Alai

Podziel się zdjęciami i historiami

Flaga amerykańska nie odegrała znaczącej roli w wojnie o niepodległość. Większość mitów na temat znaczenia flagi podczas rewolucji – w tym słynna opowieść o Betsy Ross szyjącej pierwszą flagę dla generała Waszyngtona – powstała znacznie później, gdy Gwiaździsty Sztandar stał się już najbardziej znaczącą i cenioną ikoną narodu. W momencie tworzenia flagi amerykańskiej nie przyciągała ona zbytniej uwagi ogółu społeczeństwa; jej podstawową funkcją była identyfikacja statków i fortów. Zwykli Amerykanie w epoce rewolucji zwracali się ku wielu innym symbolom – orłu, Damie Wolności, Jerzemu Waszyngtonowi – aby wyrazić swój patriotyzm i określić narodową tożsamość.

To zaczęło się zmieniać podczas wojny 1812 roku. Często nazywana „drugą wojną o niepodległość”, konflikt ten zainspirował nową falę patriotyzmu w pokoleniu zbyt młodym, by pamiętać Rewolucję. Kiedy Key oświadczył, że „nasza flaga wciąż tam jest”, połączył fizyczny symbol narodu z uniwersalnymi uczuciami patriotyzmu, odwagi i odporności. Dając fladze główną rolę w jednym z najsłynniejszych zwycięstw wojny, piosenka Francisa Scotta Key’a ustanowiła nowe znaczenie flagi jako wyrazu narodowej tożsamości, jedności i dumy. Nadając jej nazwę – Star-Spangled Banner – Key przekształcił oficjalne godło w coś znajomego i sugestywnego, w symbol, z którym Amerykanie mogli się związać i uznać go za swój własny. Flaga nie była już tylko godłem narodu; stała się reprezentacją wartości kraju i ideałów, za którymi stoi.

W latach od 1814 roku, w czasach świętowania i kryzysu, dumy i protestu, ludzie podnosili flagę, aby wyrazić swoje poglądy na temat tego, co to znaczy być Amerykaninem.

.