Alai

Rewolucja Francuska z lat 1789-1799 odniosła umiarkowany sukces w próbie osiągnięcia swoich celów dla niższej klasy społecznej we Francji. Rewolucjoniści francuscy dążyli do uzyskania większej władzy dla trzeciego stanu, przełamania absolutyzmu francuskiej monarchii i obalenia arystokracji, wprowadzenia konstytucji ograniczającej władzę klasy wyższej w podejmowaniu decyzji dla kraju oraz do tego, aby klasa niższa miała więcej władzy i wolności w rządzie i w życiu codziennym. W pierwszych kilku latach rewolucji francuskiej klasa wyższa posiadała większość władzy w kraju, choć jej władza była ograniczona, dopóki klasa niższa nie zaczęła się buntować i nie stała się siłą wartą uwagi. Rewolucji francuskiej udało się uzyskać wielką władzę dla klasy niższej, stworzyć konstytucję, ograniczyć władzę monarchii, dać Trzeciemu Dyrektorowi wielką kontrolę nad ludem Francji oraz uzyskać prawa i władzę dla klasy niższej we Francji.

Rewolucja francuska odniosła sukces w uzyskaniu większej władzy i kontroli dla Third Estate. Na początku rewolucji francuskiej w 1789 roku wspólny lud francuski zjednoczył się, aby dążyć do wspólnych celów. Trzecia władza była przedstawicielem klasy niższej, średniej i robotniczej w rządzie, Pierwsza i Druga władza były delegatami duchowieństwa i szlachty. Szturm na Bastylię zmusił króla Ludwika XVI do przyznania Trzeciej Estancji większej władzy i uwagi. W 1789 roku, 14 lipca tłum stłumionych francuskich prostaczków przypuścił szturm na Bastylię, największe więzienie Francji i reprezentację tłumienia klasy niższej. Rodzina królewska również została schwytana i uwięziona, próbując w ten sposób zagrozić ich pozycji jako przywódców Francji. To wydarzenie zmusiło króla Ludwika do działania w celu utrzymania kontroli nad klasą niższą. Trzeci majątek zyskał więcej władzy w rządzie, co zostało pokazane, gdy francuska konstytucja została wprowadzona i siłą przyjęta, aby zmniejszyć władzę arystokracji. To zilustrował sukces rewolucji francuskiej w uzyskaniu władzy i kontroli w government.

Rewolucja francuska była również udana w walce o prawa i wolności dla wspólnej ludności Francji. Absolutna władza francuskiej monarchii zaczynała się załamywać, gdy klasa niższa osiągała więcej praw i przywilejów, które pozwalały im kontrolować swój los w rządzie. Do roku 1792 Francja stała się radykalnie demokratyczną republiką, dającą im większą władzę nad własnym społeczeństwem. W 1790 roku Konstytucja Cywilna Kleru została uchwalona przez Trzecią Władzę, która do tego momentu była znana jako Zgromadzenie Narodowe. To nowo wprowadzone prawo ograniczyło władzę kościoła i uczyniło rząd świeckim i oddzielonym od wpływów kościelnych. Konstytucja z 1791 roku została wprowadzona w celu radykalnego ograniczenia władzy monarchów i arystokracji w ich udziale w podejmowaniu decyzji przez rząd. Prawa, które zostały włączone do rządu francuskiego pod kontrolą Zgromadzenia Narodowego są demonstracją władzy, którą uzyskali i sukces rewolucji francuskiej w uzyskaniu praw i wolności dla niższej klasy Francji.

Mimo, że rewolucja francuska odniosła sukces w aspekcie uzyskania praw dla niższej klasy, poniosła dotkliwą porażkę w próbie obalenia arystokracji na początku rewolucji. Masakry wrześniowe miały miejsce w 1792 roku i trwały przez okres pięciu dni. Wielu więźniów Paryża padło ofiarą mordów dokonanych przez klasę niższą. Masakra ta została dokonana w obawie przed buntem arystokracji. Chociaż był to wynik tej masakry, ponieważ wielu z niższej klasy zaangażowanych zostało ukaranych śmiercią. Ta próba obalenia i stłumienia klasy wyższej była porażką dla rewolucji francuskiej. Działali oni ze strachu i w rezultacie nie byli w stanie osiągnąć swojego celu, jakim była większa władza nad arystokracją. To wydarzenie było porażką dla rewolucji francuskiej.

Rewolucja francuska nie udało się również zapewnić równość i wolność wśród zwykłych ludzi we Francji. Próbując przestraszyć wrogów rewolucji i zapobiec kontrrewolucji, Zgromadzenie Narodowe skazało na śmierć 20 000-40 000 osób. Ta próba ochrony władzy Zgromadzenia Narodowego, zasadniczo rewolucjonistów, stworzył nieporządek i nieufność wśród ludzi w 1793 do 1794. Zgromadzenie Narodowe nie było w stanie zapewnić wolności ludziom we Francji. Wielu z niższej klasy zostało skazanych na gilotynę z powodu krytyki rządu. To wydarzenie było również porażką w rewolucji francuskiej, ponieważ niższa ludność Francji nie doświadczyła wolności i równości po ich długotrwałym tłumieniu, ale została zmuszona do podążania za klasą niższą, która dzierżyła władzę. Ich dążenie do stworzenia kraju bez klasy lub hierarchii była porażka, jak tylko mniejszość niższej klasy posiadał całkowitą władzę nad resztą kraju, w tym niższej klasy, która nadal nie uzyskała power.

