Alai

The affordable health care act of Massachusetts, podpisany w 2006 r., doprowadził do 98% mieszkańców Massachusetts mających jakąś formę ubezpieczenia do 2011 r., najwyższego wskaźnika pokrycia dla mieszkańców jakiegokolwiek stanu w kraju. Dzięki silnej gospodarce, niskiej stopie bezrobocia, sprawnemu systemowi opieki zdrowotnej, wyjątkowo niskiej liczbie nieudokumentowanych imigrantów i niskiemu wskaźnikowi nieubezpieczonych, Massachusetts było dobrze przygotowane do podjęcia takiego wysiłku. Składniki obejmowały mandaty, utworzenie oddzielnych instytucji ubezpieczeniowych skierowanych zarówno do mieszkańców żyjących w ubóstwie, jak i tych, którzy nie żyją w ubóstwie, oraz realokację poprzedniej puli bezpłatnej opieki. Mandaty obejmowały mandaty konsumentów i mandaty pracodawców; mandat konsumenta dotyczy wszystkich mieszkańców Massachusetts i wiąże się z ryzykiem utraty osobistych zwolnień podatkowych, a mandat pracodawcy dotyczy wszystkich przedsiębiorstw Massachusetts zatrudniających 10 lub więcej pracowników i wiąże się z ryzykiem kar finansowych dla każdego pracownika. Pojazdy ubezpieczeniowe zostały stworzone ze składkami przydzielonymi na podstawie zdolności do płacenia przez klasy dochodowe. Nieoczekiwane efekty to m.in. rosnące koszty opieki zdrowotnej ponoszone przez podatników, którzy wzięli na swoje barki ciężar nowo ubezpieczonych, dalsza eskalacja kosztów opieki zdrowotnej w tempie wyższym niż średnia krajowa, przeciążenie lekarzy pierwszego kontaktu, ponieważ nowo ubezpieczeni szukali nowych opiekunów w systemie, w którym brakuje lekarzy pierwszego kontaktu, oraz pozbawienie wsparcia dla szpitali w ramach sieci bezpieczeństwa w wyniku przejedzenia funduszy z puli bezpłatnej opieki zdrowotnej. To ćwiczenie pokazuje konkretne korzyści i braki eksperymentu reformy opieki zdrowotnej w Massachusetts, biorąc pod uwagę warunki i okoliczności występujące w Massachusetts w czasie jej wdrażania.