Alai

Stany Zjednoczone wydają dwa razy więcej na opiekę zdrowotną niż reszta rozwiniętych narodów świata. W rzeczywistości, 18% naszego produktu krajowego brutto (PKB) każdego roku idzie na wsparcie krajowych systemów opieki zdrowotnej. Odsetek gospodarki amerykańskiej przeznaczany na opiekę zdrowotną dla osób w wieku 65 lat i starszych przekracza 5% – oczekuje się, że do 2030 r. podwoi się, a do 2050 r. potroi.

W miarę starzenia się seniorów, mogą oni mieć trudności z pokryciem rosnących kosztów opieki zdrowotnej – tak jak kurczą się ich dochody. Według ostatnich badań Employee Benefit Research Institute (ERBI), amerykańska para przechodząca na emeryturę w 2017 roku w wieku 65 lat, potrzebowała 280 000 USD oszczędności na pokrycie przyszłych kosztów medycznych. Te $280,000 obejmuje składki na pokrycie lekarstw z Części B i pokrycie leków z Części D. Nie obejmuje opieki długoterminowej lub assisted living.

Seniorzy, którzy nie mają wystarczająco dużo w oszczędnościach są zmuszeni do radzenia sobie z długiem medycznym.

Przytłaczająca większość opieki zdrowotnej seniorów, jednak nie jest opłacana przez seniorów, ale przez prywatnych ubezpieczycieli i programy rządowe, takie jak Medicare, Medicaid i Veterans Administration. Te prywatne i publiczne programy płacą za większość lekarzy, szpitali, domów opieki, leków na receptę i opieki na koniec życia wykorzystywanych przez około 40,3 milionów amerykańskich seniorów, którzy stanowią 13,4% populacji.

Medicare

Medicare jest federalnym programem ubezpieczeń zdrowotnych dla seniorów starszych niż 65 lat, którzy pracowali w pełnym wymiarze godzin przez co najmniej 10 lat. Medicare jest opłacany przez kombinację obowiązkowego 2.9% podatku od wynagrodzeń nałożonego na wszystkich pracowników i pracodawców, miesięcznych składek płaconych przez osoby zapisane do programu oraz przez rząd. (Od stycznia 2013 roku, dodatkowe 0,9% podatku jest nakładane na osoby, których dochody przekraczają pewne progi: $250,000 w przypadku małżeństw i osób płacących wspólnie, oraz $200,000 dla osób płacących indywidualnie.)

Medicare składa się z czterech części:

• Część A, która jest bezpłatna dla większości ludzi, pomaga pokryć koszty hospitalizacji, opieki w ośrodkach opieki, opieki hospicyjnej i niektórych domowych usług medycznych.
• Część B, która kosztuje około $100 miesięcznie, obejmuje usługi ambulatoryjne, takie jak wizyty lekarskie, badania laboratoryjne, opiekę profilaktyczną, niektóre operacje, badania kliniczne, opiekę nad zdrowiem psychicznym oraz trwały sprzęt medyczny i materiały eksploatacyjne.
• Część C, znana również jako Medicare Advantage, różni się kosztami i pozwala jednostkom na zapisanie się do planów zdrowotnych Medicare sprzedawanych przez prywatne firmy ubezpieczeniowe, które mają kontrakt z Medicare.
• Część D pomaga pokryć koszty leków na receptę.

Całkowita kwota, jaką senior objęty Medicare może w końcu zapłacić za swoją opiekę zdrowotną będzie zależała od wielu czynników, w tym:

• Rodzaju opieki i tego, jak często jest ona potrzebna.
• Wybranego rodzaju pokrycia Medicare.
• Czy lekarz zgodzi się obciążyć pacjenta taką samą kwotą, jaką Medicare zapłaci za usługę.
• Czy istnieją inne ubezpieczenia, które wypełnią luki w pokryciu.

Medicaid

Medicaid to program ubezpieczeń zdrowotnych prowadzony przez poszczególne stany i częściowo finansowany przez rząd federalny. Jest to ubezpieczenie ostatniej szansy dla osób o niskich dochodach, w tym seniorów.

Aby zakwalifikować się do świadczeń Medicaid, uprawniony senior musi „wydać w dół” większość swoich dostępnych aktywów. Po osiągnięciu pułapu finansowego, Medicaid zapłaci za większość kosztów związanych z wieloma rodzajami długoterminowej opieki zdrowotnej, w tym opieki w domu opieki, wykwalifikowanej opieki w domu, i opieki hospicyjnej.

Niektórzy seniorzy, którzy kwalifikują się do Medicaid są określani jako „podwójnie uprawnieni”, ponieważ mogą być również objęci Medicare. Zasady Medicaid różnią się w zależności od stanu i często mogą być skomplikowane, więc ważne jest dla seniorów o niskich dochodach, aby zbadać, jak działa ich stanowy program i jak zakwalifikować się do świadczeń.