Rewolucja francuska doświadczył sukcesu w 1793 roku w Vendee, kiedy niższa klasa stłumione królewskiej Francji, która próbowała kontrrewolty przeciwko francuskich rewolucjonistów. Wiele z wyższej klasy arystokracji, w tym: burmistrzów, sędziów, gwardii narodowej, pedagogów i księży były zaangażowane w słabe próby odzyskania kontroli i władzy nad Francją. Arystokracja została natychmiast brutalnie unicestwiona, gdy 45 000 żołnierzy zostało wysłanych w udanej próbie zdławienia słabej rewolucji składającej się z niedoświadczonej, nieuzbrojonej arystokracji. Klasa wyższa została łatwo pokonana, a klasa niższa odzyskała kontrolę nad krajem. Rewolucjoniści francuscy byli w stanie odnieść sukces w tłumieniu i demoralizacji próby arystokratów w rewolucji, aby chronić klasę niższą od utraty władzy.

Rewolucja francuska ustanowiła prawo, które pozwoliło im sądzić ludzi w sądzie, podejrzanych o zdradę przeciwko republice. Ta próba zmniejszenia zdrady przeciwko republice była sukcesem, ponieważ odfiltrowała potencjalnych zdrajców od obywateli Francji i chroniła zwykły lud pod kontrolą klasy niższej. We wrześniu 1793 roku Zgromadzenie Narodowe wprowadziło Prawo Podejrzanych w zwycięskiej próbie ochrony zwykłych ludzi we Francji. Prawo to przyniosło bezpieczeństwo i pewność do klasy niższej, dzięki czemu prawo to odniosło sukces w utrzymaniu władzy dla klasy niższej we Francji.

Próba francuskich rewolucji, aby dać niewolnikom więcej wolności i władzy była wadliwa, ponieważ wielu arystokratów nie zgadzało się z prawami lub całkowicie odrzucili autorytet klasy niższej. W lutym 1794 roku niewolnictwo zostało zniesione we wszystkich francuskich koloniach, wielu arystokratów w tych koloniach było niezadowolonych i w rezultacie uciekło z wysp do innych krajów, które nadal zezwalały na niewolnictwo. Ta próba zapewnienia większej władzy dla klasy niższej nie powiodła się, ponieważ niewolnicy nie byli w stanie utrzymać władzy, która została im dana dzięki arystokracji. To prawo nie było w stanie być utrzymane i było porażką w rewolucji francuskiej w jego próbie dać równą władzę i wolność do klasy niższej.

Innym obszarem, w którym rewolucja francuska nie była w stanie dać niższej klasie władzy nad ich własnym codziennym życiem, były nadmiernie wahające się ceny chleba i ryżu. Chleb i ryż stanowiły większość pożywienia w diecie chłopów, kiedy ceny wzrosły, niższa klasa nieuchronnie ucierpiała. Rozruchy chlebowe w 1795 roku były protestami bez użycia przemocy przeciwko Zgromadzeniu Narodowemu, ponieważ nie było ono w stanie utrzymać stabilnej ceny chleba. Te zamieszki były ilustracją niezdolności Zgromadzenia Narodowego do zapewnienia niższej klasy z władzy i kontroli nad cenami żywności, a przez rozszerzenie ich własne życie.

Rewolucja francuska nie udało się chronić niższą klasę i utrzymanie władzy dla niższej klasy. W latach 1795-1799 katalog, grupa pięciu członków stała się administratorami Francji. Ten katalog został wprowadzony w celu uzyskania stabilności dla Francji, chociaż korupcja zaczęła przenikać do systemu. Członkowie katalogu manipulowali prawami i obalali wyniki wyborów, które im się nie podobały. Katalog nie był w stanie zapewnić stabilności kraju i nie był w stanie chronić republiki i ludzi przed wojną i korupcją. Rewolucja francuska zawiodła w tym aspekcie, aby zapewnić ochronę i stałą władzę ludziom we Francji.

Rewolucja francuska również odniosła sukces, gdy rewolucja zakończyła się i Napoleon wprowadził swoją rewolucyjną dyktaturę do kraju. Napoleon doszedł do władzy w 1799 roku i wprowadził swoje ideały. Niższa klasa Francji była zadowolona i chroniona dzięki wprowadzeniu Napoleona i jego idei.

Rewolucja francuska odniosła sukces w uzyskaniu wielu swoich celów. Chociaż było wiele niepowodzeń w całej rewolucji francuskiej próba zdobycia władzy, kontroli i praw we Francji. Rewolucja francuska nie była w stanie osiągnąć stałą ochronę dla niższej klasy, niezmienne ceny chleba i żywności dla zwykłych ludzi, pełną wolność i prawa dla niewolników w koloniach francuskich i równości i pełnej wolności dla zwykłych mieszkańców Francji. Rewolucja francuska doświadczyła wielu sukcesów, jak również wielu porażek; chociaż ogólnie rzecz biorąc, byli w stanie spełnić swoje wybitne cele i cele dla zwykłych ludzi we Francji, co czyni rewolucję francuską umiarkowanym sukcesem.