Stanisław był synem księcia Kazimierza Poniatowskiego (15 września 1721 – 1800), polskiego szlachcica, podkomorzego litewskiego (1742-1773), dowódcy wojsk królewskich i kawalera prestiżowego Orderu Orła Białego, nadanego 3 sierpnia 1744 r. w Warszawie. Jego ojciec był bratem ostatniego króla Polski i wielkiego księcia litewskiego, Stanisława II Augusta, który w swoim bratanku widział potencjalnego następcę i dziedzica tronu Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Zarówno Kazimierz, jak i monarcha wywodzili się z Konstancji Czartoryskiej (29 stycznia 1700 – 27 października 1759), teściowej polsko-litewskiej rodziny filo-rosyjskiej Czartoryskich.
Stanisław Poniatowski został kawalerem Orderu Orła Białego 8 grudnia 1773 roku. Bardzo dobrze wykształcony i szczególnie zainteresowany finansami i gospodarką kraju, a także sztuką, Poniatowski nie był zbyt popularną postacią wśród szlachty, tzw. szlachciców, którzy postrzegali go jako osobę arogancką i skłonną do rywalizacji. Zlecił wykonanie około 2500 grawerowanych klejnotów grupie grawerów w Rzymie, którzy w poszukiwaniu inspiracji sięgnęli do literatury klasycznej. W 1830 r. Poniatowski opublikował zbiorczy katalog swoich klejnotów Catalogue des Pierres Gravees Antiques de S.A. le Prince Stanislas Poniatowski, który zawierał obszerne opisy. Jego kolekcja została sprzedana po jego śmierci na aukcji Christie’s w 1839 roku i od tego czasu była rozproszona.
Po rozbiorach Polski Poniatowski wyemigrował do Włoch, gdzie mieszkał w Rzymie, a następnie we Florencji. Jest przodkiem obecnych członków rodu Poniatowskich noszących tytuł księcia Poniatowskiego lub Principe Poniatowski di Monterotondo.
- Izabela Luci (Rzym, 1806 – Florencja, 1896), zamężna najpierw w styczniu/lutym 1821 r. z hrabią Prospero Bentivoglio (- 1821), bezdzietna, a następnie w 1822 r. z hrabią Zanobi di Ricci (- 16 października 1844), ich córką była Maria-Anna Walewska. Następnie wyszła za mąż za markiza Filippo De Piccolellis.
- Carlo Luci (Rzym, 1808 – Florencja, 1887), później Poniatowski, legitymizowany w 1847 roku, uczyniony Conte di Monterotondo przez Wielkiego Księcia Toskanii 20 listopada 1847 roku, Principe di Monterotondo przez Wielkiego Księcia Toskanii i Książę Poniatowski przez Cesarza Austrii oba 19 listopada, 1850 (Rzym, 4 sierpnia 1808 – San Pancrazio, 23 lipca 1887), ożenił się we Florencji, 21 września 1831 z Elisą Napoleone Montecatini (Lucca, 4 listopada 1808 – Lucca, 18 kwietnia 1893), bezdzietny.
- Costanza Luci (Rzym, 1811 – Florencja, 1851), zamężna z hrabią Daniele Zappi.
- Giuseppe Michele Saverio Francesco Giovanni Luci(Rzym, 21 lutego 1816 – Londyn, 4 lipca 1873), znany później jako Józef Michał Poniatowski, legitymizowany w 1847 roku, mianowany Conte di Monterotondo przez Wielkiego Księcia Toskanii 20 listopada 1847 roku, Principe di Monterotondo przez Wielkiego Księcia Toskanii i Książę Poniatowski przez Cesarza Austrii 19 listopada 1850 roku. Był kompozytorem i śpiewakiem, został wysłany do Paryża jako plenipotent przez Wielkiego Księcia Toskanii Leopolda II. W 1834 r. ożenił się we Florencji z hrabiną Matyldą Perotti (1814 – luty 1875) i mieli jednego syna, Stanisława Augusta Fryderyka Józefa Telemacha Luci.
- Michele Luci (Rzym, 1816 – Florencja, 1864), założyciel Imparziale fiorentino.
.