Alai

Robin McLaurin Williams (21 lipca 1951 – 11 sierpnia 2014) wystąpił gościnnie jako Mork w dwóch odcinkach Happy Days i przyjął tę rolę w filmie Mork & Mindy, który trwał przez 4 sezony w latach 1978-1982.

Kariera

Williams ustanowił karierę zarówno w komedii stand-up, jak i aktorstwie fabularnym. Był znany ze swoich umiejętności improwizacyjnych.

Po swojej pierwszej głównej roli filmowej w Popeye z Shelley Duvall (1980), Williams wystąpił lub współuczestniczył w szeroko uznanych filmach, w tym The World According to Garp z Johnem Lithgow (1982), Good Morning, Wietnam (1987), Stowarzyszenie umarłych poetów (1989), Przebudzenie z Robertem De Niro (1990), The Fisher King (1991), Aladyn (1992), Polowanie na dobrą wolę (1997) i Zdjęcie w godzinę (2002), jak również sukcesy finansowe, takie jak Hook (1991), Pani. Doubtfire (1993), Jumanji (1995), The Birdcage (1996), Noc w muzeum (2006) i World’s Greatest Dad (2009).

Williams zdobył 1997 Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego za występ jako dr Sean Maguire w Good Will Hunting. Otrzymał również dwie nagrody Emmy, siedem Złotych Globów, dwie nagrody Screen Actors Guild (SAG) Awards i pięć nagród Grammy w całej swojej karierze.

Śmierć

W dniu 11 sierpnia 2014 roku Williams popełnił samobójstwo w swoim domu w Paradise Cay w Kalifornii. Jego ciało zostało skremowane w Montes Chapel of the Hills w San Anselmo, a jego prochy zostały rozrzucone nad zatoką San Francisco dzień po jego death.

Ostateczny raport z autopsji, wydany w listopadzie 2014 roku, stwierdził, że „zmarł z powodu 'asfiksji z powodu powieszenia'” (jak podejrzewa biuro szeryfa hrabstwa Marin 12 sierpnia). Williams został również znaleziony z powierzchownymi ranami na dłoniach i ramionach, najprawdopodobniej spowodowanymi przez leżący w pobliżu scyzoryk. Ani alkohol, ani nielegalne narkotyki nie były zaangażowane, a leki na receptę obecne w jego organizmie były na poziomie „terapeutycznym”. W raporcie odnotowano również, że Williams cierpiał na „niedawny wzrost paranoi”. Badanie tkanki mózgowej zasugerowało, że Williams cierpiał na „rozproszoną demencję z ciałami Lewy’ego”. Opisując chorobę jako „terrorystę wewnątrz mózgu mojego męża”, jego żona Susan Schneider powiedziała, „jakkolwiek na to nie spojrzeć – obecność ciał Lewy’ego odebrała mu życie”, odnosząc się do jego poprzedniej diagnozy Parkinsona.

The Lewy Body Dementia Association (LBDA) wyjaśnił rozróżnienie między terminem użytym w raporcie z autopsji, rozproszone otępienie z ciałami Lewy’ego – który jest bardziej powszechnie nazywany rozproszoną chorobą ciał Lewy’ego i odnosi się do podstawowego procesu chorobowego – i termin parasolowy, otępienie z ciałami Lewy’ego – który obejmuje zarówno otępienie z chorobą Parkinsona (PD) i otępienie z ciałami Lewy’ego (DLB). Według rzecznika LBDA Dennisa Dicksona, „Raport potwierdza, że doświadczył on depresji, niepokoju i paranoi, które mogą wystąpić zarówno w chorobie Parkinsona, jak i demencji z ciałami Lewy’ego … We wczesnej PD, ciała Lewy’ego są ogólnie ograniczone w dystrybucji, ale w DLB, ciała Lewy’ego są szeroko rozprzestrzenione w całym mózgu, jak to było w przypadku Robina Williamsa.”

Tributes

Śmierć Williamsa natychmiast stała się globalną wiadomością. Świat rozrywki, przyjaciele i fani zareagowali na jego śmierć za pośrednictwem mediów społecznościowych i innych. Jego żona, Susan Schneider, powiedziała: „Straciłam mojego męża i najlepszego przyjaciela, podczas gdy świat stracił jednego z najbardziej ukochanych artystów i pięknych istot ludzkich. Jestem całkowicie załamana sercem”. Jego córka Zelda Williams zareagowała na jego śmierć stwierdzając, że „świat jest na zawsze trochę ciemniejszy, mniej kolorowy i mniej pełen śmiechu pod jego nieobecność”.

