego jest uzyskanie stabilnego biodra (biodra, które nie ulega zwichnięciu). Stabilność biodra zależy od umiejscowienia implantów, napięcia tkanek miękkich i anatomii kostnej. W niektórych przypadkach konieczne jest nieznaczne wydłużenie nogi w celu uzyskania odpowiedniego napięcia tkanek miękkich.

Co się stanie, jeśli moje biodro ulegnie zwichnięciu?

Do zwichnięcia biodra może dojść podczas czynności, podczas których nie przestrzega się środków ostrożności lub w wyniku rozluźnienia tkanek miękkich lub impingementu. Impingement to sytuacja, w której komponent lub struktury kostne stykają się ze sobą w taki sposób, że wypychają biodro z panewki.

Co to jest „całkowita wymiana stawu biodrowego z dostępu przedniego”?

Przednie podejście do całkowitej wymiany stawu biodrowego to podejście chirurgiczne do biodra, które jest stosowane od ponad 30 lat do całkowitej wymiany stawu biodrowego w Europie, a ostatnio także w Stanach Zjednoczonych. Główną zaletą tej operacji jest to, że zapewnia ona prawdziwie „minimalnie inwazyjny” sposób wykonania wymiany stawu biodrowego. Wykorzystywany jest przedział mięśniowy pomiędzy mięśniem tensor fasciae latae a mięśniem sartorius. W trakcie operacji nie jest przecinany żaden mięsień, co zapewnia bardzo stabilne biodro przy minimalnym uszkodzeniu tkanek miękkich biodra. Po operacji nie ma żadnych środków ostrożności dotyczących zginania lub pozycji. Do przeprowadzenia operacji używamy specjalnego stołu zwanego „stołem złamań”. Umożliwia on nam ułożenie nogi podczas operacji i pomaga odsłonić zarówno panewkę, jak i kość udową.

Co się stanie, jeśli podczas wymiany stawu biodrowego będę miał wypadek samochodowy? Czy może dojść do złamania kości wokół wymiany?

Tak, wszelkiego rodzaju urazy po wymianie stawu biodrowego mogą prowadzić do bardzo poważnych złamań, które są jeszcze trudniejsze do leczenia niż złamania bez wymiany stawu biodrowego. Leczenie takich urazów często wymaga albo zastosowania płytek i prętów albo całkowitej rewizji protezy stawu biodrowego z wszczepieniem nowego, długiego komponentu udowego w celu rozparcia złamania.

Co to jest całkowita wymiana stawu biodrowego metodą resurfacingu?

Całkowita wymiana stawu biodrowego metodą resurfacingu jest rodzajem wymiany stawu biodrowego, w której komponent udowy jest umieszczany na szyjce kości udowej, a nie na trzonie. Element kielichowy w panewce stawu biodrowego jest zazwyczaj jednoczęściowym elementem wykonanym w całości z metalu.

Czy istnieją procedury wymiany chrząstki stawu biodrowego?

W tym momencie doświadczenie w leczeniu ubytków chrząstki stawu biodrowego jest ograniczone do kilku rozproszonych doniesień. Obejmują one zastosowanie mikrozłamań, mozaikoplastyki i alloprzeszczepu osteochondralnego. Wyzwaniem w przypadku biodra jest trudny dostęp do stawu, specyficzna geometria kuli i panewki oraz ograniczone ukrwienie głowy kości udowej.

Proszę pobrać naszą broszurę dotyczącą całkowitej wymiany stawu biodrowego metodą bezpośredniego dostępu przedniego w celu uzyskania dalszych informacji.

1. Barton C, Kim PR. Complications of the direct anterior approach for total hip arthroplasty. Orthop Clin North Am. Jul 2009;40(3):371-375.
2. Bender B, Nogler M, Hozack WJ. Direct anterior approach for total hip arthroplasty. Orthop Clin North Am. Jul 2009;40(3):321-328.
3. Bhandari M, Matta JM, Dodgin D, et al. Outcomes following the single-incision anterior approach to total hip arthroplasty: a multicenter observational study. Orthop Clin North Am. Jul 2009;40(3):329-342.
4. Nakata K, Nishikawa M, Yamamoto K, Hirota S, Yoshikawa H. A clinical comparative study of the direct anterior with mini-posterior approach: two consecutive series. J Arthroplasty. Aug 2009;24(5):698-704.
5. Rachbauer F, Kain MS, Leunig M. The history of the anterior approach to the hip. Orthop Clin North Am. Jul 2009;40(3):311-320.
6. Restrepo C, Parvizi J, Pour AE, Hozack WJ. Prospective randomized study of two surgical approaches for total hip arthroplasty. J Arthroplasty. Aug 2010;25(5):671-679 e671.
7. 7Auffarth A, Resch H, Lederer S, et al. Does the choice of approach for hip hemiarthroplasty in geriatric patients significantly influence early postoperative outcomes? A randomized-controlled trial comparing the modified Smith-Petersen and Hardinge approaches. J Trauma. May 2011;70(5):1257-1262.
8. Baba T, Shitoto K, Kaneko K. Bipolar hemiarthroplasty for femoral neck fracture using the direct anterior approach. World J Orthop. Apr 18 2013;4(2):85-89.
9. Barrett WP, Turner SE, Leopold JP. Prospective randomized study of direct anterior vs postero-lateral approach for total hip arthroplasty. J Arthroplasty. Oct 2013;28(9):1634-1638.
10. Martin CT, Pugely AJ, Gao Y, Clark CR. A comparison of hospital length of stay and short-term morbidity between the anterior and the posterior approaches to total hip arthroplasty. J Arthroplasty. May 2013;28(5):849-854.
11. Poehling-Monaghan KL, Kamath AF, Taunton MJ, Pagnano MW. Direct Anterior versus Miniposterior THA with the Same Advanced Perioperative Protocols: Zaskakujące wczesne wyniki kliniczne. Clin Orthop Relat Res. Aug 1 2014.
12. Post ZD, Orozco F, Diaz-Ledezma C, Hozack WJ, Ong A. Direct Anterior Approach for Total Hip Arthroplasty: Indications, Technique, and Results. J Am Acad Orthop Surg. Sep 2014;22(9):595-603.
13. Rathod PA, Orishimo KF, Kremenic IJ, Deshmukh AJ, Rodriguez JA. Similar improvement in gait parameters following direct anterior & posterior approach total hip arthroplasty. J Arthroplasty. Jun 2014;29(6):1261-1264.
14. Taunton MJ, Mason JB, Odum SM, Springer BD. Direct anterior total hip arthroplasty yields more rapid voluntary cessation of all walking AIDS: a prospective, randomized clinical trial. J Arthroplasty. Sep 2014;29(9 Suppl):169-172.
15. Unger AC, Dirksen B, Renken FG, Wilde E, Willkomm M, Schulz AP. Treatment of femoral neck fracture with a minimal invasive surgical approach for hemiarthroplasty – clinical and radiological results in 180 geriatric patients. Open Orthop J. 2014;8:225-231.
16. Zawadsky MW, Paulus MC, Murray PJ, Johansen MA. Early outcome comparison between the direct anterior approach and the mini-incision posterior approach for primary total hip arthroplasty: 150 consecutive cases. J Arthroplasty. Jun 2014;29(6):1256-1260.

.