Prywatne ubezpieczenie zdrowotne

Prywatne polisy ubezpieczeniowe mogą być zakupione przez osoby indywidualne lub dostarczone przez pracodawców. Większość polis sponsorowanych przez pracodawcę kończy się w momencie przejścia na emeryturę, chyba że są one częścią planu emerytalnego lub związkowego pracownika, więc prywatne ubezpieczenie zdrowotne obejmuje niewielki odsetek seniorów.

Ponadto, indywidualne prywatne polisy mogą być bardzo drogie, ponieważ przewoźnicy oceniają stan zdrowia wnioskodawcy, wiek i inne czynniki ryzyka przed wydaniem pokrycia. Seniorzy z poważnymi schorzeniami medycznymi lub predyspozycjami mogą zostać całkowicie odrzuceni lub mogą napotkać wygórowane składki.

Prywatni ubezpieczyciele sprzedają również ubezpieczenia uzupełniające Medicare – znane jako Medigap. Te polisy pokrywają niektóre wydatki, których Medicare nie pokrywa. Mogą być one również używane do płacenia za współpłacenie i odliczenia Medicare. Sprzedają również polisy na opiekę długoterminową, które pomagają opłacić usługi nie pokryte przez ubezpieczenie zdrowotne, Medicare lub Medicaid, w tym domową opiekę zdrowotną, dom opieki, opiekę hospicyjną i domy opieki.

Uzupełniające ubezpieczenie zdrowotne dla seniorów zwane 'Medigap’

While Medicare zapewnia pokrycie dla większości potrzeb opieki zdrowotnej, nadal istnieją pewne oczywiste luki, które nie są pokryte, chyba że zdecydujesz się na Medicare Supplement Insurance, który jest popularnie nazywany „Medigap.”

Polisy Medigap pomagają zapłacić out-of-pocket wydatków na odliczenia, współpłatności i współubezpieczenia, że Medicare nie. Polisy Medigap są sprzedawane przez prywatne firmy ubezpieczeniowe i są stosowane po Medicare płaci swoją część zatwierdzonej kwoty za pokryte koszty opieki zdrowotnej.

Polisy Medigap nie są takie same jak Medicare Advantage Plan, który zapewnia świadczenia. Polisy Medigap uzupełniają świadczenia w oryginalnym planie Medicare.

Polisy Medigap nie pokrywają opieki długoterminowej; opieki dentystycznej lub wizji, okularów, aparatów słuchowych, lub prywatnej opieki pielęgniarskiej.

Plany zakupione od 2006 roku, nie mogą pokrywać leków na receptę.

Kilka innych uwag do zapamiętania o Medigap:

• Polityki Medigap są dostępne tylko dla osób, które mają Medicare Część A (koszt usług szpitalnych) i Część B (koszt usług lekarskich).
• Powinieneś zapisać się na pokrycie Medigap w ciągu sześciu miesięcy po twoim 65-tym roku życia. Jeśli tego nie zrobisz, możesz spotkać się z odmową pokrycia przez ubezpieczycieli z powodu wcześniej istniejących warunków lub zapłacić wyższą składkę.
• Standardowe polisy Medigap są gwarantowanie odnawialne.
• Polisa Medigap pokrywa tylko jedną osobę. Jeśli ty i twój współmałżonek chcecie pokrycie Medigap, każdy z was musi kupić oddzielne polisy.
• Pokrycie Medigap jest płacone bezpośrednio do firmy ubezpieczeniowej jako dodatek do pokrycia wykupionego dla Medicare Part B.

Opcje opieki zdrowotnej dla starszych weteranów, emerytów wojskowych i ich współmałżonków

Starszy weteran jakiejkolwiek gałęzi sił zbrojnych, który został honorowo zwolniony może kwalifikować się do świadczeń zdrowotnych sponsorowanych przez Veterans Administration (VA). System opieki zdrowotnej VA obejmuje wszystkich weteranów, niezależnie od wieku, którzy służyli co najmniej dwa lata ciągłej aktywnej służby, mają niepełnosprawność związaną z usługami lub służyli w różnych teatrach wojennych.

W dodatku, w ramach programu CHAMPVA (Civilian Health and Medical Program of the Department of Veterans Affairs), kwalifikujący się beneficjenci, w tym starsi małżonkowie lub wdowy po niektórych niepełnosprawnych lub zmarłych weteranach, mogą również otrzymać sponsorowane przez rząd ubezpieczenie zdrowotne.

Obecnie jest ponad 9,3 mln weteranów starszych niż 65 lat, którzy kwalifikują się zarówno do Medicare, jak i opieki zdrowotnej sponsorowanej przez VA. Ci weterani i ich wykwalifikowane osoby pozostające na ich utrzymaniu mogą korzystać ze świadczeń VA, aby uzupełnić pokrycie w ramach ich polis Medicare.