Prezydent Barack Obama wydał długie oświadczenie po śmierci Williamsa:

„Robin Williams był lotnikiem, lekarzem, dżinem, nianią, prezydentem, profesorem, bangarangowym Piotrusiem Panem i wszystkim pomiędzy. Ale był jedyny w swoim rodzaju. Pojawił się w naszym życiu jako kosmita – ale w końcu dotknął każdego elementu ludzkiego ducha. Sprawiał, że się śmialiśmy. Sprawiał, że płakaliśmy. Swój niezmierzony talent ofiarował bezinteresownie i hojnie tym, którzy najbardziej go potrzebowali – od naszych żołnierzy stacjonujących za granicą po zepchniętych na margines naszych własnych ulic. Rodzina Obama oferuje nasze kondolencje dla rodziny Robina, jego przyjaciół i wszystkich, którzy znaleźli swój głos i ich werset dzięki Robin Williams „.

Talk show gospodarze, w tym David Letterman, Conan O’Brien, Seth Meyers, Jimmy Kimmel i Jimmy Fallon zapłacił hołd Williams na swoich programach. Louis C.K. napisał na Twitterze: „Żegnaj kolego. Dzięki za wszystko”. Jest to godne uwagi ze względu na odcinek Louie „Barney/Never”. W tym odcinku występuje Williams, który gra samego siebie. Historia obraca się wokół Louie i Robin, którzy idą na pogrzeb człowieka, którego nikt nie lubił, a na końcu odcinka zgadzają się iść na pogrzeb tego, kto umrze pierwszy.

Podczas 66. Primetime Emmy Awards 25 sierpnia 2014 roku, bliski przyjaciel i kolega komika Billy Crystal przedstawił hołd Williamsowi, odnosząc się do niego jako „najjaśniejszej gwiazdy w naszej komediowej galaktyce”. W dniu 9 września 2014 roku, PBS wyemitował godzinny specjalny poświęcony jego karierze, a w dniu 27 września 2014 roku, dziesiątki czołowych gwiazd i celebrytów odbyło hołd w San Francisco, aby uczcić jego życie i karierę.

Na cześć jego pracy teatralnej, światła Broadwayu zostały zaciemnione na wieczór 14 sierpnia 2014 roku. Tej nocy, obsada musicalu Aladdin uhonorował Williams przez posiadanie publiczności dołączyć do nich w sing-along z „Friend Like Me”, nominowany do Oscara piosenka pierwotnie śpiewane przez Williams w filmie Aladdin 1992. Fani Williamsa stworzyli prowizoryczne pomniki przy jego gwieździe na Hollywood Walk of Fame oraz w miejscach z jego kariery telewizyjnej i filmowej, takich jak ławka w Boston’s Public Garden przedstawiona w Good Will Hunting; Pacific Heights, San Francisco, dom użyty w Pani Doubtfire; znak dla Parrish Shoes w Keene, New Hampshire, gdzie części Jumanji zostały sfilmowane; i Boulder, Colorado, dom użyty do Mork & Mindy. Praca nad biografią książkową została rozpoczęta przez pisarza New York Timesa Davida Itzkoffa w 2014 roku i została opublikowana w 2018 roku, zatytułowana po prostu Robin.

Tunel na autostradzie 101 na północ od mostu Golden Gate został oficjalnie nazwany „Tunelem Robina Williamsa” 29 lutego 2016 roku.

Kilku fanów złożyło hołd Williamsowi na mediach społecznościowych z fotograficznymi i wideo rekonstrukcjami „O Captain! My Captain!” scena z Dead Poets Society.

Brytyjski zespół heavy metalowy Iron Maiden poświęcił utwór zatytułowany „Tears of a Clown” Williamsowi na ich 2015 albumie The Book of Souls. Piosenka przygląda się jego depresji i samobójstwu, a także temu, jak próbował ukryć swój stan przed opinią publiczną. Wkrótce po jego śmierci, Disney Channel, Disney XD i Disney Junior wszystkie wyemitowały oryginalny Aladdin commercial-free w ciągu tygodnia, z dedykowanym rysunkiem dżina na końcu każdej emisji przed credits.

W 2018 roku HBO wyprodukowało film dokumentalny o jego życiu i karierze. Wyreżyserowany przez Marinę Zenovich, film Robin Williams: Come Inside My Mind był również wyświetlany na Festiwalu Filmowym Sundance. W tym samym roku na Market Street, w San Francisco, powstał mural Robina Williamsa.