Pomagane przez człowieka przemieszczanie się gatunków poza ich rodzimy zasięg ułatwia nowe interakcje między najeźdźcami a gatunkami rodzimymi, które mogą decydować o tym, czy wprowadzony gatunek staje się inwazyjny i o charakterze wszelkich konsekwencji dla rodzimych społeczności. Unikanie kosztownych interakcji poprzez rozpoznawanie i unikanie może być zagrożone przez naiwność gatunków rodzimych wobec nowych najeźdźców i vice versa. Przetestowaliśmy tę hipotezę na przykładzie jaszczurki murowej Podarcis muralis i rodzimych gatunków jaszczurek, z którymi może ona wchodzić w interakcje w Wielkiej Brytanii (jaszczurka żyworodna, Zootoca vivipara, jaszczurka zwinka, Lacerta agilis) i na wyspie Vancouver (jaszczurka aligatorska, Elgaria coerulea), badając reakcje gatunków (ruchy językiem, zachowania unikania) na heterospektyczne wskazówki zapachowe w kontrolowanych eksperymentach. Reakcja P. muralis na ruchy językiem zależała od zapachu różnych gatunków, przy czym znacznie więcej ruchów językiem było skierowanych na zapach E. coerulea niż innych gatunków i kontroli. Rozpoznanie to nie powodowało żadnych innych reakcji behawioralnych u P. muralis (tj. przyciągania, agresji, unikania). Lacerta agilis wykazywała silną reakcję rozpoznawczą na zapach P. muralis, z większą liczbą uderzeń językiem w pobliżu bodźców badanych niż w kontroli oraz z agresywnym zachowaniem skierowanym w stronę źródła zapachu. I odwrotnie, Z. vivipara spędził mniej czasu w pobliżu bodźców zapachowych P. muralis niż w grupie kontrolnej, ale jego częstotliwość uderzeń językiem była wyższa w kierunku tego zapachu w tym skróconym czasie, co jest zgodne z reakcją unikania. Nie było dowodów na to, że E. coerulea rozpoznaje zapach P. muralis pod względem uderzeń językiem lub czasu spędzonego w pobliżu bodźców, chociaż ten rodzimy gatunek wykazał preferencję dla schronień pachnących P. muralis. Nasze wyniki sugerują zmienną reakcję gatunków rodzimych na zapach P. muralis, od reakcji unikania przez Z. vivipara, która odzwierciedla wzorce wykluczenia obserwowane w terenie, do bezpośredniej agresji obserwowanej u L. agilis i niejednoznacznej reakcji E. coerulea, która może odzwierciedlać zmniejszoną reakcję na bodziec o niskim koszcie. Wyniki te mają istotne implikacje dla sukcesu inwazyjnego i potencjalnego wpływu wprowadzonych populacji P. muralis na rodzime jaszczurki.
.