Historia
Pacjent jest 26-letnim zdrowym, niepalącym, niepracującym mężczyzną. Jest rok po przedniej dyscektomii i fuzji szyjnej C5-C6 (ACDF) i w tym czasie radził sobie dobrze. Obecnie zgłasza się z nowym, ostrym początkiem bólu lewego barku i osłabieniem mięśnia deltoidalnego. Jego ból szyi i barku jest znaczny.
Badanie
Ból poniżej łokcia nie występuje. Osłabienie mięśnia dwugłowego ramienia wynosi 4+/5. Nie ma objawów mielopatii.
Poprzednie leczenie
Jeden rok temu był leczony z powodu radikulopatii prawej C6 (C5-C6 herniated nucleus pulposus) z przednią dyscektomią szyjną i fuzją (ACDF).
Obrazy
Boczne i tylne przednie zdjęcia rentgenowskie kręgosłupa szyjnego wykazują odpowiednie ustawienie (ryc. 1A, 1B).
Ryc. 1A. Obraz dzięki uprzejmości Todd J. Albert, MD, and SpineUniverse.com.
Rysunek 1B. Image courtesy of Todd J. Albert, MD, and SpineUniverse.com.
Figures 2A-2B. Strzałkowy i osiowy MRIs pokazują lewą przepuklinę dysku C4-C5 przylegającą do fuzji. Image courtesy of Todd J. Albert, MD, and SpineUniverse.com.
Diagnosis
C4-C5 herniation with C5 radiculopathy adjacent to prior fusion
Zaproponuj leczenie
Powiedz, jak leczyłbyś tego pacjenta, wypełniając poniższą krótką ankietę. Twoja odpowiedź zostanie dodana do wyników naszej ankiety poniżej.
Wybrane leczenie
Pacjent przeszedł usunięcie płytki przez kontralateralną ekspozycję (struny głosowe były prawidłowe obustronnie), eksplorację fuzji i wymianę dysku łącznotkankowego po discektomii.
Rysunek 3A, 3B. Pooperacyjne zdjęcia rentgenowskie boczne i tylne przednie. Image courtesy of Todd J. Albert, MD, and SpineUniverse.com.
Outcome
Treatment provided complete relief of radiculopathy and all neck pain complaints at 6-month follow-up.
Ten 26-letni mężczyzna przeszedł C5-C6 ACDF około rok temu z dobrym wynikiem, ale od tego czasu rozwinął nowe objawy. Jego skargi, badanie neurologiczne i MRI wyraźnie wskazują na przepuklinę dysku C4-C5 jako winowajcę.
Przed pojawieniem się całkowitej artroplastyki dysku większość chirurgów zdecydowałaby się na przednią dekompresję i zespolenie u tego pacjenta. Jest to nadal „wypróbowana i prawdziwa” metoda leczenia objawowego przepukliny krążka międzykręgowego w odcinku szyjnym. Aby uniknąć zespolenia kolejnego poziomu, można również rozważyć wykonanie tylnej dyscektomii szyjnej, ale w przypadku tego pacjenta nie jest to najlepsze rozwiązanie, ponieważ u niego zespolono już sąsiedni poziom.
Dzięki trzem protezom dysku szyjnego, które są obecnie zatwierdzone przez FDA, a kolejne mają się pojawić w przyszłości, chirurdzy zajmujący się leczeniem kręgosłupa mają kolejną możliwość. Technologia ta musi być jednak stosowana rozważnie, zwłaszcza że dysponujemy ograniczonymi danymi z długoterminowej obserwacji. U starszych pacjentów z osteoporotycznym kośćcem lub znaczną artropatią twarzoczaszki, fuzja może być nadal lepszym wyborem. Ponieważ jednak szacuje się, że u około 25% pacjentów po ACDF w ciągu 10 lat rozwinie się objawowa choroba sąsiednich segmentów, u młodszych pacjentów należy rozważyć całkowitą artroplastykę dysku.
Innym czynnikiem, który należy rozważyć, jest rodzaj protezy, która ma być zastosowana. U tego pacjenta wykonano już fuzję i segment nadkłykciowy będzie poddawany większym obciążeniom, zwłaszcza przy zwiększonej translacji. Dlatego ważne jest, aby wybrać implant zaprojektowany tak, aby zminimalizować możliwość migracji bezpośrednio po operacji. Nawet bez wcześniejszej fuzji, migracja dysku protetycznego okazała się być problemem w przypadku niektórych protez dysków szyjnych, które są obecnie oceniane.
Wierzę, że dr Albert zapewnił temu pacjentowi najlepsze dostępne leczenie chirurgiczne z odpowiednią protezą dysku. Jedyna drobna różnica w jego podejściu polega na tym, że ja wykorzystałbym tę samą bliznę pooperacyjną, co przy pierwotnej operacji, zamiast wykonywać nowe nacięcie.