Pojęcie (pojedynczego) układu limbicznego jest wykazane jako przestarzałe. Zamiast tego opisano anatomiczne, neurofizjologiczne, funkcjonalne neuroobrazowanie i neuropsychologiczne dowody na to, że przednie struktury limbiczne i struktury pokrewne, w tym kora oczodołowo-czołowa i migdałek, są zaangażowane w emocje, wartościowanie nagrody i podejmowanie decyzji związanych z nagrodą (ale nie pamięć), z reprezentacjami wartości przekazywanymi do przedniej kory zakrętu obręczy w celu uczenia się działań i wyników. W tym „emocjonalnym układzie limbicznym” zasadą obliczeniową jest to, że sieci asocjacji wzorców typu feedforward uczą się skojarzeń z bodźcami wzrokowymi, węchowymi i słuchowymi, z pierwotnymi czynnikami wzmacniającymi, takimi jak smak, dotyk i ból. U naczelnych, w tym u ludzi, uczenie to może być bardzo szybkie i oparte na regułach, przy czym kora oczodołowo-czołowa przyćmiewa migdałek w tym ważnym dla zachowań społecznych i emocjonalnych uczeniu się. Opisano uzupełniające dowody wskazujące, że hipokamp i struktury limbiczne, z którymi jest on połączony, w tym tylna kora zakrętu obręczy i obwód fornix-mammillary body-anterior thalamus-posterior cingulate, są zaangażowane w pamięć epizodyczną lub pamięć zdarzeń, ale nie emocji. Ten „system hipokampa” otrzymuje informacje z obszarów neokorowych o lokalizacji przestrzennej i obiektach, i może szybko kojarzyć te informacje razem dzięki innej obliczeniowej zasadzie autoasocjacji w regionie CA3 hipokampa, obejmującej sprzężenie zwrotne. System ten może później przywołać całą tę informację w regionie CA3 z dowolnego komponentu, co jest procesem sprzężenia zwrotnego, i może przywołać tę informację z powrotem do obszarów neokorowych, co jest ponownie procesem sprzężenia zwrotnego (do neokory). Emocje mogą wejść do tego systemu pamięci z kory oczodołowo-czołowej itd. i zostać przywołane z powrotem do kory oczodołowo-czołowej itd. podczas przywoływania pamięci, ale sieci emocjonalne i hipokampalne lub „systemy limbiczne” działają według różnych zasad obliczeniowych i funkcjonują niezależnie od siebie, z wyjątkiem sytuacji, gdy stan emocjonalny lub atrybut wartości nagrody może być częścią pamięci epizodycznej.
.