Pyelonephritis, zakażenie i zapalenie tkanki nerki i miedniczki nerkowej (jama utworzona przez rozszerzenie górnego końca moczowodu, przewodu odprowadzającego mocz do pęcherza moczowego). Zakażenie ma zwykle podłoże bakteryjne. Najczęstszy typ zaburzeń nerek, odmiedniczkowe zapalenie nerek może być przewlekłe lub ostre.
Ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek zazwyczaj dotyka jeden określony region nerki, pozostawiając resztę struktury nerki nietkniętą. W wielu przypadkach odmiedniczkowe zapalenie nerek rozwija się bez wyraźnej przyczyny poprzedzającej. Każda przeszkoda w przepływie krwi lub moczu może jednak sprawić, że nerki staną się bardziej podatne na zakażenie, a zabrudzenie otworu cewki moczowej kałem zwiększa częstość występowania choroby u niemowląt (cewka moczowa jest kanałem odprowadzającym mocz z pęcherza na zewnątrz). Kobiety mogą doznać urazu dróg moczowych podczas stosunku lub ciąży, a cewnikowanie (mechaniczne odprowadzanie moczu) może spowodować zakażenie.
W ostrym odmiedniczkowym zapaleniu nerek może dojść do zapalenia wyściółki struktur nerkowych, do których odprowadzany jest mocz, miedniczki nerkowej i kielichów. W tkance nerkowej mogą tworzyć się ropnie, a niektóre z kanalików nefronu (struktury wytwarzające mocz) mogą ulec zniszczeniu. Leczenie medyczne łagodzi infekcję w okresie od jednego do trzech tygodni. W trakcie gojenia, w miejscu zakażenia tworzy się tkanka bliznowata, ale zazwyczaj jest wystarczająco dużo zdrowej tkanki, aby utrzymać względnie normalne funkcje nerek. Objawy ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek zwykle obejmują gorączkę, dreszcze, ból w dolnej części pleców i boków, zapalenie pęcherza moczowego, tkliwość w okolicy nerek, białe krwinki w moczu i wysoką liczbę bakterii w moczu. Leczenie zwykle wymaga zahamowania wzrostu bakterii za pomocą antybiotyków.
Przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek wynika z zakażeń bakteryjnych w nerkach przez okres lat. Każdy epizod infekcji może przejść niezauważony, ale może niszczyć coraz więcej obszarów tkanki, aż ilość funkcjonalnej tkanki nerek jest znacznie mniejsza niż tkanka bliznowata, która powstała. Jeśli dotyczy to tylko jednej nerki lub jeśli dotknięte obszary są ograniczone, operacja może przywrócić pewne funkcjonowanie. Aktywne infekcje leczy się lekami przeciwbakteryjnymi. Często dochodzi do rozległego i trwałego zniszczenia tkanki nerkowej do czasu wykrycia choroby. Śmierć może nastąpić w wyniku zatrucia moczem (uremia), ciężkich aktualnych infekcji lub zaburzeń pracy serca i naczyń krwionośnych wywołanych stanem nerek. Zastosowanie maszyn do produkcji sztucznych nerek lub przeszczepu nerki może czasami przedłużyć życie.
.