Jeśli podrapać pod powierzchnią ślepoty kolorowej prędzej czy później natkniesz się na wiele różnych terminów związanych ze ślepotą kolorową, które nie są naprawdę samo-wyjaśniające. Aby uzyskać lepsze zrozumienie terminologii ślepoty kolorów staram się podnieść kurtynę przynajmniej trochę.
Ogólne warunki
Ślepota kolorów – termin, który jest mylący – jest również znany jako niedobór widzenia kolorów lub daltonizm. Niedobór widzenia barw jest mało znany, ale dokładniej opisuje to zjawisko. Nazwa daltonizm pochodzi od pierwszego naukowca, który pisał o ślepocie barw. Więcej szczegółów na temat tych terminów można przeczytać w moim ostatnim artykule o Color Blindness nie jest „Color Blindness”.
Typy ślepoty kolorów
Istnieją cztery różne rodzaje ślepoty kolorów, które można wyróżnić. Odnosi się to do faktu, że ludzie mają trzy różne receptory kolorów w oku (czerwony, zielony i niebieski czopki wrażliwe) i każdy z nich może być albo nieobecny lub pracy nie prawidłowo. Czwarty typ opisuje prawdziwą ślepotę kolorów.
- Protan: Pierwszy typ ślepoty barw odnosi się do czerwonych czopków. Protanopia opisuje fakt, że te czopki są brakujące w ogóle, podczas gdy protanomalia opisuje ich przemieszczenie. Lepszymi terminami byłyby red-blind jako synonim protanopic i red-weak jako synonim protanomalous.
- Deutan: Ten termin opisuje wszystkie warunki związane z zielonymi stożkami. Jeśli brakuje zielonych stożków, nazywa się to deuteranopią, a przemieszczenie nazywa się deuteranomalią. Ponownie niektóre lepsze terminy do opisania tych braków w mowie potocznej byłoby zielone-ślepy (deuteranopic) i zielony-słaby (deuteranomalous).
- Tritan: Niedobory niebieskich czopków są albo nazywane tritanopią, jeśli niebieskie czułe czopki są nieobecne, albo tritanomalią, jeśli są one przemieszczone. Według czerwonych i zielonych braków stożka tritanopic jest również nazywany blue-blind i tritanomalous blue-weak.
- Achromatopsja: Jest to prawdziwa ślepota kolorów. Innym terminem dla achromatopsji jest monochromatyczność pręcików, ponieważ czopki są prawie całkowicie brakujące, a ponieważ czopki widzą kolory, podczas gdy pręciki widzą tylko jasność, odnosi się to do całkowitej ślepoty kolorów, a nawet silnej wrażliwości na jasne światło.
Bardzo dobrze znany termin czerwono-zielona ślepota kolorów jest terminem parasolowym, w tym protan i deutan niedoborów wizji. Więcej informacji można znaleźć w moich wcześniejszych artykułach o protanopii i tritanopii.
Typy widzenia barw
Widzenie barw może być inne u zwierząt niż u ludzi. Niektóre zwierzęta mają więcej typów komórek stożkowych, a niektóre mają ich mniej. Nawet ludzie mogą mieć nie tylko mniej, ale i więcej niż trzy receptory kolorów (patrz artykuł o tetrachromatach).
- Tetrachromatyzm: Cztery różne receptory kolorów. Jest to bardzo nietypowe u ludzi, ale można je znaleźć u niektórych zwierząt.
- Trichromatyzm: Trzy różne receptory kolorów związane z czerwonym, zielonym i niebieskim. To jest to, co nazywamy normalnym widzeniem.
- Anomalny trichromatyzm: Trzy różne receptory kolorów, podczas gdy jeden z nich jest mniej lub bardziej dobrze działający. Odnosi się to do protanomalii, deuteranomalii i tritanomalii.
- Dichromatyzm: Dwa różne receptory kolorów, który opisuje trzy różne rodzaje ślepoty kolorów protanopia, deuteranopia i tritanopia.
- Monochromatyzm: Albo nie ma receptorów koloru w ogóle lub tylko jeden rodzaj receptorów koloru. Jest to również nazywane monochromatyczność pręta lub achromatopsja.
Te najczęściej używane terminy w ślepota kolorów nie są naprawdę wspólne mowy i może być trudno zapamiętane. Zdecydowanie najbardziej podobają mi się określenia: red-blind, red-weak, green-blind, green-weak, blue-blind i blue-weak. Ale niestety nie są one zbyt dobrze znane.
Przynajmniej termin red-green color blindness jest bardzo dokładny, opisuje najczęstszą formę niedoboru widzenia barwnego i jest nawet bardzo dobrze znany.
.