Red-billed Oxpecker (Buphagus erythrorhynchus) jest ptakiem wróblowatym w szpaku i rodzinie myna, Sturnidae; niektórzy ornitolodzy uważają, że dzięcioły są w rodzinie przez siebie, Buphagidae. Występuje na sawannach Afryki Subsaharyjskiej, od Republiki Środkowoafrykańskiej na wschód do Sudanu Południowego i na południe do północnej i wschodniej Afryki Południowej. Jego zakres pokrywa się, że z mniej rozpowszechnione żółto-dzwonny oxpecker.
Red-billed oxpecker gniazda w dziuplach drzew wyłożone włosami skubane z bydła. Składa 2-5 jaj, przy czym trzy są przeciętne. Poza sezonem lęgowym tworzy duże, gdaczące stada.
Preferowane siedlisko to otwarty kraj, a dzięcioł czerwonodzioby zjada owady. Zarówno nazwa angielska jak i naukowa wynikają z przyzwyczajenia tego gatunku do grzędowania na dużych dzikich ssakach, takich jak nosorożce, gnu, zebry, impale, żyrafy, większe kudły, hipopotamy i jedzenia kleszczy.
Dorosły weźmie prawie 100 zakrwawionych samic kleszczy Rhipicephalus (Boophilus) decoloratus lub ponad 12 000 larw w ciągu dnia. Jednak ich preferowanym pożywieniem jest krew, i chociaż mogą brać kleszcze oblepione krwią, żywią się nią również bezpośrednio, dziobiąc rany ssaka, aby utrzymać je otwarte.
.