System Zdrowia Wojskowego Departamentu Obrony (DoD) zapewnia opiekę zdrowotną w ramach programu TRICARE dla członków służby czynnej i ich rodzin, a także emerytów wojskowych wszystkich oddziałów mundurowych, którzy ukończyli co najmniej 20 lat służby.

Kwalifikujący się, emerytowany personel wojskowy, który jest zapisany do Medicare część A i B może ubiegać się o program DoD’s Tricare for Life (TFL), który, podobnie jak prywatne ubezpieczenie Medigap, płaci za niektóre koszty medyczne nie pokryte przez Medicare część B.

Assisted Living

Assisted living jest opcją długoterminowej opieki zdrowotnej przeznaczoną dla osób, które potrzebują pomocy w codziennych czynnościach, takich jak posiłki, kąpiele i ubieranie się, zarządzanie lekami, itp. Obecnie w Stanach Zjednoczonych istnieje ponad 30 200 profesjonalnie zarządzanych społeczności wspomaganego życia, mieszczących ponad 835 000 osób.

Koszty wspomaganego życia mogą się znacznie różnić w zależności od wielu czynników, w tym wielkości mieszkania i rodzajów oferowanych usług. W 2018 r. mediana miesięcznej stawki w całym kraju w ośrodku wspomaganego życia wyniosła 4 000 USD.

Ponad 86% mieszkańców wspomaganego życia płaci za czynsz i usługi za pośrednictwem prywatnego, długoterminowego ubezpieczenia pielęgnacyjnego lub z własnych oszczędności, ponieważ wspomagane życie nie jest usługą ogólnie objętą Medicare. Jednakże, 41 stanów ma programy dla seniorów o niskich dochodach, aby pomóc im pozwolić sobie na tę opcję.

Domy opieki

Domy opieki zapewniają rekonwalescencję i/lub opiekę rehabilitacyjną dla osób z przewlekłymi schorzeniami lub po pobycie w szpitalu. Poziom opieki może wahać się od podstawowego do wykwalifikowanego do podostrego. W przeciwieństwie do mieszkań wspomaganych, zlecenie lekarskie jest wymagane do przyjęcia do domu opieki.

Domy opieki są licencjonowane i regulowane na poziomie państwowym. Opieka musi być świadczona przez zarejestrowane pielęgniarki (RN) lub licencjonowane praktyczne pielęgniarki (LPN). Placówki opieki pośredniej (ICF) zapewniają osiem lub więcej godzin nadzoru pielęgniarskiego dziennie, a placówki opieki wykwalifikowanej (SNF) oferują usługi medyczne 24 godziny na dobę.

W 2018 r. mediana miesięcznego kosztu pobytu w półprywatnym domu opieki w Stanach Zjednoczonych wyniosła 7 441 USD. Koszt prywatnego domu opieki wynosił 8 365 USD. Opłaty mogą być opłacane z prywatnych funduszy, polis ubezpieczeniowych na opiekę długoterminową i/lub Medicare i Medicaid.

Hospicjum i opieka medyczna na koniec życia

W ciągu ostatnich kilku dekad coraz więcej opcji opieki na koniec życia zostało zaoferowanych przez agencje i programy hospicyjne.

Opieka hospicyjna jest dla każdego, u kogo zdiagnozowano chorobę terminalną, która wyczerpała całą leczniczą opiekę medyczną i ma sześć miesięcy lub mniej do życia. Opieka ta może być świadczona w domu pacjenta, w szpitalu, w ośrodku hospicyjnym lub w domu opieki. Oprócz opieki paliatywnej, hospicjum obejmuje emocjonalne i duchowe wsparcie dla pacjentów i ich rodzin.

Medicare jest głównym płatnikiem dla ponad 80% pacjentów hospicjum w kraju. Medicare pokrywa 100% leków i niezbędnych materiałów medycznych używanych podczas opieki hospicyjnej. Hospicjum może być również pokryte z prywatnego ubezpieczenia, polis sponsorowanych przez pracodawcę oraz poprzez programy Administracji Weteranów i Departamentu Obrony.

Dodatkowe opcje opieki zdrowotnej dla seniorów

Partnerstwo dla Opieki Długoterminowej jest programem dostępnym w 43 stanach, który łączy prywatne ubezpieczenie opieki długoterminowej i pokrycie opieki długoterminowej Medicaid. Partnerstwo pomaga potencjalnym użytkownikom Medicaid zachować więcej swoich aktywów, podczas gdy nadal kwalifikują się do pokrycia.

Program All-Inclusive Care for the Elderly (PACE) zapewnia zintegrowane świadczenia Medicare i Medicaid dla seniorów, którzy chcą kontynuować otrzymywanie opieki medycznej, społecznej i długoterminowej w ich własnych domach, a nie w domu opieki. Jest on dostępny w 28 stanach.

.