Wielu chrześcijan zna termin „Cnotliwa kobieta”. Pismo w Księdze Przysłów 31 prawie zawsze natychmiast przychodzi na myśl. Ale to, co może nie być tak oczywiste, to znaczenie słowa „cnotliwa” i powód, dla którego cnota powinna być uważana za cenną cechę, którą należy posiadać.
Prawdziwa cnota reprezentuje moralną doskonałość, która jest oceniana wyłącznie na podstawie Słowa Bożego. Ktoś może być uważany za dobrego człowieka według światowych standardów, ponieważ robi dobre rzeczy. Ale ta osoba może nie mierzyć się ze standardami Słowa. Dotyczy to wielu osób.
Czynienie dobrych rzeczy nie daje wejścia do królestwa Bożego. Nie jest to również to samo, co wybieranie dobra nad złem. Czynienie dobrego uczynku jest jedynie działaniem pod wpływem dobroczynnego impulsu, gdy nie jest wymagana prawdziwa decyzja serca. Niestety, wielu z tych, którzy żyją jedynie czyniąc dobre uczynki, ma standardy, które opierają się wyłącznie na tym, co wydaje im się właściwe do zrobienia.
Wierzy są powołani do życia według innego standardu, wyższego sposobu życia. Są powołani do tego, aby każdą trudną decyzję przefiltrować przez Słowo Boże i wybrać to, co właściwe, w oparciu o te standardy. Te standardy pozwalają wierzącym stanąć w obliczu sprzeciwu i odróżnić się od świata.
Apostoł Piotr mówił o cnocie w 2 Liście Piotra 1,5-11. Mówił o niej jako o jednym z kamieni w fundamencie wiary wierzącego. Sama wiara w Boga lub w Jego Syna, Jezusa Chrystusa, nie stanowi zwycięskiego życia chrześcijańskiego. Nawet demony wierzą, ale nie są zbawieni. Zgodnie z instrukcjami Piotra, wierzący mieli dodawać cnoty do swojej wiary. Innymi słowy, powinni starać się przejawiać cechy Jezusa Chrystusa z powodu wiary w Niego.
Praktykując te cnoty, wierzący zwiększają swoją wiedzę o rzeczach Bożych. Wzrost wiedzy przynosi zdolność do utrzymania osobistych i moralnych granic. Ten rodzaj samokontroli wytwarza zdolność do wytrzymania niekorzystnych okoliczności, z których wyłania się bogobojny styl życia. Pobożność rodzi życzliwość wobec innych braci i sióstr w wierze, która przeradza się w prawdziwą, szczerą miłość. A wszystko to opiera się na cnocie.
Cnota to coś więcej niż tylko czynienie tego, co właściwe, kiedy jest to wygodne. Oznacza ona męstwo w podejmowaniu właściwych decyzji w każdej dziedzinie życia, bez względu na opór zewnętrznych wpływów. Dla chrześcijanki decyzje te opierają się na znajomości Słowa i pragnieniu prowadzenia życia przyjemnego Bogu.