Alai

Celem badań, przeprowadzonych w latach 2011-2013, było określenie poziomu zarażenia pasożytami przewodu pokarmowego u królików rasy nowozelandzkiej białej, utrzymywanych w Zakładzie Doświadczalnym Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie. W badaniach wykazano zarażenie królików pierwotniakami z rodzaju Eimeria, należącymi – na podstawie metody sporulacji – do następujących gatunków: E. magna, E. media, E. perforans, E. stiedae i E. irresidua. Najwyższą prewalencję zakażenia, jak również intensywność uwalniania oocyst (OPG – oocyst per gram kału), odnotowano dla E. magna i E. media – odpowiednio 31,4% (19477,3 OPG) i 40,0% (14256,07 OPG). Zakażenie królików Eimeria spp. różniło się istotnie w poszczególnych latach. W odniesieniu do ilości wydalanych oocyst, poziom zakażenia był silnie związany z wiekiem królików, był wyższy u zwierząt młodych. Natomiast zasięg zakażenia był najwyższy wśród osobników dorosłych. Wśród nicieni regularnie stwierdzano obecność pasożyta Passalurus ambiguus (prewalencja osiągnęła 21,9%), inne gatunki – Trichuris leporis i Graphidium strigosum były rzadko notowane. Ogólne zarażenie nicieniami nie różniło się w poszczególnych latach. Podobnie, jak w przypadku Eimeria, starsze osobniki były częściej zarażone nicieniami. Zaobserwowano pewne tendencje dotyczące ilości oocyst/jaj pasożytów; oocysty pierwotniaków częściej notowano w próbkach kału zebranych wieczorem, podczas gdy jaja nicieni występowały częściej w godzinach porannych. Sytuacja ta może być związana ze zjawiskiem koprofagii występującym u ssaków z rzędu Lagomorpha. Uzyskane wyniki badań wskazują, że szczególnie kokcydioza stanowi stale przez lata istotny problem w badanej królikarni.